19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ: νέα (και λαχταριστή) ενότητα “Food vs. Food”
Ιστορίες που συνδέουν γεύσεις, ζωή, έρωτα, αλλά και τη σκοτεινή όψη του ανθρώπου, αποτυπώνονται σε μία σειρά από ντοκιμαντέρ τα οποία πιάνουν το νήμα του φαγητού από την καλλιέργεια, περνώντας στην παραγωγή και φτάνοντας μέχρι το τραπέζι μας. Η γευστική μνήμη, ο πολιτισμός που κουβαλά μέσα του το φαγητό, η εξουσιαστική του δύναμη είναι μερικές από τις πτυχές που θα αναδείξει το Food vs. Food. Παρεμπιπτόντως, επειδή στο CineDogs είχαμε εδώ και καιρό εκτιμήσει τη λάγνα και ντελιριακή διασύνδεση μεταξύ φαγητού και σινεμά, ρίξτε μια ματιά στο αφιέρωμα Cinema Loves Food, που είχαμε σκαρώσει πριν λίγο καιρό.
Για να επισστρέψουμε, όμως, στο θέμα μας, τα «γαστρονομικά» ντοκιμαντέρ του 19ου ΦΝΘ μας παρουσιάζουν, λοιπόν, τις εξής ιστορίες:
Την περιπέτεια του Noma, ενός από τα κορυφαία εστιατόρια του πλανήτη, το οποίο πριν δύο χρόνια μετακόμισε από τη Δανία στην Ιαπωνία. Στο ντοκιμαντέρ «Μυρμήγκια σε μια γαρίδα” του Μαουρίς Ντέκερς (Ολλανδία) καταγράφεται η μεγάλη πίεση και η πρόκληση που αντιμετώπισε ο χαρισματικός σεφ του Ρενέ Ρετζέπι, ώστε το εστιατόριο να παραμείνει αντάξιο της φήμης του.
Το απίστευτο success story μιας ομάδας ιδεαλιστών, οι οποίοι πριν από τριάντα χρόνια μετέτρεψαν μια πάμφτωχη περιοχή της Ισπανίας σε διεθνώς αναγνωρισμένο «ναό» του κρασιού, στο «Πριοράτ» του Νταβίντ Φερνάντεθ ντε Κάστρο (Ισπανία). Όπως λένε οι ίδιοι «Το καλύτερο κρασί είναι αυτό που έχει να σου πει μια ιστορία».
Τη σκοτεινή διαδρομή που κρύβεται πίσω από ένα δελεαστικό ποτήρι κρασί στο «Πικρά σταφύλια – Σκλαβιά στους αμπελώνες» του Τομ Χάινεμαν (Δανία). Μια ταινία που ξεσκεπάζει τις συνθήκες μοντέρνας δουλείας που βιώνουν οι άνθρωποι που εργάζονται στη βιομηχανία του κρασιού στη Νότια Αφρική.
Την ένοχη όψη της σοκολάτας, ως προϊόν εργασίας παιδιών-σκλάβων σε αφρικανικές φυτείες κακάο, στο ντοκιμαντέρ «Φάκελος: Σοκολάτα» της Μπέντε Φόρερ (Ολλανδία). Ή αλλιώς, πώς το πιο ηδονικό έδεσμα του πλανήτη κρύβει συχνά μία πολύ πικρή γεύση.
Μια διεθνή γαστριμαργική τάση –σίγουρα όχι για όλους, ευτυχώς δηλαδή όχι για όλους- που ακούει στο όνομα εντομοφαγία, στο ντοκιμαντέρ «Μαμούνια» του Αντρέας Γιόνσεν (Δανία). Η ταινία τεστάρει τα γούστα και τις αντοχές μας, μέσα από το ταξίδι τριών σεφ που αναζητούν έντομα και νέους τρόπους για να τα εντάξουν στη διατροφή μας.
Τον διάσημο ιταλό σεφ Μάσιμο Μποτούρα, που πήρε την πρωτοβουλία μαζί με την ομάδα του να μαγειρέψει για πρόσφυγες και αστέγους στο Μιλάνο, στο ντοκιμαντέρ «Θέατρο της ζωής» του Πίτερ Σβάτεκ (Καναδάς). Μια κοινωνική κουζίνα με καρύκευμα ψυχής και καρδιάς.
Τη γενναιόδωρη και γεμάτη ανατροπές ιστορία του Κώστα, ο οποίος εμπνεύστηκε την κοινωνική κουζίνα «Ο άλλος άνθρωπος», χαρίζοντας δωρεάν γεύματα στους μη έχοντες, στο ντοκιμαντέρ «Εγώ, ο άλλος άνθρωπος» του Λουκά Αγέλαστου.
Την κουζίνα του Αγίου Όρους μέσα από ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο και τις γεύσεις, στο ντοκιμαντέρ «Αγιορείτικη μαγειρική κληρονομιά» του Χρήστου Ματζώνα. Παραδοσιακές συνταγές που διασώζονται και εξελίσσονται με τη μαεστρία των μοναχών και συνδέονται με μεγάλες γιορτές της λαϊκής παράδοσης.
Παράλληλα με τις προβολές των παραπάνω ντοκιμαντέρ, στη διάρκεια του 19ου ΦΝΘ, το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα παρουσιάσει την έκθεση «Χωρίς μαχαίρι και πιρούνι», με θέμα το φαγητό στον ελληνικό κινηματογράφο: από το προφιτερόλ του Γιώργου Κωνσταντίνου στα «Χτυποκάρδια στο θρανίο» του Αλέκου Σακελλάριου ώς τις αισθησιακές μπουκιές της Έλενας Ναθαναήλ στον «Φόβο» του Μανουσάκη και τα μπαχάρια της «ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Κουζίνας» του Τάσου Μπουλμέτη, το ελληνικό σινεμά έχει να επιδείξει τα δικά του γαλόνια στις αιθέριες αισθήσεις της μυρωδιάς και της γεύσης.
Υγ: με αφορμή τη νέα ενότητα του φεστιβάλ, για τον επόμενο μήνα, 20 εστιατόρια της Θεσσαλονίκης θα δημιουργήσουν και θα προτείνουν ένα πιάτο αφιερωμένο στο φεστιβάλ, το οποίο θα περιλαμβάνεται στα μενού τους, θα βαθμολογείται από το κοινό και από κριτική επιτροπή και στο τέλος θα αναδειχθεί το καλύτερο πιάτο.
*Aναδημοσίευση από το cinedogs.gr, κινηματογραφικό συνεργάτη του Artcore magazine
