6 Ταινίες με θέμα το σχολείο
Dangerous Minds, του John N. Smith (1995)
Η ταινία-σταθμός των 90s μας δείχνει τη Michelle Pfeifer να μπαίνει σε μια σχολική αίθουσα και να έρχεται αντιμέτωπη με μαθητές που προέρχονται από κατώτερα κοινωνικά στρώματα, που είναι μπλεγμένοι σε συμμορίες και που δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για το μάθημα. Μετά την ψυχρολουσία της πρώτης μέρας, αλλάζει στάση και βρίσκει ενδιαφέροντες τρόπους για να τραβήξει την προσοχή των μαθητών και να τους πλησιάσει. Ενδιαφέρον, σκληρό, πάντα επίκαιρο, το “Dangerous minds” δε θα παλιώσει ποτέ – το ίδιο και το τραγούδι “Gangsta’s Paradise” που επενδύει την ταινία και θα το αγαπάμε για πάντα.
Les Choristes, του Christophe Barratier (2004)
Ένας άνεργος δάσκαλος μουσικής πιάνει δουλειά ως επιτηρητής σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα στα τέλη της δεκαετίας του '40. Σύντομα θα αποφασίσει να συστήσει μια χορωδία και όλα από τότε θα αλλάξουν. Αθώα, τρυφερή, γλυκιά ταινία που βλέπεται με μια ανάσα. Γεμάτη από κλισέ βέβαια, αλλά και πάλι υπέροχη.
Dead Poets Society, του Peter Weir (1989)
Η κορυφαία ταινία με θέμα το σχολείο. Ένας δάσκαλος-έμπνευση για τους μαθητές τους, μια ομάδα νεαρών που διαβάζουν ποίηση και πασχίζουν να ανακαλύψουν τον ίδιο τους τον εαυτό, η σύγκρουση με το συντηρητικό σχολικό κατεστημένο, ένα συγκλονιστικό φινάλε – και μερικά αποφθέγματα ποιητών που πολύ απλά μπορούν να σου αλλάξουν τη ζωή!
Die Welle, του Dennis Gansel (2008)
Ένα must-see διαμαντάκι από τη Γερμανία, που αποτελεί ένα έξυπνο σχόλιο για τον φασισμό. Ένας καθηγητής με πρωτοποριακές ιδέες, για να δείξει στους μαθητές του πώς λειτουργούν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, αποφασίζει να κάνει ένα πείραμα: ιδρύει ένα κίνημα, το Κύμα, με αυστηρούς κανόνες και σκληρές ποινές, διοικούμενο από τον ίδιο. Οι μαθητές ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό και σύντομα τα πράγματα θα πάρουν μια ανεξέλεγκτη τροπή. Σκληρή ταινία, που δίνει πλούσια τροφή για σκέψη, και με ένα φινάλε που μένει αξέχαστο.
Monsieur Lazhar, του Philippe Falardeau (2011)
Ο κ. Lazhar καταφτάνει σε ένα σχολείο του Καναδά για να αντικαταστήσει μια δασκάλα που μόλις αυτοκτόνησε. Σε πόσο μεγάλο βαθμό επιτρέπεται να θίξει το θέμα της αυτοκτονίας στους μαθητές του; Τι σημάδια αφήνει πίσω του ένας θάνατος; Ποια είναι τα όρια μεταξύ διδασκαλίας και διαπαιδαγώγησης; Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος; Πολυεπίπεδη ταινία που θέτει πολλά ερωτήματα και αφήνει τον θεατή να δώσει τις δικές του απαντήσεις. Πολύ πιθανό να είχε κερδίσει και το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, αν δεν είχε απέναντί του το «Ένας χωρισμός».
Carrie, του Brian De Palma (1976)
Τι γίνεται όταν ένα κορίτσι με τηλεπαθητικές ικανότητες πέφτει θύμα ανελέητου bullying από τους συμμαθητές της; Ο σκηνοθέτης Brian De Palma και ο συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίζεται η ταινία Stephen King έχουν την απάντηση και μας την δίνουν στο θρυλικό “Carrie”, ένα από τα καλύτερα θρίλερ που είδαμε στη μεγάλη οθόνη. Η Carrie, λοιπόν, είναι ένα ντροπαλό κορίτσι, καταπιεσμένο από την μητέρα της και περιφρονημένο από τους συμμαθητές της. Όταν μια ομάδα μαθητών θα την εξευτελίσει στο χορό των τελειοφοίτων, αυτή θα πάρει μια εκδίκηση άνευ προηγουμένου.
