Άλλαι Τέχναι

Μετά απο την υπερ-επιτυχημένη αναβίωση του franchise απο τον J.J. Abrams το 2009 και ένα μέτριο sequel, η σκυτάλη του Star Trek πέρασε στα χέρια του Justin Lin. H προϋπηρεσία του στο “Fast and the Furious” franchise δυσαρέστησε αρκετούς φάν που σήκωσαν επικριτικά το φρύδι, πιστεύοντας ότι ο Ταϊβανός σκηνοθέτης θα μετέτρεπε το Star Trek σε ένα άμυαλο υπερ-φορτωμένο blockbuster. Φόβοι που εντάθηκαν μετά την ατυχή καμπάνια προώθησης της ταινίας, αλλά διαψεύστηκαν με την κυκλοφορία της στους κινηματογράφους.

Ξεκινώντας απο μια λιγότερο φιλόδοξη αλλά όχι λιγότερο ενδιαφέρουσα ιδέα, ο Lin χτίζει ικανοποιητικά την ιστορία του, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες ενός σεναρίου που έχει γραφτεί για να ικανοποιήσει τους φάν του Star Trek και της επιστημονικής φαντασίας γενικότερα. Ο χρόνος μοιράζεται αρμονικά ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος, με τον ρόλο του κάθε πρωταγωνιστή να συνεισφέρει ουσιαστικά στην εξέλιξη της πλοκής, και να δικαιολογεί απόλυτα την επι της οθόνης παρουσία του ήρωα. Οι Simon Pegg και Doug Jung, που συν-υπογράφουν το σενάριο, φρόντισαν αυτήν τη φορά να δώσουν μια πιο ξεκάθαρη κατεύθυνση στην ιστορία, με την πλοκή να «χωλαίνει» λίγο στο πρώτο μέρος, αλλά να απογειώνεται στο δεύτερο, και να οδηγεί σε μια χορταστική κλιμάκωση που περιλαμβάνει μια απο τις εντυπωσιακότερες σκηνές του νεότερου franchise. 

Ο Justin Lin μπορεί να μήν στέκεται στο ύψος του προκατόχου του, όσον αφορά τις έντονες αναπαραστάσεις δράσης, ωστόσο διαθέτει την εμπειρία για να μας προσφέρει μερικές άκρως θεαματικές σκηνές, ειδικά όσο πλησιάζουμε προς το εκρηκτικό φινάλε. Με έξυπνο τρόπο, ρίχνει το βάρος της αφήγησης στους ήρωες, δημιουργώντας απολαυστικά ντουέτα, με κορυφαίο το «πάντρεμα» των Spock και McCoy, δύο απόλυτα αταίριαστων χαρακτήρων που καλούνται να επιβιώσουν μόνοι τους, με μοναδικό όπλο τους την περιέργεια και τα σαρκαστικά σχόλια του ενός για τον άλλο. Ο σκηνοθέτης αφιερώνει, επίσης, αρκετό χρόνο και στον κακό της υπόθεσης, τον Krull (τον υποδύεται με επιβλητική βαρύτητα και επιθετικότητα ο σταθερά πετυχημένος Idris Elba), που αρχικά φαντάζει σαν κάθε άλλο villain στις ταινίες του είδους, σταδιακά όμως, αποκτά ένα όλο και πιο ενδιαφέρον υπόβαθρο που οδηγεί σε ένα αναπάντεχο twist, δίνοντας ώθηση σε ένα εκρηκτικό τρίτο μέρος που σε κρατάει με αξιοσημείωτη συνέπεια στην άκρη του καθίσματός σου.

To “Star Trek: Beyond”, πέραν του ότι αποτελεί μια χορταστική και άκρως απολαυστική (αν και μάλλον συνηθισμένη) περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, φροντίζει να μένει πιστό στο πρωτότυπο, επιδεικνύοντας τον απαραίτητο σεβασμό. Απο τα πολλά μικρά easter eggs, μέχρι τους νέους χαρακτήρες (η Jaylah της Sofia Boutella είναι μια εξαιρετική προσθήκη), βρίσκουμε, σχεδόν άθικτη, την αίσθηση της διαστημικής περιπέτειας που προσπάθησαν να συλλάβουν οι δημιουργοί της πρωτότυπης σειράς, σχεδόν πενήντα χρόνια πρίν.

Η επιτυχημένη συνταγή που κατέστησε το “Star Trek” σημαίνον φαινόμενο της Pop κουλτούρας -από την αίσθηση του αγνώστου και της απεραντοσύνης του διαστήματος, μέχρι το συνταίριασμα ενός αξιοσημείωτου καστ διαφορετικών μεταξύ τους αλλά εξίσου ενδιαφερόντων χαρακτήρων- ακολουθείται άριστα. Και μπορεί στο τέλος να συνειδητοποιείς ότι το “Star Trek: Beyond” δεν αποτελεί κάτι παραπάνω απο μια καλοκουρδισμένη και σφιχτοδεμένη περιπέτεια, ένα τυπικά καλό καλοκαιρινό Blockbuster των τριών αστεριών, ωστόσο διαφέρει εκεί που πραγματικά μετράει: Η ταινία ξεδιπλώνεται φανερώνοντας πολλή αγάπη και σεβασμό για το πρωτότυπο και τους φανατικούς οπαδούς του, που εδώ θα νιώσουν σαν στο σπίτι τους. Οι υπόλοιποι θα απολαύσουν μια χορταστική, θεαματική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, φτιαγμένη με απλά, αλλά γευστικότατα κινηματογραφικά υλικά.