In a Cinemanner of Speaking

This Boy's Life (1993)

Μετά από συμμετοχές σε σειρές, όπως η “Santa Barbara” και b-movies, όπως το θρίλερ “Critters 3”, ο DiCaprio σε ηλικία 19 ετών αποκτάει τον πρώτο του σπουδαίο ρόλο και μάλιστα στο πλευρό του Robert DeNiro – ο οποίος τον διάλεξε προσωπικά για την ταινία μέσα από όλους όσους πέρασαν από οντισιόν, γι' αυτό και ο DiCaprio έχει δηλώσει ότι στον DeNiro χρωστάει την καριέρα του. Ωραιότατη κοινωνική ταινία με κύριο θέμα τις σχέσεις πατέρα-γιου. (Σημειωτέον ότι ο DeNiro είναι ο ένας από τους δύο αγαπημένους του ηθοποιούς – ο άλλος είναι ο Jack Nicholson). 

What's Eating Gilbert Grape? (1993)

Ο DiCaprio όχι μόνο έχει αρχίσει να χτίζει μια εντυπωσιακή καριέρα, αλλά βάζει από νωρίς πολύ ψηλά τον πήχη. Στο κοινωνικό “What's Eating Gilbert Grape?” υποδύεται τον μικρότερο αδελφό του Johnny Depp που πάσχει από κάποια μορφή διανοητικής καθυστέρησης (ρόλο που παραλίγο να χάσει, επειδή θεωρήθηκε πολύ όμορφος!). Η ερμηνεία του παραμένει μέχρι σήμερα από τις καλύτερες και δυσκολότερες της καριέρας του, και του χάρισε μία υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. (Δυστυχώς και αδίκως, το έχασε από τον Tommy Lee Jones που το κέρδισε για τον «Φυγά», επειδή η Ακαδημία θεώρησε πως ο DiCaprio είναι μικρός ακόμα και έχει αρκετά χρόνια μπροστά του για να κερδίσει Όσκαρ!).

The Quick and the Dead (1995)

Χαριτωμένο γουέστερν, όχι βέβαια πολύ υψηλών προσδοκιών και απαιτήσεων. Χαρακτηριστικό πάντως είναι το γεγονός ότι ο DiCaprio σε κάθε του ταινία βρίσκεται μαζί με μερικούς από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του Hollywood. Εδώ παίζει μαζί με την Sharon Stone, τον Russell Crowe και τον Gene Hackman. (Η Sharon Stone μάλιστα τον ήθελε τόσο πολύ στην ταινία, που ανέλαβε την πληρωμή του!). 

The Basketball Diaries (1995)

Άλλος ένας πολύ δύσκολος ρόλος και ένα ρεσιτάλ ερμηνείας από τον DiCaprio, που εδώ -πρωταγωνιστής πλέον- υποδύεται ένα ναρκομανή νεαρό. Η ερμηνεία του ήταν τόσο δυνατή που ένας κριτικός κινηματογράφου έγραψε: «Είναι προφανές ότι για τις ανάγκες της ταινίας ο Leonardo DiCaprio κάνει πραγματικά χρήση ναρκωτικών!». 

Total Eclipse (1995)

Να και ο ρόλος στο πρώτο βιογραφικό φιλμ. Ο Leonardo DiCaprio ενσαρκώνει έξοχα τον ασυμβίβαστο και εκκεντρικό Γάλλο ποιητή Arthur Rimbaud, ο οποίος διατηρούσε ερωτικές σχέσεις με τον ποιητή Paul Verlaine (που τον υποδύεται ο David Thewlis). 

Romeo and Juliet (1996)

Η ταινία που τον έκανε ευρέως γνωστό και τον καθιέρωσε ως νεανικό ίνδαλμα. Ο DiCaprio, στην πρώτη του συνεργασία με τον σκηνοθέτη Baz Luhrmann, ενσαρκώνει έναν από τους πιο εμβληματικούς ήρωες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τον Ρωμαίο του William Shakespeare. Και τον ενσαρκώνει με έναν τρόπο που δεν είχαμε -και δεν έχουμε μέχρι τώρα- ξαναδεί στη μεγάλη οθόνη: με φρεσκάδα, αμεσότητα, χαβανέζικα πουκάμισα και ξανθιές αφέλειες να πέφτουν στο καλοσχηματισμένο του πρόσωπο. Εξάλλου, όπως είχε δηλώσει και ο ίδιος, δε θα συμμετείχε στην ταινία αν επρόκειτο να φοράει κολάν και να χοροπηδάει με το ξίφος στο χέρι. 

Marvin's Room (1996)

Άλλο ένα κοινωνικό έργο για τον DiCaprio με καστ πρώτης γραμμής: Meryl Streep και Diane Keaton. Παρόλο που δεν είναι ο πρωταγωνιστής, καταφέρνει να δώσει ένα ιδιαίτερο στίγμα στην ταινία, υποδυόμενος έναν νεαρό με ψυχολογικά προβλήματα. 

Titanic (1997)

Η ταινία που τον εκτίναξε τόσο ψηλά, εκεί όπου λίγοι ηθοποιοί έχουν φτάσει. Το τρίωρο blockbuster του James Cameron όχι μόνο γίνεται η πιο επιτυχημένη ταινία όλων των εποχών, αλλά καταφέρνει να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των media και του κόσμου σε πρωτόγνωρο βαθμό, γεγονός που ποτέ δεν ξανασυνέβη με ταινία. Ο Leonardo DiCaprio γίνεται ο πόθος κάθε κοριτσιού, αφίσα σε κάθε εφηβικό δωμάτιο και φυσικά πασίγνωστος σε όλον τον πλανήτη. Και είναι μόλις 23 χρονών. 

The Man In The Iron Mask (1998)

Ο DiCaprio παίζει σε μια ταινία εποχής -σε στυλ διαφορετικό από αυτό που ως τότε τον είχαμε συνηθίσει-, κινηματογραφική μεταφορά του γνωστού βιβλίου του Αλέξανδρου Δουμά, και υποδύεται δύο πρόσωπα, τον Βασιλιά Λουδοβίκο τον 14ο και τον δίδυμο αδερφό του, Φίλιππο. Η σκηνοθεσία είναι αρκετά αδύναμη και δυστυχώς η ταινία μένει στη μετριότητα, παρόλο που και οι πέντε πρωταγωνιστές της (Leonardo DiCaprio, Jeremy Irons, John Malkovitch, Gerard Depardieu, Gabriel Byrne) είναι άψογοι και το story αρκετά ενδιαφέρον. 

The Beach (2000)

Τρία χρόνια έχουν περάσει από τον «Τιτανικό» και ο DiCaprio έχει μείνει μακριά από τα κινηματογραφικά πλατό, προσπαθώντας να σχεδιάσει προσεκτικά τις επόμενες κινήσεις του και να μην αφήσει την παράνοια του «Τιτανικού» να τον ρουφήξει. Τελικά, επανεμφανίζεται στις αίθουσες με την «Παραλία» του Danny Boyle και πρωταγωνιστεί δίπλα στην Tilda Swinton. Αρκετά παρεξηγημένη ταινία που δεν έλαβε και τις καλύτερες κριτικές, αλλά αν τη δει κανείς με πιο νηφάλια ματιά θα βρει πολύ ωραία μηνύματα και θα την εκτιμήσει. 

Gangs of New York (2002)

Έχουν περάσει άλλα δύο χρόνια αποχής και πέντε από την ταινία-ορόσημό του, και ο DiCaprio εισέρχεται πλέον με πλήρη συνείδηση στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του και δείχνει -όπως φαίνεται εκ των υστέρων- ότι ξέρει να κάνει καλές επιλογές και ότι κατέχει τον απόλυτο έλεγχο της πορείας του. Με τον Daniel Day-Lewis, την Cameron Diaz και έναν DiCaprio όπως τον ξέρουμε και τον αγαπάμε, η ταινία έλαβε θερμής υποδοχής από τον κόσμο – αν και δεν είναι από τις καλύτερες της φιλμογραφίας του. Με αυτήν την ταινία αρχίζει κι ένα τεράστιο κεφάλαιο στην καριέρα του: η συνεργασία του με τον Martin Scorsese. 

Catch Me If You Can (2002)

Άλλος ένας πρωτοκλασάτος σκηνοθέτης του Hollywood, ο Steven Spielberg, βρίσκεται στο πλευρό του DiCaprio, στην αληθινή ιστορία ενός 19χρονου απατεώνα που παριστάνει τον δικηγόρο, τον γιατρό και τον πιλότο. Ο DiCaprio υποδύεται τον συγκεκριμένο ρόλο με ξεχωριστή φρεσκάδα και δίνοντας μια νότα ευθυμίας στην ταινία – γεγονός ασυνήθιστο σε σχέση με άλλους του ρόλους. Στις συνεργασίες με καλούς σκηνοθέτες προστίθενται και οι συνεργασίες με καλούς ηθοποιούς: εδώ με τον Tom Hanks. 

The Aviator (2004)

DiCaprio και Scorsese συνεχίζουν τη συνεργασία τους με μία βιογραφία, αυτήν του αεροπόρου Howard Hughes. Στο cast βλέπουμε την Cate Blanchett και την Kate Beckinsale. Ταινία μάλλον άνευρη και υποτονική, με μια ερμηνεία όμως από τον DiCaprio που όχι μόνο θεωρείται από τις καλύτερες της καριέρας του -η καλύτερη για πολλούς-, αλλά που του χάρισε και την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού (και την πρώτη του Χρυσή Σφαίρα επίσης). 

The Departed (2006)

Με αυτήν την ταινία ο DiCaprio έπεισε και τους πλέον δύσπιστους, αυτούς που τον αμφισβητούσαν ως ηθοποιό εξαιτίας του Τιτανικού. Αστυνομία, μυστικοί πράκτορες, μαφιόζοι· ένα υπέροχο αστυνομικό θρίλερ που πήρε μεταξύ άλλων Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Σεναρίου και χάρισε επιτέλους στον Scorsese το Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Στο cast βρίσκεται ο Matt Damon και ο αξεπέραστος Jack Nicholson (γεγονός που σημαίνει ότι ο DiCaprio συνεργάστηκε και με τον δεύτερο από τους δύο αγαπημένους του ηθοποιούς!). 

Blood Diamond (2006)

Ο DiCaprio έχει πλέον δείξει με σαφήνεια ότι δε σκοπεύει να χαραμίσει το ταλέντο του σε μέτριες ταινίες και συνεχίζει να κρατάει τον πήχη ψηλά. Το «Ματωμένο διαμάντι» καταπιάνεται με το θέμα της εξόρυξης διαμαντιών και ο DiCaprio κερδίζει τη δεύτερή του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου – τρίτη υποψηφιότητα συνολικά. 

Body of Lies (2008)

Όχι από τις καλύτερες ταινίες της φιλμογραφίας του, αλλά σε σχέση με άλλες που καταπιάνονται με το θέμα της τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή είναι σίγουρα καλύτερη. Και ο DiCaprio προσθέτει στο ενεργητικό του άλλη μια συνεργασία με τον Russell Crowe και μία με τον σκηνοθέτη Ridley Scott. 

Revolutionary Road (2008)

11 χρόνια μετά τον «Τιτανικό», οι DiCaprio και Winslet -στενοί φίλοι και εκτός μεγάλης οθόνης- αποφασίζουν να ξανασυναντηθούν μπροστά στις κάμερες, με τον Sam Mendes, τον τότε σύζυγο της Winslet, να κρατάει το σκηνοθετικό τιμόνι. Η ταινία εστιάζει στη συζυγική σχέση μεταξύ των πρωταγωνιστών και παρόλο που είναι άψογη από όλες τις απόψεις, δεν καταφέρνει να απογειωθεί, καθιστώντας μάλλον απογοητευτική την επανασύνδεση των δύο ηθοποιών. Ωστόσο, ερμηνευτικά βλέπουμε ό,τι καλύτερο έχουν να επιδείξουν οι δύο πρωταγωνιστές· τον δε DiCaprio, ώριμο πλέον και ηλικιακά, τον βλέπουμε για πρώτη φορά στο ρόλο ενός οικογενειάρχη. 

Shutter Island (2010)

Από τις καλύτερες ταινίες του DiCaprio και από τις πιο επιτυχημένες συνεργασίες του με τον Scorsese (τέταρτη στον αριθμό!), το «Νησί των καταραμένων» είναι λίγο διαφορετικό απ’ όσα έχουμε δει μέχρι τότε από τον ηθοποιό. Αστυνομικό, μυστηρίου, με ατμόσφαιρα film noir, συνεχείς ανατροπές και ένα από τα πιο ιντριγκαδόρικα φινάλε, και με έναν DiCaprio να δίνει μια ιδιαίτερα βαθιά υπόσταση στον ψυχολογικά διαταραγμένο ήρωά του. 

Inception (2010)

Η ταινία του DiCaprio που τράβηξε τα βλέμματα όσο καμιά άλλη τα τελευταία χρόνια. Έχοντας μάλλον βάλει σκοπό να συνεργαστεί με όλη τη σκηνοθετική αφρόκρεμα του Hollywood, ο DiCaprio εδώ έχει δίπλα του τον Christopher Nolan και μαζί παραδίδουν ένα άκρως ενδιαφέρον blockbuster στο οποίο οι πράκτορες τελειώνουν τις υποθέσεις τους εισβάλλοντας στα όνειρα των άλλων… Ο DiCaprio καταφέρνει να συγκεντρώσει τα βλέμματα πάνω του, όχι απλώς επειδή παίζει σε μια απίστευτα δημοφιλή ταινία, αλλά επειδή καταφέρνει να προσδώσει στο χαρακτήρα του μια ευαίσθητη τραγικότητα. Με το “Inception” και το “Shutter Island” καταφέρνει το 2010 να φτάσει στην κορυφή της λίστας με τους πιο καλοπληρωμένους ηθοποιούς. 

J. Edgar (2011)

Μία από τις πιο ιντριγκαδόρικες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ο ιδρυτής και επικεφαλής του FBI, J. Edgar Hoover, παίρνει σάρκα και οστά από τον Clint Eastwood. Αν και δεν είναι η καλύτερη σκηνοθετική δουλειά του -κατά τα άλλα υπέροχου- Eastwood, ο DiCaprio υποδύεται με ιδιαίτερη μαεστρία τον ιδιότροπο και αμφιλεγόμενο ήρωά του. 

Djanco Unchained (2012)

Σίγουρα ένας DiCaprio όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί, στα χέρια ενός σκηνοθέτη αρκετά διαφορετικού από αυτούς που μέχρι τότε είχε συνεργαστεί. Ο Tarantino χαρίζει στον DiCaprio τον πρώτο ρόλο «κακού» στην καριέρα του. Πολλοί περίμεναν ότι η ερμηνεία του αυτή θα του χαρίσει ένα Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου, αλλά τελικά δεν έλαβε ούτε υποψηφιότητα. Και δεν πειράζει, γιατί ναι μεν ήταν υπέροχος όπως πάντα, αλλά σε σχέση με τις άλλες του ερμηνείες ήταν μάλλον από τις πιο αδύναμες. Ας πούμε ότι ο ρόλος δεν του ταίριαξε εκατό τοις εκατό. 

The Great Gatsby (2013)

Κινηματογραφική μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Scott Fitzgerald από τον σκηνοθέτη Baz Luhrmann, με τον οποίο ο DiCaprio συνεργάζεται για δεύτερη φορά μετά το “Romeo & Juliet”. Αν και ο Luhrmann ακολουθεί τις γνωστές του σκηνοθετικές τακτικές, το αποτέλεσμα τελικά δε μας πείθει και η ταινία ξεφουσκώνει πριν καλά-καλά κορυφωθεί. Ο DiCaprio ωστόσο «διασώζεται» έξοχα, έχοντας καταφέρει να προσδώσει στον ήρωά του τις απαιτούμενες δόσεις μελαγχολίας, αισιοδοξίας, ερωτισμού και θλίψης. 

The Wolf of Wall Street (2013)

Μια ταινία που απαιτεί από τον DiCaprio μια ερμηνεία φρέσκια, σπιντάτη, σχεδόν εξουθενωτική. Ολόκληρη η ταινία κινείται σε πολύ γρήγορους ρυθμούς και ο DiCaprio δίνει με μπρίο τον ρυθμό. Γι' αυτό και αποσπά άλλη μία υποψηφιότητα για Όσκαρ Ά Ανδρικού, και κερδίζει και μία Χρυσή Σφαίρα για Ανδρικό Ρόλο σε κωμωδία ή μιούζικαλ. Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν περίμενε ποτέ να κερδίσει βραβείο για έναν «κωμικό» ρόλο – η αλήθεια είναι ότι ούτε κι εμείς το περιμέναμε, αλλά το άξιζε. Η ταινία αποτελεί τη βιογραφία ενός απατεώνα του χρηματιστηρίου και η σκηνοθεσία ήταν, για άλλη μια φορά, του Scorsese. 

The Revenant (2015)

Άλλη μια ταινία του DiCaprio που συζητήθηκε όσο λίγες και προκάλεσε πολύ έντονα σχόλια. Ο μόλις βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας Alejandro Innaritu αναθέτει στον DiCaprio να ενσαρκώσει έναν έμπορο γούνας, τον οποίο οι φίλοι του εγκαταλείπουν μισοπεθαμένο μετά από μία επίθεση αρκούδας. Είναι σαφέστατα ο πιο δύσκολος -από πρακτικής άποψης τουλάχιστον- ρόλος του DiCaprio, καθώς τον βλέπουμε να εκτίθεται σε παντός είδους ακραίες δοκιμασίες στην παγωμένη φύση. Εκτός αυτού, ο ήρωάς του μιλάει ελάχιστα, πράγμα που σημαίνει ότι ο DiCaprio ερμηνεύει κυρίως με τις εκφράσεις του προσώπου και τις χειρονομίες του. Μετά από πολλά χρόνια επιτυχημένης καριέρας και ένα σωρό υποψηφιότητες, η Ακαδημία μοιάζει να συγκινείται και του απονέμει το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Αν το άξιζε; Για τη συγκεκριμένη ταινία όχι απαραίτητα. Αλλά επειδή το άξιζε γενικά, ας μη σταθούμε σε λεπτομέρειες.

1. Ξεκίνησε την κινηματογραφική του πορεία πολύ προσεκτικά. Πολλοί ηθοποιοί έχουν στην αρχή της καριέρας τους ρόλους ανάξιους προσοχής και άνευ σημασίας, όχι όμως ο DiCaprio.
2. Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο διαλέγει τις ταινίες στις οποίες θα πρωταγωνιστήσει. Είναι όλες ενδιαφέρουσες, εμπορικές, με καλούς συντελεστές, με σοβαρό θέμα-περιεχόμενο-cast, απασχολούν τα media και το κοινό και δεν περνούν ποτέ απαρατήρητες.
3. Έχει συνεργαστεί με όλη την αφρόκρεμα του Hollywood, όλους σχεδόν τους καλούς σκηνοθέτες και με πάρα πολλούς καλούς ηθοποιούς.
4. Αποτελεί συνήθως την πρώτη επιλογή των σκηνοθετών για τον εκάστοτε ρόλο και όχι μία λύση ανάγκης.
5. Δεν χαράμισε ποτέ το ταλέντο του. Ακόμα και κορυφαίοι ηθοποιοί του Hollywood έχουν κατά καιρούς κάνει απογοητευτικές επιλογές και έχουν συμμετάσχει σε μάλλον «ανόητες» ταινίες, όχι όμως ο DiCaprio. Δεν έχει μέχρι στιγμής στο ενεργητικό του ρόλους για τους οποίους να ντρέπεται, ούτε κακές ταινίες. 
6. Δεν έπεσε στην παγίδα των ρομαντικών ταινιών, των κομεντί, των ταινιών δράσης, των ταινιών με υπερήρωες.
7. Κατάφερε να βγει αλώβητος από την τρέλα του Τιτανικού. Πολλοί ηθοποιοί τα χάνουν μετά από μια υπερβολικά μεγάλη επιτυχία και αδυνατούν να διαχειριστούν την καριέρα τους με καθαρή κρίση. Ο DiCaprio απείχε για λίγο, μόνο για να επιστρέψει δριμύτερος και με δυνατότερους ρόλους.
8. Κατάφερε να κρατήσει το όνομα του μακριά από σκάνδαλα. Ούτε ναρκωτικά, ούτε συλλήψεις, ούτε διαζύγια. Το μόνο που ακούγεται για αυτόν είναι οι αμέτρητες σχέσεις του με τα λαμπρότερα ονόματα της πασαρέλας, πράγμα που φυσικά είναι υπέρ του.
9. Εδώ και είκοσι χρόνια δεν βρίσκεται ποτέ εκτός επικαιρότητας. Και καταφέρνει μάλιστα να βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας απασχολώντας τα media με την καριέρα του και όχι με την προσωπική του ζωή.
10. Παρόλο που το γεγονός ότι η Ακαδημία αρνούνταν να του δώσει Όσκαρ (μέχρι φέτος τουλάχιστον) κατάντησε παγκόσμιο αστείο, ο ίδιος διατήρησε απόλυτα αξιοπρεπή στάση και δεν παρασύρθηκε σε μικρότητες ή πικραμένες δηλώσεις.
11. Είναι οικολογικά ευαισθητοποιημένος. Έχει ιδρύσει μια σχετική εταιρία, διαθέτει τεράστια ποσά για οικολογικούς σκοπούς, συμμετέχει σε δράσεις. Και όπως λέει και ο ίδιος, ευκαιρίας δοθείσης δεν τον ενδιαφέρει να μιλήσει για κάποια ταινία του, αλλά για την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος.