Νάδα
“Μνήμη.
Αυτή η λέξη
θα είναι και η μόνη διαφωνία μου.”
“Με τσάκωσαν στη δουλειά
να γράφω ποιήματα
τα είχα ξεχάσει, βλέπετε
πάνω στο γραφείο
όταν πήγα προς νερού μου
-ανάγκη πρωτεύουσα
πατάσσει τη δευτερεύουσα-
Και τα πήρανε
Και τα κοιτάζανε
και με περιγελούσανε
από δύναμη ή από αδυναμία
-ό,τι θέλετε, όπως θέλετε
Αλέκτωρος αλάλητος
Πέτρος αλλότριος
δις τ' αρνήθηκα
κατόπιν κι άλλη μία
-γιατί κάτι τέτοιους αλλόκοτους λυρισμούς και στόμφους είχαν
μα δε μ' ενόχλησε
που ξεμπροστιάστηκα
-η ποίηση άλλωστε ποτέ δεν ξεμπροστιάζει χυδαία
μα που αυτά για σένα
τα έγραφα
και που γι' αυτά αρνήθηκα
εσένα”
“Θα ήθελα να ήμουν παρών
στο πρώτο τραγούδι
που είπε ο Νεάντερταλ
εκείνο το πρωΐ
που τα προϊστορικά λιοντάρια
κομμάτιασαν τη μισή του ράτσα
σε μία λάθος έξοδο
που αντί για φαγητό
κατέληξε σε γεύμα
Και που τρόμαξε τόσο
που άρχισε να τραγουδάει τον τρόμο
(μια κάποια άτονη παρήχηση του σίγμα)
θα ήθελα να ήμουν παρών λοιπόν,
για να τον πάρω αγκαλιά
για να τον ηρεμήσω
για να του ζητήσω να μη φοβάται
και για να του υποσχεθώ
ότι από 'δω και στο εξής
θα τραγουδάει
όταν φοβάται
όταν τα σύγχρονα λιοντάρια
θα κομματιάσουν και πάλι
τη μισή του ράτσα
σε μία λάθος έξοδο
που αντί για φαγητό
θα καταλήξει σε γεύμα”
“Η δικιά μου πριγκήπισσα
έχει κατεβάσει τα στόρια
έχει τραβήξει τις κουρτίνες
στο παληό έρημο σπίτι
κι έχει καθίσει καταμεσής
στο σαλόνι.
Έχει ξηλώσει δυο σανίδια απ' το πάτωμα
Και τα χαϊδεύει
Χαϊδεύει τις άκρες
από σκουριασμένα κονσερβοκούτια
περιμένοντας να κοπεί
να ανακατέψει το αίμα
με τη σκουριά
μπας και επιτέλους καταλάβει
πως το αίμα ίδιο είναι
μόνο ο τρόπος
και ο λόγος για τον οποίο σφάζεσαι
κάνει τη διαφορά”
“Τα λόγια τα αντιλαμβάνομαι
άλλες φορές σαν πεταλούδες
αέρινα, πολύχρωμα
κι άλλες φορές σαν κάτι λεπίδες
λίγο παραπάνω κοφτερές από τα κοινά μαχαίρια της κουζίνας
άλλες πάλι σαν κάμπιες δυσκίνητες,
προνύμφες νεκρές
άλλες σα γρίφους
κι άλλες σαν άχρηστες σελίδες
όμως τα αντιλαμβάνομαι
-το αντιλαμβάνεσαι;-
και αυτό
και μόνον αυτό
θα έπρεπε να αρκούσε”
Παγκόσμιες ημέρες του Τίποτα
“Διαμαρτυρήθηκε εντόνως
σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης
εκεί που δικτυώνονται κοινωνικά
οι νεκροί, οι δειλοί
και όλων των λογιών οι ανώμαλοι
Διαμαρτυρήθηκε εντόνως λοιπόν,
για τη δεύτερη παγκόσμια Ημέρα
μη τυχόν και υπερτονίζαμε την Πρώτη
εκείνη της ποίησης (με πι μικρόν, πολύ μικρόν)
Διαμαρτυρήθηκε εντόνως
ανοιχτή τηλεόραση
απέναντι σε άλλες ανοιχτές τηλεοράσεις
Τηλεοράσεις που δε βγαίνουν ποτέ από την πρίζα
που σχολιάζουν
που δηλώνουν
προτιμήσεις
τί τους αρέσει
τί σκέφτονται
τί νιώθουν -νιώθουν;
μέσα στην ασφάλεια της οθόνης
Σε ασπρόμαυρη οθόνη
όλοι άχρωμοι είμαστε
χάρι στην τεχνολογία όμως έγχρωμοι
στη δε πραγματικότητα
απλά θολοί
και δοξάζουμε
παγκόσμιες ημέρες του Τίποτα -με κεφαλαίον εδώ
ηθικές
απόψεις
επιλογές
προτιμήσεις
σάρκες -με χρώμα ή χωρίς
αισθήματα -αληθινά ή χωρίς
με τόση ευκολία πια
που ούτε καν έχει σημασία
Διαμαρτυρήθηκε εντόνως
αλλά αυτό που φταίει
-αν πάλι πρέπει να βρούμε κάτι να φταίει
-γιατί πάντα πρέπει κάποιος να φταίει
ή να του φταίει ή να μας φταίει
ήταν/είναι μάλλον αυτή η μονοτονία
της απόχρωσης
μιας ακόμα ανούσιας
ημέρας παγκόσμιας
διαμαρτυρίας”
“Ξύπνα να γλεντήσουμε μαζί τον άγριο φόνο!
Το πάτωμα γεμάτο αίματα
-γρήγορα! Τη σφουγγαρίστρα!
– μην τραβήξει το ξύλο! Είναι καινούριο!
Το κουζινομάχαιρο κάπου κατά 'κει
ανοξείδωτο ατσάλι γυαλισμένο
“κοίτα τί πήρα σε προσφορά!”
κοίτα τί έφτιαξε ο άνθρωπος
για να καρφώνει
και να σκοτώνει
να κόβει ντομάτες
και κρεάς
κρέας ωμό
σάπιο
Εκεί είναι, ναι
στο μωσαϊκό πέρα
και μοιάζει πιο όμορφο τώρα
μ' αυτό τον τόνο του πορφυρού
“Τί ομάδα αίματος άραγε να είναι;”
Στοπ! Αρκετά!
Πρωινή σύγχυσις στη δουλειά μετά από μεθύσι
1 παυσίπονο, 2 καφέδες -ο δεύτερος ελαφρύς
3 καινούριες φωτογραφίες -en face, profil, en face
1 λίβρα καρδιά -η ιδία, ελαττωματική
2 νέα τατουάζ, δερματοστιξίες -όχι ονόματα, ποτέ ονόματα!
σα συνταγή ακούγεται
Και δε μπορώ
δε μπορώ άλλο
να γράψω
να νιώσω
να κλάψω
ή έστω να δουλέψω
Παραιτούμαι.”
υ.γ. Να σφουγγαρίσετε εσείς, Κύριοι. Τα αίματα.
