Βιβλιοθήκη

Σαν θεατές αρχαίας τραγωδίας αισθάνονται οι αναγνώστες, παρακολουθώντας τις ψυχολογικές μεταπτώσεις και την κορύφωση του μίσους που θεριεύει στην ψυχή της έφηβης Μαργαρίτας. Υπεύθυνος της κατάστασης ο πατέρας της: πατώντας στην αθωότητα της παιδικής ηλικίας, στη λατρεία και την εμπιστοσύνη που του δείχνει η κόρη του, τροφοδοτεί την ψυχή της με μια παθολογική έχθρα απέναντι στον παιδικό της φίλο Αντώνη και την οικογένειά του. Η αθωότητα δεν επιτρέπει στη δωδεκάχρονη Μαργαρίτα να αντιληφθεί γιατί ο πατέρας της, Στέφανος Κεδίκογλου, καλλιεργεί μέσα της αυτά τα απεχθή συναισθήματα, γιατί ποτίζει την ψυχή της με το δηλητήριο του μίσους, υπονομεύοντας ένα πολύτιμο και τρυφερό δεσμό: τη φιλία της με τον Αντώνη. Το τίμημα των πράξεών του θα είναι δραματικό, καταποντίζοντας τις ζωές των εμπλεκόμενων προσώπων. Καθώς φουντώνει η δίψα της να εκδικηθεί τα πρόσωπα που υπαγορεύει ο πατέρας, η Μαργαρίτα θυσιάζει όνειρα και ένα μέλλον λαμπρό. 

Στο λεξιλόγιο του φιλόδοξου επιχειρηματία Στεφάνου Κεδίκογλου τιμιότητα και ντομπροσύνη είναι λέξεις άγνωστες. Γι’ αυτόν, η εύνοια της τύχης αντικαθιστά σημαντικά προτερήματα, όπως την αξιοσύνη και την επαγγελματική υπευθυνότητα. Το υπεροπτικό ύφος και οι χοντροκομμένοι τρόποι του βασίζονται στην πονηριά και την έπαρση, κοινώς στη “μαγκιά” του. Στις δουλειές του, δεν δέχεται ποτέ μιαν άλλη γνώμη. Όταν, μάλιστα, προέρχεται από τη γυναίκα του Ματίνα, την απαξιώνει πλήρως, θεωρώντας την ανίδεη και άχρηστη. Στο βλέμμα του υπάρχει κακία και φθόνος, ιδίως απέναντι στην επαγγελματική επιτυχία και την προκοπή των άλλων. Δεν υπολογίζει ούτε φιλία ούτε γειτνίαση. Πάνω απ’ όλα το προσωπικό όφελος και το χρήμα! Δεν του στοιχίζει, λοιπόν, σε τίποτα να την «φέρει πισώπλατα» στον επί χρόνια γείτονά του Παναγιώτη Δρόσο, του οποίου η ανθρωπιά ίσως και η αφέλεια δεν του επιτρέπουν να δει την προδοσία. Έτσι, πληρώνει με τη ζωή του αυτή την αδυναμία να αντικρίσει την αλήθεια.

Έντονα συναισθήματα θυμού και αδικίας διαποτίζουν την ψυχή του αναγνώστη, καθώς η Μαργαρίτα, υποχείριο του πατέρα της, θα πρέπει στο τέλος να λογοδοτήσει ενώπιον θεού, πληρώνοντας τα λάθη άλλων. Σαν σε αρχαία τραγωδία, ο αναγνώστης βιώνει τα παθήματα των πρωταγωνιστών, και η τραγική ειρωνία είναι ότι, ενώ γνωρίζει, δεν μπορεί να κάνει κάτι ώστε να εμποδίσει τον Στέφανο να σπείρει το μίσος σε μια αθώα παιδική ψυχή. Είναι βαρύς ο σταυρός που κουβαλάει η μικρή Μαργαρίτα όλα αυτά τα χρόνια μέχρι την αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού. Όταν όλα θα βγουν στο φως, είκοσι χρόνια μετά, συγκλονισμένη πια θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να επανορθώσει για ό,τι προκάλεσε την αδικία. Άραγε, θα αντέξει το τίμημα της εξιλέωσης;

Με μία μεγάλη ανατροπή κι ένα τέλος που καθηλώνει, η Νικόλ-Άννα Μανιάτη αποδεικνύει το συγγραφικό της ταλέντο που ακολουθεί το ποικιλόμορφο έργο της. Βαθιά κοινωνικά, ανθρωποκεντρικά θέματα θίγονται με απλό και ανεπιτήδευτο λόγο, σφιχτή πλοκή και άρτια ψυχογραφημένους χαρακτήρες. Μια ιστορία της διπλανής πόρτας, απλή, ανθρώπινη, που συγκινεί τον αναγνώστη, καλλιεργώντας αγωνία και ενδιαφέρον για την τύχη των ηρώων. Διαβάζεται απνευστί.