Λόγος + Τέχνη

Με την πάροδο των χρόνων και την ένταση του ψυχροπολεμικού κλίματος, ο Superman (και η DC γενικότερα) αποστασιοποιήθηκε από τα πολιτικά και κοινωνικά τεκταινόμενα. Οι ιστορίες του εστιάζουν είτε στη σχέση του με την Lois Lane (το μόνιμο ειδύλλιο -και αργότερα γυναίκα- του Superman/Clark Kent) είτε σε απειλές που προέρχονται από άλλους πλανήτες, γαλαξίες, διαφορετικές διαστάσεις και χρονικές περιόδους είτε αρκετά συχνά σε χιουμοριστικά «μπλεξίματα».

Από τη δεκαετία του ’40 και για αρκετά χρόνια μετά, ο χαρακτήρας του παρέμεινε σχετικά σταθερός, έχοντας κατά μια έννοια αποδεχθεί πλήρως τον ρόλο του «προστάτη» της Αμερικής, με περισσότερους τρόπους από όσους θα φανταζόταν κανείς. Πράγματι, ο απαράλλαχτος, αιώνιος Superman, με την ηθική του ακεραιότητα και τα υψηλά του ιδανικά, αποτέλεσε την ενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου. Ένας χαρακτήρας και ένας κόσμος (Metropolis) που παρέμειναν ανεπηρέαστοι από πολέμους, σκάνδαλα, ανεργία ή οικονομικές κρίσεις. Ένας τέλειος μικρόκοσμος της Αμερικής, δίχως τα «προβλήματα» της πραγματικότητας. Όσο δύσκολα κι αν δείχνουν τα πράγματα στις πρώτες σελίδες, στο τέλος κανείς –εκτός από τους κακούς- δεν πληγώνεται, κανείς δεν μένει δυσαρεστημένος. Η Lois Lane αγαπά τον Superman και ο Superman είναι πάντα ο αγέραστος Clark Kent. Στο τελευταίο panel, το χαμόγελο των πρωταγωνιστών υποδηλώνει πάντα ότι μια ακόμη «κρίση» ανήκει στη λήθη του παρελθόντος… Στον κόσμο του Superman, κανείς δεν αναρωτιέται τι συμβαίνει στον υπόλοιπο πλανήτη. Ουσιαστικά, ο υπόλοιπος πλανήτης φαίνεται να μην υπάρχει, παρά μόνον όταν παρουσιάζεται κάποια επικείμενη παγκόσμια απειλή (μέρος του σχεδίου ενός από τους αντιπάλους του Superman), αλλά ακόμα και τότε, συνήθως τέτοιες καταστάσεις εξιστορούνται σε άλλα κόμικς, στα οποία συμμετέχει ο Άνθρωπος από Ατσάλι, όπως το “Justice League of America”. Πράγματι, ο κόσμος του Superman δεν καθρεφτίζει απλώς την «ηρεμία» της ιδανικής αμερικανικής ζωής, αλλά και την εθελοτυφλία απέναντι στα προβλήματα της υπόλοιπης κοινωνίας που επιζητεί την πραγμάτωση του ονείρου.

Ενώ ο Superman υιοθετεί την εικόνα του «προστάτη του συντηρητισμού», ο Batman δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι παρόμοιο. Εξ ορισμού, το alter ego του Bruce Wayne ήταν αρκετά αντικομφορμιστικό για να μπορέσει να μπει σε τέτοιο καλούπι. Πέραν τούτου, ο Bruce Wayne είχε ήδη καθιερωθεί ως αιώνιος εργένης, οπότε ήταν αδύνατο να υπάρξει ένα «αιώνιο» ρομάντζο, όπως το αντίστοιχο του Superman με την Lois Lane, στερώντας από τον χαρακτήρα μία από τις βασικότερες συνιστώσες που θα του επέτρεπαν να αποκτήσει μια περισσότερο «συμβατική» ζωή. Παρόλα αυτά, οι συγγραφείς του Batman επιχείρησαν να προσδώσουν στον χαρακτήρα του Bruce Wayne μια πινελιά καθημερινότητας και να τον πλάσουν σύμφωνα με ένα κοινωνικά αποδεκτό πρότυπο, επινοώντας τον χαρακτήρα του Robin…