Serial Killers

Ο Στάννις με ούριο τον άνεμο από τη θυσία της Σηρήν προελαύνει εναντίον των Μπόλτον. Αποδεικνύεται ότι οι τελευταίοι ανέμεναν την πορεία του και με μια αιφνιδιαστική έφοδο διαλύουν τον εναπομείναντα στρατό του επίδοξου Βασιλιά. Η Μελισάντρα εθεάθη να απομακρύνεται από το στρατόπεδο, όταν πληροφορήθηκε ότι σχεδόν οι μισοί άντρες λιποτάκτησαν κατά τη διάρκεια της νύχτας – είναι αναμφίβολα αφοσιωμένη, αλλά σε ποιον; Ένας τσακισμένος Στάννις έχει απομείνει να περιφέρεται σαν φάντασμα στο πεδίο της μάχης, ώσπου πέφτει πάνω στη Μπριέν του Ταρθ, που εμφανίστηκε στο σκηνικό του πολέμου ως δια μαγείας. Η ταλαιπωρημένη και εξαιρετικά συμπαθής πολεμίστρια, μένοντας πιστή στον αδικοχαμένο Ρένλυ, είχε ορκιστεί να εκδικηθεί τον θάνατό του. Η σκηνή του τέλους συνιστά λύτρωση για αμφότερους.

Διακρίνουμε όμως μια ασυνέπεια ως προς τις πράξεις της θηριώδους ηρωίδας. Σε ολόκληρη τη σαιζόν επαναλαμβάνει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ότι θέλει να τηρήσει τους όρκους της και να προστατέψει τις κόρες της Κάτλυν. Τελικά, την ώρα του κρίσιμου διλήμματος (να προστατέψει τη Σάνσα ή να κινηθεί προς τον Στάννις), επιλέγει την εκδίκηση. Ακόμη, θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε ολόκληρες παραγράφους στο θάνατο του Στάννις και τη λανθασμένη επιλογή των δημιουργών να τον βγάλουν απ’ τη μέση. Δεν θα το κάνουμε. Αναφέρουμε απλά την τραγική εμμονή των D(and)D προς το πρόσωπο του Baratheon ηγέτη. Στο επεισόδιο 9 «δολοφονούν» τον χαρακτήρα «Στάννις», καθώς τον κάνουν το πιο σιχαμένο πλάσμα στον κόσμο και του στερούν τη διαδοχή και τον θρόνο. Στο 10 δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Ακυρώνουν την πιθανότητα του να κάνει παιδί, εξαφανίζουν τον στρατό του και σκοτώνουν τον ίδιο. Ξεράστε ανεύθυνα.

Λίγο παραδίπλα, στο Γουίντερφελ, ο «άνθρωπος-που-κάποτε-ήταν-ο-Θήον» και η Σάνσα επιχειρούν άλμα στο κενό, σε μια απέλπιδα προσπάθεια απεμπλοκής από την «αγκάλη» του Ράμσεϊ. Θα χρειαστεί να περιμένουμε για να δούμε πώς θα κυλήσουν τα πράγματα για αυτούς. Με την τρέχουσα έκβαση του παιχνιδιού, φαίνεται ότι για τον Βορρά, μόνη ελπίδα μπορεί να αποτελέσει ο Μικροδάχτυλος.

Ο Τζέιμι ετοιμάζεται να αποκαλύψει στη Μυρσέλλα ότι είναι πατέρας της, αλλά αποδεικνύεται ότι αυτή το γνωρίζει ήδη και μάλιστα δεν έχει κανένα πρόβλημα με αυτό. Πριν καταλαγιάσει η έκπληξη και η χαρά του που επιστρέφουν σώοι και συμφιλιωμένοι στο Κινγκς Λάντινγκ, η Μυρσέλλα πεθαίνει από δηλητήριο που της έδωσε η χήρα του Όμπερυν. Μοτίβο που επαναλαμβάνεται και στις περιπτώσεις των υπόλοιπων χαρακτήρων. Η σειρά σου δίνει μια μικρή χαρά, μόνο και μόνο για να σε ρίξει στα τάρταρα λίγο αργότερα.

Η Άρυα, όπως ήταν αναμενόμενο, σβήνει ένα ακόμη όνομα από τη λίστα της. Ο δολοφόνος του Σύριο Φορέλ –και παιδόφιλος!- Μέρυν Τραντ βρίσκει την τιμωρία που του αξίζει. Αλλά οι εκπρόσωποι του Πολυπρόσωπου Θεού δεν είναι ικανοποιημένοι με την εξέλιξη αυτή, καθώς αφαίρεσε άλλη ζωή από αυτήν που έπρεπε. Η σαιζόν μας αφήνει με τη θαρραλέα πρωταγωνίστρια να χάνει το φως της λόγω της προφανούς «ανετοιμότητάς» της να υπηρετήσει σωστά. Είναι ένα από τα γεγονότα του επεισοδίου που μας άρεσαν περισσότερο.

Στην Ανατολή, η Δρακομάνα έχει απομακρυνθεί από το Μηρήν μαζί με τον Ντρόγκον. Δε γνωρίζει πού βρίσκεται, αρχίζει να περιφέρεται στον χώρο αναζητώντας τροφή, και σύντομα βρίσκεται περιτριγυρισμένη από τους «καβαλάρηδες του αίματός της» – δηλαδή από τους μαχητές ενός «καλασάρ Ντοθράκ». Πίσω στην πόλη, ο Νταάριο και ο Τζόρα θα φύγουν προς αναζήτησή της, αφήνοντας πίσω τον Τύριον, τη Μίσσαντεϊ και τον Γκριζοσκώληκα να κυβερνήσουν, με την ευγενική χορηγία του ευνούχου Βάρυς, που παρακολουθούσε τις εξελίξεις αποτραβηγμένος στις σκιές. Η ανέλιξη του Νάνου, σε μία και μόνο σαιζόν, από μέθυσο περιπλανητή σε διοικητή μιας λαμπρής και δοξασμένης πόλης, αποτελεί το πιο κραυγαλέο «σπρώξιμο» χαρακτήρα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σε σειρά.

Η Σέρσεϊ αποφασίζει να ομολογήσει τα ψέματα και τη μοιχεία της, μπας και δει το έλεος της Μητέρας. Η τακτική αποδίδει, αλλά όχι τόσο εύκολα και ανώδυνα όσο θα ήθελε. Γυμνή στα μάτια θεών και ανθρώπων, ούτως ώστε όλοι να δουν τις αμαρτίες και την ταπεινότητά της, η Βασιλομήτωρ υποχρεούται να διασχίσει όλον τον κεντρικό δρόμο του Κινγκς Λάντινγκ από το Υψηλό Σεπτ μέχρι το Παλάτι, καταμεσής του πλήθους που τη φτύνει, τη γιουχάρει, τη βρίζει και την ειρωνεύεται. Η χλεύη της πλέμπας για την οποία πάντοτε αδιαφορούσε, όταν δεν την αποστρεφόταν από αηδία, αποτελεί το πικρό ποτήρι που πρέπει να καταπιεί μέχρι να φτάσει στην εξιλέωση. Εκεί, στην άλλη μεριά της δοκιμασίας, την περιμένουν ο θείος της, Κέβαν Λάννιστερ, ο Μέγας Μέιστερ Παϊσέλ και ο Κουάιμπερν, που αναλαμβάνει να τη φροντίσει και να της συστήσει την τελευταία προσθήκη στο σώμα της βασιλικής φρουράς, ένα θεόρατο κτήνος με μάτια που λάμπουν αλλόκοτα μέσα από την περικεφαλαία του.

Ο Τζον πληροφορείται ότι ο θείος του, ο εξαφανισθείς από την πρώτη σαιζόν Μπέντζεν Σταρκ, είναι ακόμη ζωντανός. Σπεύδει να φύγει από το Μαύρο Κάστρο προκειμένου να τον συναντήσει, αλλά αποδεικνύεται ότι πρόκειται για ένα τέχνασμα των απογοητευμένων αδερφών του απ’ τη φρουρά. Χολωμένοι από τη συμφιλιωτική προσέγγιση του Άρχοντα Διοικητή με τους Αγρίους, του στήνουν ενέδρα και τον μαχαιρώνουν, με τον μικρό Όλλυ να δίνει αναμενόμενα το έσχατο χτύπημα. Αντί να βρει τον θείο, ξανασμίγει τελικά με τον πατέρα του. Ο Τζον Σταρκ -ας μας επιτραπεί να τον αποκαλέσουμε έτσι, για μια τελευταία φορά- είναι νεκρός.