Άλλαι Τέχναι

Η τέχνη είναι υποκειμενική, υπόθεση προσωπική, αφορά τον καθένα ξεχωριστά. Για τον καλλιτέχνη αποτελεί τρόπο έκφρασης της ψυχικής του κατάστασης, αλλά παράλληλα, μέσω των έργων του, προσπαθεί να αποδώσει τα συναισθήματα και τις ανησυχίες του κοινού του, ακόμη και να προβληματίσει. Αυτοχαρακτηρίζεται “Dust arranger” (αυτός που καθορίζει, τοποθετεί σκόνη). Αρκετά λιτός τίτλος για κάποιον που γεννήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία, έζησε την παιδική του ηλικία στο Μπρουνέι και τελικά, στα 25 του χρόνια, παρουσίασε τα έργα του στην Last Rites Gallery της Νέας Υόρκης το 2018. Τα υλικά που χρησιμοποιεί αποκτούν κίνηση και δύναμη, ζωή και υπόσταση. Με γραφίτη και λάδια, εισάγει το κοινό σε μια δαιδαλώδη φιλοσοφική διεργασία και αναλύει σιωπηλά τον ανθρώπινο ψυχισμό. Από την έδρα του στο Malmö στην Σουηδία, δημιουργεί έργα ανθρωποκεντρικά που απεικονίζουν πρόσωπα και μορφές, σε αποχρώσεις σκοτεινές με γενναίες πινελιές μυστηρίου.

Πρωταρχική και πιο γοητευτική πηγή έμπνευσης για δημιουργία συνιστούν τα αρνητικά συναισθήματα και τα κακώς κείμενα της εκάστοτε περιόδου που διανύει ο καλλιτέχνης. Η ψυχική απομάκρυνση από τον ανθρώπινο περίγυρο, η περιπλοκότητα των σχέσεων, η μοναξιά, η καταβύθιση σε μια δίνη ρηχότητας, το απρόσφορο, το ανικανοποίητο, η αδυναμία ανταπόκρισης στις σύγχρονες συνθήκες, ο εγκλωβισμός σε ποικίλες καταστάσεις, οι σκέψεις που πνίγουν τον ανθρώπινο νου σε βαθμό ασφυξίας, όλα αυτά αξίζουν να τα περιγράψει κανείς και να τα αναπαραστήσει στα έργα του. Μόνο τότε θα εξαγνιστεί η ψυχή όσων έχουν αισθανθεί έτσι έστω και μία φορά. Ίσως αυτός να είναι και ένας από τους λόγους που ο Miles Johnston δημιουργεί κυρίως ασπρόμαυρες εικόνες και, στην καλύτερη περίπτωση, τα θέματά του θα διαδραματίζονται σε στιγμές της ημέρας που είναι λίγο «σκοτεινές» – στην ανατολή ή τη δύση του ήλιου. Σκιαγραφεί, έτσι, τον μουντό ψυχισμό των πρωταγωνιστών του.

Οι αλληγορίες του είναι ποιητικές· χωρίς κανέναν ενδοιασμό παρουσιάζει τι κρύβεται στο κεφάλι των καλοσχηματισμένων φιγούρων του: φίδια, νερό, φως, καθρέπτες, άλλα πρόσωπα. Επικαλείται συναισθήματα που έχουμε δει μέσα μας.Το κράμα υπερρεαλισμού και ρομαντισμού στα έργα του, εκφράζει αλήθειες και φιλοσοφικές ανησυχίες του σκεπτόμενου ανθρώπου. Κάποιες φορές κραυγές αγωνίας σκιαγραφούνται στο βλέμμα των μορφών του. Το συνταίριασμα της φιλοσοφίας με την ζωγραφική που παρατηρείται σε πολλά έργα του υποδηλώνει επιρροές από τον Rene Magritte. Τα μηνύματά του εκκωφαντικά, με εικόνες που θυμίζουν παραμύθια των Γκριμ, όχι φυσικά τις family friendly εξωραϊσμένες εκδοχές τους, αλλά αυτές που ομολογούν αλήθειες ωμές, ουσιαστικές, σκληρές.