Άλλαι Τέχναι

Ο λόγος για τον Λεονίντ Αφρέμωφ, έναν εκ των κορυφαίων σύγχρονων ιμπρεσσιονιστών ζωγράφων, που με το μαγικό του πινέλο δημιουργεί ελαιογραφίες σε καμβά και δίνει μορφή σε τοπία απ' όλο τον κόσμο· από τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης μέχρι το γραφικό λιμανάκι του Φισκάρδου στην βόρεια Κεφαλονιά. 

Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι χρησιμοποιεί μόνο σπάτουλα παλέτας και οι πίνακες του χαρακτηρίζονται από κομψότητα και πανσπερμία χρωμάτων που μαγεύουν τον θεατή. Όπως αναφέρει ο ίδιος, η τέχνη δεν είναι ελιτίστικη προβάλλοντας περίπλοκα μηνύματα σε μια μερίδα διανοούμενων, αντιθέτως πρέπει να έρχεται σε άμεση επαφή με τον καθένα από εμάς.

Όταν βλέπουμε στους πίνακες του τα φθινοπωρινά φύλλα να χορεύουν με τον άνεμο και τα ζωντανά χρώματα της φύσης να παίζουν με το μάτι μας, τότε μας έχει στείλει το μήνυμα που θέλει. Μας προσκαλεί σε έναν κόσμο απλής ομορφιάς που συνεχώς μας περιβάλλει στη ζωή μας, αλλά εμείς πολλές φορές τον προσπερνάμε βιαστικά είτε επειδή είμαστε πολύ απασχολημένοι είτε επειδή δεν θέλουμε να σταματήσουμε έστω για μια στιγμή να τον απολαύσουμε.

Άς δούμε όμως την πορεία του -η οποία δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα- προς την παγκόσμια αναγνώριση.

Ο Αφρέμωφ, εβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βιτέμπσκ της Λευκορωσίας το καλοκαίρι του 1955. Από την ίδια πόλη καταγόταν ο μεγάλος ζωγράφος Μαρκ Σαγκάλ που διετέλεσε διευθυντής στην -περίφημη σε όλη την Σοβιετική Ένωση- Σχολή Καλών Τεχνών του Βιτέμπσκ, από την οποία αποφοίτησε με άριστα ο Λεονίντ το 1978. Παντρεμένος το 1976 με την αγαπημένη του Ινέσα απέκτησαν δύο παιδιά.

Οι δουλειές που έκανε ήταν πολλές: ξεκίνησε ως σχεδιαστής ετικετών σε ένα τοπικό εργοστάσιο μπύρας και λικέρ και περιστασιακά δούλευε ως σκηνογράφος σε μικρά θέατρα. Επίσης έβγαζε τα προς το ζην, φτιάχνοντας από γύψινα γλυπτά του Λένιν μέχρι αφίσες για κομμουνιστικές κοοπερατίβες, τελετές κ.α. Παρ' όλα αυτά δεν του επέτρεπαν να γραφτεί σε τοπικές καλλιτεχνικές ενώσεις ούτε να πάρει μέρος σε κυβερνητικές εκθέσεις, λόγω της εβραϊκής του καταγωγής· έτσι αναγκαζόταν να πουλάει τους πίνακες του σε φίλους και γνωστούς. Το 1990 με τη Σοβιετικη Ένωση να είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης και το μέλλον του Λεονίντ και της οικογένειας του να μοιάζει ζοφερό, πήρε την απόφαση να μεταναστεύσει στο Ισραήλ, αφού πλέον επιτρεπόταν ύστερα απο τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ.

Στο Ισραήλ θα γνωρίσει για δεύτερη φορά τον ρατσισμό, αυτή τη φορά από τους ομοεθνείς του μαικήνες, οι οποίοι αγόραζαν τους πίνακές του σε εξευτελιστικές τιμές και τους πουλούσαν σε υψηλές μέσω των γκαλερί τους. Όταν τους παραπονιόταν, εκείνοι του έλεγαν υποτιμητικά ότι ειναι Ρώσος μετανάστης και ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να πουλάει τα έργα του σε χαμηλές τιμές. Η οικογένεια του έφτασε στα όρια της ανέχειας και ο 16χρονος γιος του ανάγκαστηκε να πούλαει τους πίνακες του πατέρα του απο πόρτα σε πόρτα, που αποδείχτηκε αποτελεσματική μέθοδος, καθώς έβγαλαν αρκετά χρήματα και άρχισε να γίνεται γνωστό το όνομα του Αφρέμωφ.

Το 1995 άνοιξε την δική του γκαλερί, η οποία όμως είχε πελάτες μόνο γνωστούς του Ρωσοεβραίους μετανάστες. Oι συντάκτες των τοπικών εφημερίδων αρνούνταν να τον διαφημίσουν και το ποτήρι ξεχείλισε, όταν του βανδαλίσαν την γκαλερί ουκ ολίγες φορές. Απηυδισμένος απο τον ρατσισμό της τοπικής εβραϊκής κοινωνίας, αποφάσισε να ξαναμεταναστεύσει και έβαλε πλώρη για τις Η.Π.Α. μαζί με την οικογένειά του.

Στις Η.Π.Α. θα αναγνωριστεί επιτέλους το ταλέντο του. Με την έξαρση του διαδικτύου, θα γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό μέσω του eΒay, απ' όπου πουλούσε τους πίνακές του, με αποκορύφωμα την ίδρυση της δικής του ιστοσελίδας το 2007, την οποία έχει μέχρι σήμερα και πουλάει τα έργα του χωρίς την διαμεσολάβηση τρίτων. Μέχρι και διάσημοι Αμερικανοί ψυχολόγοι αγοράζουν τους εντυπωσιακούς πίνακες του, καθώς λένε, ότι μειώνεται το στρες των ασθενών τους, βλέποντάς τους.

Τελικά ο Αφρέμωφ θα βρεί την Ιθάκη του σε ένα εξωτικό θέρετρο του Μεξικού, όπου ζει μέχρι σήμερα ξέγνοιαστος μαζί με την αγαπημένη του γυναίκα, που τον συντροφεύει παντού όλα αυτά τα χρόνια ως πιστή του Μούσα.

Προσωπική ιστοσελίδα: www.afremov.com