In a Cinemanner of Speaking

Δε θα λείπουν από το Φεστιβάλ οι σημαντικές παρουσίες από το σύγχρονο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο σινεμά. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες του Φεστιβάλ φαίνεται να είναι το “Downsizing” του πολύ αγαπημένου από το ελληνικό κοινό Alexander Payne, ο οποίος και θα παραβρεθεί στην προβολή της ταινίας. Όπως λέει ο ίδιος για την ταινία του: «Κάνω κωμωδίες και αυτή η ιδέα ήρθε από τον συν-συγγραφέα μου Jim Taylor και τον αδελφό του που μιλούσε για το πόσο καλύτερα θα ζούσαν οι άνθρωποι αν μπορούσαν να συρρικνωθούν – πόσο πιο μεγάλα θα ήταν τα σπίτια τους, πόσο πιο φθηνό θα ήταν το φαγητό, και ούτω καθεξής, […] η υπόθεση σύντομα αποκαλύφθηκε ως ένα θαυμάσιο πρίσμα μέσω του οποίου μπορούμε να δούμε πολλά πράγματα που μας ενδιαφέρουν, μας διασκεδάζουν και μας αποθαρρύνουν στον σύγχρονο κόσμο». Ακόμα, σε μία ταινία που αναμένεται να γίνει sold out από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας των εισιτηρίων, όπως συνέβη και στην προβολή της στο φετινό Φεστιβάλ Καννών, ο Fatih Akin εξερευνά τα όρια της εκδίκησης στο μάλλον πολιτικό θρίλερ “In Τhe Fade”. Η Diane Kruger, στο ρόλο μιας Γερμανίδας που χάνει τον τουρκικής καταγωγής άντρα της και τον γιο της σε βομβιστική επίθεση, αναμένεται να μαγέψει το κοινό του Φεστιβάλ όπως μάγεψε και τις Κάννες.

Με τον σκηνοθέτη να αποτελεί συχνά τον βασικό ενορχηστρωτή ενός φιλμ, η προσφορά του σεναριογράφου παραγνωρίζεται και το έργο του περνάει σε δεύτερη μοίρα. Το Φεστιβάλ, διορθώνοντας άτυπα αυτή την αδικία, προσφέρει μια τιμητική carte blanche στον Ευθύμη Φιλίππου, αναγνωρίζοντας το συγγραφικό του έργο στο σινεμά, το θέατρο και τη διαφήμιση και προσφέροντάς του την ευκαιρία να μοιραστεί με το κοινό δέκα κινηματογραφικές του εμμονές. Παραθέτοντας τα λόγια του:

Οι επιλογές του κυμαίνονται ανορθόδοξα από το χολυγουντιανό κλισέ μέχρι το χαμένο αριστούργημα του Νίκου Παπατάκη «Η φωτογραφία», που το κοινό θα έχει την μάλλον μοναδική ευκαιρία να απολαύσει στη μεγάλη οθόνη, αλλά και σε πιο γνώριμα μονοπάτια, εύκολα αναγνωρίσιμα από αναφορές στις ταινίες του, όπως το «Στάσου πλάι μου» και το «Μπάρι Λίντον». Ενδεικτικά, η λίστα των ταινιών: 

«H φωτογραφία», Νίκος Παπατάκης
«Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ;», Mike Nichols
«Μάρθα», Rainer Werner Fassbinder
«Στάσου πλάι μου», Rob Reiner
«Ο χασάπης», Claude Chabrol 
«Η συνομιλία», Francis Ford Coppola
«Το βίντεο του Μπένι», Michael Haneke
«Τζέιμς Μποντ, πράκτωρ 007: Επιχείρηση κινούμενος στόχος», John Glenn
«Μπάρι Λίντον», Stanley Kubrick
«Βασιλιάς για μια νύχτα», Martin Scorsese

Οι ελληνόφωνες ταινίες δε θα μπορούσαν να λείπουν τόσο από το διαγωνιστικό τμήμα όσο και από το κυρίως πρόγραμμα των προβολών. Για άλλη μια χρονιά παρουσιάζονται οι βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους από το Φεστιβάλ της Δράμας. Εδώ ξεχωρίσαμε το “Play” του Βαγγέλη Λυμπερόπουλου, που βραβεύτηκε με τον Χρυσό Διόνυσο, μια πολύ εντυπωσιακή σεναριακά αλληγορία για την ανάγκη των ενηλίκων για παιχνίδι στις άχρωμες σύγχρονες κοινωνίες και την «Προετοιμασία» της Σοφίας Γεωργοβασίλη, μια σπουδή πάνω στο πένθος και τα στάδιά του. Σημαντική προσθήκη, η προβολή της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Αβρανά, που έγινε ευρέως γνωστός με το “Miss Violence” το 2013 και συνεχίζει πλέον με διεθνείς συμπαραγωγές όπως το “True Crimes” (2016) και το φετινό “Love Me Not”.

Το φετινό αφιέρωμα στη Βαλκανική Λογοτεχνία είναι μάλλον το πιο πολυαναμενόμενο φετινό τμήμα του Φεστιβάλ, με ταινίες όπως το νουάρ αριστούργημα του σλοβένικου σινεμά «Χορός στη βροχή» και ο χαμηλόφωνος και πολύ ανθρώπινος «Κλέφτης ροδάκινων». Το Φεστιβάλ, με μια μακριά παράδοση αναγνώρισης και διάδοσης αυτού που θα μπορούσαμε συμβατικά να περικλείσουμε στον όρο «βαλκανική κουλτούρα», γεγονός αξιοσημείωτο αλλά και αναμενόμενο αν λάβει κανείς υπόψιν τον ιστορικό και κοινωνικό ρόλο της πόλης της Θεσσαλονίκης, με το μόνιμο τμήμα του «Ματιές στα Βαλκάνια» προσφέρει στους θεατές του ένα σταθερό ραντεβού με το βαλκανικό σινεμά. Φέτος, η βάση αυτή διευρύνεται, με μια οξυδερκή παρατήρηση της βαλκανικής λογοτεχνίας, όπως αυτή μεταφράστηκε σε εικόνα, με ταινίες βασισμένες σε έργα των Ismail Kadare, Orhan Pamuk και άλλων.