Scroll Top

Serial Killers

Ο John Hamm τώρα δικαιώνεται: Artcore goes ΕΜΜΥs

feature_img__o-john-hamm-tora-dikaionetai-artcore-goes-emmis
Ακόμα και αν οι συντελεστές σειρών, από παραγωγούς, σεναριογράφους, σκηνοθέτες και ηθοποιούς λένε ότι δεν πτοούνται κάθε φορά που δεν είναι υποψήφιοι ή χάνουν το αγαλματίδιο, το πρεστίζ ενός βραβείου είναι σχεδόν για όλους ακαταμάχητο.

Η λαμπερή γιορτή της αμερικανικής τηλεόρασης και πάλι εδώ. Ενώ λοιπόν οι εκλογές στην Ελλάδα έφταναν (ίσως;) στο τέλος τους, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι νικητές των EMMYs ανακοινώνονταν. Για ακόμα μια χρονιά, δίνεται η εντύπωση ότι η συγκεκριμένη ακαδημία δεν βλέπει και τόσο πολύ τηλεόραση και περιμένει από το διαδίκτυο για να αποφασίσει. Και όλα αυτά με χρονοκαθυστέρηση. Κλασικό αστείο στους κύκλους των ψηφιακών τηλεοπτικοβόρων χρόνια τώρα είναι η συνεχής εμμονή των Emmys για σειρές που κάποτε είχαν σουξέ σαν το “Big bang Theory”, που ανάθεμα και αν το βλέπει (και αν γελάει μαζί του) o κόσμος εδώ και τουλάχιστον 5 χρόνια. Παράλληλα, η απουσία του “Game of Thrones” από βασικές κατηγορίες τα πρώτα χρόνια παρουσίας του στον θεσμό των βραβείων σκανδάλιζε το κοινό. Πιθανή αιτία μάλλον η αντίληψη ότι το Fantasy είναι κάτι φθηνό και χωρίς καλλιτεχνική αξία. Παρ' όλα αυτά η δημοφιλία του έκαμψε τις οπισθοδρομικές ιδέες των κριτικών και φέτος αποδείχθηκε ο νικητής με πλειάδα βραβείων, ενώ πλέον κατέχει και το αγαλματίδιο για την καλύτερη δραματική σειρά της χρονιάς, για μια σεζόν που ευγενικά θα χαρακτηρίζαμε μέτρια (και αν δεν μας πιστεύετε, οι serial killers μπορούν να σας το αποδείξουν. 

Με αλλαγή στον τρόπο διεξαγωγής της ψηφοφορίας και με το νέο σύνθημα «ας εξαλείψουμε ρατσισμό και σεξισμό», τα νέα Emmys προσπαθούν πλέον να πιάσουν τον παλμό της εποχής που θέλει ισότητα. Μικρά και αργά βήματα, αλλά σίγουρα πιο σταθερά από αυτά της βιομηχανίας του σινεμά στο Hollywood, που προσπαθεί μανιωδώς να κρύψει τον ρατσισμό απέναντι σε μαύρους καλλιτέχνες και τον σεξισμό που πρόσφατα εμφανίστηκε ξανά στο προσκήνιο, μετά από τις αποδείξεις ότι οι γυναίκες ηθοποιοί λαμβάνουν χαμηλότερους μισθούς, ακόμα και αν βρίσκονται σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. 

Έτσι, στις βασικές κατηγορίες, μετά το “Game of Thrones”, που σάρωσε τα περισσότερα βραβεία, ήρθε η σειρά του Jon Hamm να λάβει το αγαλματίδιο για τον ρόλο του Don Draper στη σειρά “Mad Men”, που φέτος ολοκληρώθηκε. Η Viola Davis νίκησε τελικά την Tatiana Maslany του “Orphan Black”, κάτι που μοιάζει σχεδόν σαδιστικό, καθώς μετά από 3 χρόνια απουσίας υποψηφιοτήτων (με πλήθος κόσμου να απορεί για τη συνεχή παράληψη) και περίπου 11 ερμηνείες διαφορετικών ρόλων για την ίδια σειρά, τελικά έφυγε με άδεια τα χέρια. Μεγάλος νικητής όμως και το “Veep” που έκοψε το σερί του πολιτικά ορθού και ελαφρώς βαρετού πλέον “Modern Family”, ενώ βραβεύτηκαν και δυο εκ των πρωταγωνιστών του, οι Julia Louis-Dreyfus και Tony Hale. Στους λοιπούς νικητές που αξίζει να σημειωθούν βρίσκεται το “Transparent”, μια διόλου εύκολα πραγματοποιήσιμη σειρά, που ακροβατεί ανάμεσα σε κωμωδία και δράμα, ρίχνοντας φως στην ψυχολογική κατάσταση των ατόμων που βρίσκονται στη φάση αλλαγής φύλου. Τέλος, είναι φανερό ότι το επόμενο μεγάλο όνομα στην κωμωδία είναι η Amy Schumer, της οποίας οι μετοχές αυξάνονται διαρκώς τηλεοπτικά, αλλά και κινηματογραφικά.

Μεγάλοι αδικημένοι του θεσμού, τρεις σειρές που σκανδαλωδώς δεν ήταν υποψήφιες: “The Americans”, “Hannibal” και “Outlander”. Οι σειρές αυτές έχουν αποδείξει στο φανατικό κοινό τους την καλλιτεχνική τους αξία, κάτι που αρνείται μάλλον να παραδεχτεί η ακαδημία. Ελπίδα για επιβεβαίωση ίσως να έρθει από τις χρυσές σφαίρες, που συχνά διαφοροποιούνται στις κατηγορίες δράματος. 

1
Μοιράσου το