Now You See Me 2, του Jon M.Chu
Προκειμένου να αποφευχθούν παρεξηγήσεις, θα τονίσω πως όταν μιλάμε για το cast της συγκεκριμένης ταινίας, μιλάμε για την συνύπαρξη επί της οθόνης των Michael Caine, Morgan Freeman, Mark Ruffalo, Woody Harrelson, Jesse Eisenberg & Daniel Radcliffe (η λίστα θα μπορούσε να συνεχίζεται αλλά νομίζω αρκούν).
Είναι προφανές πως το στούντιο παραγωγής δεν λυπήθηκε τα έξοδα στο casting και υπολόγιζε πως όταν βάζεις τόσα αστέρια σε μία ταινία, αυτή αναμφίβολα θα λάμψει. Προκειμένου, μάλιστα, να είναι βέβαιη η επιτυχία, ανέθεσε την καθοδήγηση των αστέρων στον σκηνοθέτη Jon M.Chu. Ο Chu έχει κάτω από το ζωνάρι του ανεπανάληπτα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης όπως τα “G.I. Joe: Retaliation”, δύο ταινίες Step Up και φυσικά δύο ντοκιμαντέρ για τον Justin Bieber. Δυστυχώς, εντελώς ανεξήγητα, το αποτέλεσμα δεν δείχνει να λειτουργεί. Τώρα, είτε έφταιγε το σχεδόν ανύπαρκτο σενάριο που αποτυγχάνει να υφάνει έστω και την πιο απλή πλεκτάνη με τρόπο που να εκπλήσσει (όπως θα έπρεπε να κάνει ένα μαγικό κόλπο) και αναμασά τις ίδιες αντιπαλότητες κι ένα πανομοιότυπο μοτίβο δράσης με την πρώτη ταινία (και τα Ocean's για να είμαστε ειλικρινείς), είτε η επιλογή του σκηνοθέτη για μία απολύτως αδιάφορη κινηματογράφηση που μάλλον έχει ως κανόνα πως οι μακρινές χολιγουντιανές λήψεις δεν είναι ποτέ αρκετές, είτε η διαρκής αίσθηση πως οι ηθοποιοί αδιαφορούν λιγάκι για τις ατάκες τους, ο λόγος της αποτυχίας θα παραμείνει μυστήριο.
Φυσικά, το μυστικό του ευτυχισμένου θεατή είναι να μην παρακολουθεί ποτέ τόσο σχολαστικά και να αφήνεται στην μαγεία της ταινίας, και για να είμαστε δίκαιοι, αν κανείς αγνοήσει την προτροπή του τίτλου και δεν κοιτάξει προσεκτικά, τότε είναι αρκετά πιθανό να μπορέσει να απολαύσει το “Now you see me 2” με τον ίδιο τρόπο που απολαμβάνει και μία διασκεδαστική σαπουνόπερα. Ομολογουμένως, δηλαδή, όταν ο Eisenberg αρχίζει να χειραγωγεί το νερό της βροχής ή όταν όλοι μαζί οι «καβαλάρηδες» παίζουν μπιλιάρδο με ένα τραπουλόχαρτο/μικροτσίπ, το θέαμα γίνεται αρκετά εντυπωσιακό, αν και ανεξήγητο σε σημείο προσβολής στη νοημοσύνη του θεατή. Επίσης, οι (όχι-και-τόσο) διακριτικές αναφορές του χαρακτήρα του Radcliffe στον εικονικό του ρόλο ως Harry Potter, δεν μπορούν παρά να διασκεδάζουν το νεαρό κοινό. Ενώ, αναμφίβολα, ο άμυαλος καταιγισμός από δράση και το βεβιασμένο δράμα ανυπόστατων σχέσεων μεταξύ χαρακτήρων κρατάνε απασχολημένο όποιον νοιάζεται γι αυτά αρκετά αποτελεσματικά για τον υπερβολικό χρόνο -των δύο ωρών περίπου- της ταινίας.
ΥΓ: Αν το πρώτο σκέλος της ιστορίας (“Now You See Me”) ήταν μία κάπως απογοητευτική πραγμάτωση μίας πολλά υποσχόμενης ιδέας, τότε το δεύτερο σίγουρα σηματοδοτεί την εξόντωσή της. Το πραγματικά τρομακτικό, όμως, είναι πως ο σκηνοθέτης (Chu) έχει υπογράψει ήδη για το τρίτο σκέλος της παραγωγής, “Now You See Me 3”, όπου νέες εκπλήξεις θα μας περιμένουν.