Μία θρυλική ανολοκλήρωτη ταινία του Orson Welles βρίσκει τον δρόμο της μετά από 40 χρόνια!
Το “The Other Side of the Wind” (θα) είχε τη μορφή ενός δηκτικού και ειρωνικού mockumentary, έχοντας ως κύριο σκηνικό δράσης ένα γκλαμουράτο πάρτι, με διοργανωτή τον αντισυμβατικό –και πλέον μακριά από τις εποχές της δόξας του- σκηνοθέτη Jack Hannaford. Η βασική ιδέα της πλοκής περιστρέφεται γύρω από τη μακροχρόνια ετοιμασία μίας ταινίας, που φέρει τον τίτλο “The Other Side of the Wind”, με την οποία ο κεντρικός πρωταγωνιστής ευελπιστεί ότι θα πετύχει το πολυπόθητο –και ελάχιστα αναμενόμενο από τον περίγυρό του- comeback στην αφρόκρεμα του Χόλιγουντ.
Η ιστορία ξετυλίγεται ως υποτιθέμενο αρχειακό υλικό από το συγκεκριμένο πάρτι, το οποίο κατέγραψαν οι καλεσμένοι, αλλά και διάφοροι παπαράτσι, με την παρεμβολή μικρών αποσπασμάτων από την ταινία που επρόκειτο να γυρίσει ο Hannaford, σε ένα γαϊτανάκι ατελείωτης ψευδαίσθησης και απατηλής αλήθειας (ψευδό-ντοκιμαντέρ για μία ανύπαρκτη περσόνα, με ψευδό-αρχειακό υλικό και μία ταινία-εντός-της-ταινίας που δεν γυρίστηκε ποτέ ούτε στο εξ ορισμού ψευδές σύμπαν της ταινίας που παρακολουθούμε εμείς!)
Ο Welles είχε γράψει το σενάριο της ταινίας από κοινού με την κροατικής καταγωγής ηθοποιό Oja Kodar, που υπήρξε η σύντροφός του στο τελευταίο κομμάτι της ζωής του, ενώ στην ταινία επρόκειτο να πρωταγωνιστήσουν, πέρα από την ίδια την Kodar, οι -κατά βάση σκηνοθέτες- John Huston και Peter Bogdanovich, καθώς και ο Dennis Hopper! Είναι μάλλον προφανές, όπως ίσως υποψιαστήκατε, πως η ταινία αφορά κατά βάθος τον ίδιο τον Welles, αλλά η πηγή έμπνευσης για τις μικρό-λεπτομέρειες του χαρακτήρα του πρωταγωνιστή υπήρξε –όπως είχε δηλώσει ο Welles – ο στενός του φίλος Ernest Hemingway.
Αξίζει να αναφερθεί πως το ζήτημα της ταινίας είχε επανέλθει εκ νέου στο προσκήνιο το 2014, όταν μία ομάδα παραγωγών, με επικεφαλής τον παραγωγό της ταινίας στη δεκαετία του ’70 Frank Marshall και τον Peter Bogdanovich, αποφάσισε να βρει ένα τρόπο να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη, το πλούσιο υλικό που είχε στιβαχτεί σε μία αποθήκη στο Παρίσι, τα δικαιώματα του οποίου είχαν μόλις αποκτήσει. Η crowdfunding καμπάνια που είχαν ξεκινήσει τότε, όμως, στην πλατφόρμα Indiegogo είχε συγκεντρώσει 400.000 δολάρια, ποσό κατά πολύ μικρότερο από τα 2 εκατομμύρια που απαιτούνταν. Αν αναρωτιέστε τι έχει αλλάξει στο μεταξύ, η απάντηση μπορεί να συνοψιστεί σε πολύ λίγες λέξεις: το Netflix αποφάσισε να εμπλακεί στο όλο πρότζεκτ…
*Aναδημοσίευση από το cinedogs.gr, κινηματογραφικό συνεργάτη του Artcore magazine
