Scroll Top

In a Cinemanner of Speaking

23 films made of pure Britain

feature_img__23-films-made-of-pure-britain
23 ταινίες made of pure Britain

The Draughtsman’s Contract (1982), του Peter Greenaway

Μία αγγλική έπαυλη του 17ου αιώνα. Ένας καλλιτέχνης που αναλαμβάνει να την απεικονίσει από 12 διαφορετικές οπτικές γωνίες, σε διαφορετικές στιγμές της μέρας. Η ελεγεία της συμμετρίας από τον Peter Greenaway. Μία από τις πιο πρωτότυπες εκφορές του whodunit murder mystery, με βαθιά αγγλική ψυχή.

Trainspotting (1996), του Danny Boyle

Choose life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose a fucking big television, choose washing machines, cars, compact disc players and electrical tin openers. Τα χαμένα νιάτα του Εδιμβούργου που διάλεξαν να μην διαλέξουν τη ζωή. Btw, το “Trainspotting 2” είναι καθ᾽οδόν.

The Remains of the Day (1993), του James Ivory

Το μυθιστόρημα του Βρετανό-Ιάπωνα Kazuo Ishiguro είναι πιο αγγλικό κι από το απογευματινό τσάι. Ο Anthony Hopkins είναι η απόλυτη ενσάρκωση ενός συστήματος άγραφων κανόνων, τελετουργικών και τήρησης ενός αυστηρού πρωτόκολλου. Η βρετανική ντελικάτη δυσκαμψία στα πιο ασφυκτικά της.

The Third Man (1949), του Carol Reed

Η μεταφορά του μυθιστορήματος του Graham Greene από τον μέχρι μυελού οστέων Βρετανό Carol Reed αποτυπώνει στην εντέλεια το πώς αντιμετώπιζαν οι Βρετανοί όλους τους συμμάχους κι εχθρούς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μία από τις πιο θρυλικές ταινίες όλων των εποχών κι αμέσως πιο κάτω, ένας από τους θρυλικότερους αυτοσχεδιασμούς όλων των εποχών από τον Orson Welles.

The Bridge on the River Kwai (1957), του David Lean

Και μόνο λόγω της παρακάτω επιβλητικής και δεσποτικής σκηνής, το bigger than life αριστούργημα του David Lean έχει μία δικαιωματική θέση στη λίστα. Ο Sir Alec Guinness σε μία ερμηνεία μέθεξης, σε έναν αλληγορικό ρόλο για την εμμονή, το καθήκον, την πειθαρχία και τον απόλυτο παραλογισμό του πολέμου.

Withnail and I (1987), του Bruce Robinson

Αν ξέρουν να κάνουν κάτι καλά στη Γηραιά Αλβιώνα, είναι σίγουρα να πίνουν. Δύο άνεργοι ηθοποιοί που εξαντλούν το συκώτι τους μέχρι τελική πτώσεως, φεύγοντας από την αστικού τύπου εξαθλίωση για να καταλήξουν σε μία αγροτικού τύπου μεγαλύτερη εξαθλίωση. Θανατηφόρες φλεγματικές ατάκες και δηλητηριώδης αυτοσαρκασμός.

If… (1968), του Lindsay Anderson

Μία από τις εκρήξεις μεγατόνων του βρετανικού free cinema, με τον Malcolm McDowell να απελευθερώνει το αγρίμι που φώλιαζε μέσα του, τρία χρόνια πριν το «Κουρδιστό πορτοκάλι». Το καταπιεστικό περιβάλλον ενός αγγλικού κολεγίου και η φαντασίωση του ηφαιστείου που ξεσπά ενάντια στον πνιγηρό συντηρητισμό.

Gosford Park (2001), του Robert Altman

Ένα συγκλονιστικό μωσαϊκό χαρακτήρων από τον απόλυτο μάστορα του είδους Robert Altman. Μυστικά, ψέματα, εξουσιαστικές πρακτικές, εξαντλητικό θεαθήναι και οι αδήριτες ανάγκες της εκδίκησης και της συγχώρεσης σε μία μάζωξη Βρετανών πατρίκιων και πληβείων στας εξοχάς.

Monty Python’s The Meaning of Life (1983), του Terry Jones

Η πιο βρετανική στιγμή από τις ταινίες της παρέας των 6 υπέρλαμπτρων μυαλών που εκτόξευσαν το βρετανικό χιούμορ στη στρατόσφαιρα. Με την παρακάτω σκηνή να διδάσκει πώς θα πρέπει να διδάσκεται η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση σε κάθε αυστηρών αρχών βρετανικό σχολείο.

The Full Monty (1997), του Peter Cattaneo

Ανεργία και οικονομική δυσπραγία στο πάλαι ποτέ βιομηχανικό κέντρο του Σέφιλντ. Οι καιροί αλλάζουν και οι άνθρωποι οφείλουν να προσαρμοστούν. Η αναζήτηση εργασίας είναι μία διαδικασία που έχει καταστεί πιο πολύπλοκη… Μία κωμωδία που έγραψε ιστορία και σατίρισε τη new age ανέχεια.

Kes (1969), του Ken Loach

Για να το θέσουμε απλά, αν ο François Truffaut είχε αποφασίσει να γυρίσει τα “400 χτυπήματα” στην Αγγλία, ο Αντουάν Ντουανέλ της αγγλικής βερσιόν θα έμοιαζε πάρα πολύ με τον Μπίλι Κάσπερ. Ο Ken Loach ζωγραφίζει την ανήλιαγη σκιά που ρίχνει η καταπίεση σε μία τρυφερή παιδική ψυχή.

Get Carter (1971), του Mike Hodges

Μία ιστορία εκδίκησης made in England. Ο Michael Caine, πιο γοητευτικός και στιβαρός από ποτέ, επιστρέφει στο Νιουκάστλ για τακτοποιήσει κάποιες εκκρεμεις υποθέσεις και να στείλει διάφορους φταίχτες στα θυμαράκια. Η πένθιμη και πικρή μουντίλα της αγγλικής επαρχίας και η συγκλονιστική ατάκα pissholes in the snow

Distant Voices, Still Lives (1988), του Terence Davies

Μία υπέροχη ενδοσκοπική ματιά στα άδυτα μίας οικογένειας της εργατικής τάξης στο μεταπολεμικό Λίβερπουλ. Γυρισμένη σε δύο μέρη με διαφορά δύο ετών, η ταινία παρακολουθεί τα παιδιά της οικογένειας να ξεφεύγουν σταδιακά από το πατριαρχικό περιβάλλον, με τη βοήθεια της ποπ κουλτούρας, της μουσικής και του σινεμά της εποχής.

A Hard Day’s Night (1964), του Richard Lester

Ένα ακόμη τέκνο του βρετανικού free cinema, με αισθητική και κινηματογράφιση που παραπέμπουν στη γαλλική nouvell vague. Η ομορφότερη ταινία στην οποία συμμετέχουν οι Beatles, το οδοιπορικό ενός ταξιδιού από το Λίβερπουλ στο Λονδίνο για μία συναυλία που θα καλυφθεί τηλεοπτικά.

Four Weddings and a Funeral (1994), του Mike Newell

Και μόνο για το πανέμορφο ποίημα “Stop the Clocks” του W.H. Auden που εκφωνείται στην κηδεία, η ταινία του Mike Newell ανήκει και με το παραπάνω σε αυτό το αφιέρωμα. Υπέροχο φλεγματικό χιούμορ, μία μίξη μελαγχολίας και κεφιού, μία ταινία που διατηρεί τη φρεσκάδα της σαν να έκανε συμφωνία με τον διάβολο.

Sense and Sensibility (1995), του Ang Lee

Ήταν δυνατόν να μην περιέχει αυτό το αφιέρωμα έστω μία κινηματογραφική μεταφορά έργου της Jane Austen; Ο Αμερικάνο-Ταϊβανέζος Ang Lee γραπώνει την οξύτητα του πνεύματος του βιβλίου και μας την δίνει στο πιάτο υποβοηθούμενος από ένα all-star αγγλικό καστ. Με προεξάρχουσα την υπέροχη Emma Thompson.

The Football Factory (2004), του Nick Love

Αγγλικός χουλιγκανισμός και ανεξέλεγκτη βία, όχι πια μέσα στα γήπεδα, αλλά οπουδήποτε αλλού γύρω από αυτά και φυσικά, με οποιαδήποτε αφορμή. Όχι, ο χουλιγκανισμός δεν πέθανε με τη Θάτσερ. Ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες του, μεταλλάχθηκε κι είναι ακόμη ακμαίος και ζωντανός.

The Life and Death of Colonel Blimp (1943), των Michael Powell και Emeric Pressburger

Το υπέροχο δίδυμο των Archers, στην ίσως ομορφότερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ για ροή του ιστορικού χρόνου. Μία ταινία που υπερβαίνει τη ζωή, τον θάνατο, την τιμή, την αιώνια παράδοση και τους συμβολισμούς. Μία ταίνια που στέκει ως άφθαρτος φόρος τιμής στη δύναμη του σινεμά.

The Selfish Giant (2013), της Clio Barnard

Το δεύτερο κύμα του βρετανικού ρεαλισμού είναι εδώ. Οι επίγονοι του Mike Leigh σκιαγραφούν ένα ακόμη πιο μουντό σκηνικό, στο οποίο ξεπροβάλλει η τρυφερότητα κι η ελπίδα. Δύο γενιές καταδικασμένες να ζουν στην κυριολεξία στα χαλάσματα. Μία ταινία ενηλικίωσης, μία ταινία που σου μένει σαν γλυκός κόμπος στο στομάχι.

A Room for Romeo Brass (1999), του Shane Meadows

Ο Shane Meadows έγινε ευρύτατα γνωστός με το “This Is England” (2006), το οποίο μετέπειτα γυρίστηκε και σε τηλεοπτική σειρά. Επτά χρόνια νωρίτερα, όμως, μας χάρισε αυτό το πιο «αυθεντικό» αγγλικό διαμαντάκι. Δύο 12χρονοι κολλητοί περιφέρονται ασκόπως στη βαρεμάρα της αγγλικής επαρχιακής πόλης όπου ζουν και αποκτούν ένα καινούργιο φίλο. Ο Paddy Considine, στον πρώτο ρόλο της καριέρας του, είναι απολαυστικός.

From Russia With Love (1963), του Terence Young

Φυσικά και θα υπήρχε και ένας νταμπλ-όου-σέβεν στο αφιέρωμά μας. Και επίτηδες, δεν διαλέξαμε τον αγαπημένο μας, αλλά τον πιο ψυχροπολεμικό. Σε ένα κλειστοφοβικό κλίμα, ενδεικτικό του φόβου του πυρηνικού ολέθρου, με ένα εξωφρενικό σενάριο και τον Sean Connery να υπερασπίζεται υποδειγματικά τα αγγλικά συμφέροντα.

The Loneliness of the Long Distance Runner (1962), του Tony Richardson

Ένας ανήλικος εγκληματίας από το Νότιγχαμ στέλνεται σε αναμορφωτήριο – φυλακή ανηλίκων. Και ανακαλύπτει το φυσικό του ταλέντο στο τρέξιμο, ως μία αυθόρμητη κίνηση απελευθέρωσης και φυγής από ένα μέλλον χωρίς προοπτικές. Νατουραλιστικό σινεμά κοινωνικής καταγραφής μίας αλλοτινής Αγγλίας.

Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998), του Guy Ritchie

Αγγλικός υπόκοσμος, μία ληστεία, όπλα αντίκες που αξίζουν μία περιουσία και κινδυνεύουν να πεταχτούν στον Τάμεση, τρεις φίλοι που έμπλεξαν άσχημα και way out of their league, ο Vinnie Jones, ο Jason Statham προτού αρχίσει να δέρνει όλο τον κόσμο, ο Guy Ritchie στα καλά του.

*Aναδημοσίευση από το cinedogs.gr, κινηματογραφικό συνεργάτη του Artcore magazine

1
Μοιράσου το