Cuba Libre! Μέσα από τον φακό του Κωνσταντίνου Γδοντάκη
Όνειρο πολλών από μας που ασχολούμαστε με τη φωτογραφία είναι να μπορέσουμε κάποτε να επισκεφθούμε την Κούβα. Μια χώρα γεμάτη από εικόνες χρωματιστές, χαρούμενες, που αποπνέουν ένα αίσθημα ελευθερίας.
Ο Κωνσταντίνος Γδοντάκης, από μικρό παιδί, παρακολουθούσε ντοκιμαντέρ από μακρινές χώρες και ονειρευόταν κάποτε να τις επισκεφθεί. Μεγαλώνοντας, το όνειρό του άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Δούλευε απλά για να μπορεί να πραγματοποιεί το όνειρό του. Να ταξιδεύει.
Οι επισκέψεις του στα Βαλκάνια, η επαφή του με απλούς ανθρώπους, μεγάλωσαν την όρεξή του για ακόμα περισσότερα ταξίδια. Επισκέφθηκε την Αίγυπτο, την Ταϊλάνδη, την Καμπότζη. Οι δυσκολίες μάλιστα που συνάντησε στην Αίγυπτο, βιώνοντας διάφορες επικίνδυνες καταστάσεις, αποτέλεσαν την αφορμή για να ασχοληθεί με τη φωτογραφία.
Με κάποιο τρόπο ο Κωνσταντίνος έπρεπε να περιγράφει στους φίλους του στα Χανιά, όλα αυτά που έβλεπε στα ταξίδια του και καλύτερος τρόπος από τις φωτογραφίες δεν υπάρχει. Αγόρασε την πρώτη του slr μηχανή και σιγά σιγά εισέβαλλε στον μαγικό κόσμο της φωτογραφίας. Η παράλληλη συμμετοχή του στην ομάδα της ΛΕ.Φ.ΚΙ. Χανίων και όσα έμαθε εκεί απογείωσαν το ταλέντο του.
Αν και ο αρχικός του στόχος, για να ξεκινήσει την ενασχόληση με τη φωτογραφία, ήταν να περιγράφει καλύτερα τις ιστορίες από τα ταξίδια του, κατάλαβε πλέον ότι μπορούσε να εκφράζει και τους προβληματισμούς του. Η φωτογραφία έγινε για τον ίδιο ένα μέσο που θα μπορούσε να προβάλει τα προβλήματα και τις αγωνίες των ανθρώπων που συναντούσε.
Το αποκορύφωμα μέχρι στιγμής για τον ίδιο ήταν, όταν με πολύ κόπο κατάφερε να κάνει το πολυπόθητο ταξίδι στην Κούβα. Εκεί ο Κωνσταντίνος, αν και ασχολείται ελάχιστο καιρό με τη φωτογραφία, μπόρεσε να αναδείξει ακόμα περισσότερο τις ικανότητές του αναφορικά με τη φωτογραφία δρόμου. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς, ότι τις εικόνες αυτές τις έβγαλε κάποιος σχετικά «άπειρος» φωτογράφος.
Οι εικόνες του μυρίζουν Κούβα. Όχι όμως με το βαρετό τρόπο που έχουμε συνηθίσει. Εικόνες αληθινές, που προβάλουν αυθεντικούς ανθρώπους και στιγμές της καθημερινότητάς τους, δοσμένες με μια διαφορετική ματιά. Μακάρι πραγματικά να μπορούσα να σας μεταφέρω τον ενθουσιασμό με τον οποίο μου περιέγραψε ο ίδιος τον τρόπο που πλησίαζε και γνώριζε τους ανθρώπους και το πως του άρεσε να τους παρατηρεί.
Όπως λέει ο ίδιος, η επαφή του μέσω του φακού με απλούς Κουβανούς στο δρόμο, τον άλλαξε ως άνθρωπο. Ένα καλό παράδειγμα για το πώς η φωτογραφία μπορεί να φέρει κοντά άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους και να τους κάνει καλύτερους. Έμαθε να φωτογραφίζει πλέον, όχι απλά με το μυαλό, αλλά και με την καρδιά και το αποτέλεσμα μάλλον τον δικαιώνει.
Γύρισε όλο το νησί με λεωφορείο. Πήγε εκεί που δεν συνηθίζουν οι άλλοι τουρίστες να πηγαίνουν. Μακριά από τη χλιδή των ακριβών ξενοδοχείων, που συχνάζουν αργόσχολοι αμερικανοί και ευρωπαίοι. Κατάφερε να γνωρίσει το “original” πνεύμα της Κούβας και να το αποτυπώσει. Σηκωνόταν πολλές φορές αρκετά πρωί, για να πετύχει το φωτισμό που ήθελε και επέστρεφε αργότερα για το πρωινό του. Αυτό θα πει πραγματικό πάθος για την τέχνη που αγαπάς. Με τη χρήση ενός ευρυγώνιου φακού πλησίαζε κοντά στα θέματα που κέντριζαν το ενδιαφέρον του, όπως η πραγματική φωτογραφία δρόμου επιβάλει, πετυχαίνοντας αυτό το όμορφο αποτέλεσμα.
Δείτε τις φωτογραφίες του με ένα Cuba libre ή ένα mojito, ακούστε στο youtube “Buena vista social club” και μεταφερθείτε νοερά στους δρόμους της Αβάνας. Δεν είναι και πολύ δύσκολο. Εγώ ήδη μυρίζω τον καπνό από τα πούρα του Fidel.
Περισσότερη δουλειά του Κωνσταντίνου Γδοντάκη μπορείτε να βρείτε στο flickr.
Όλες τις φωτογραφίες από την Κούβα μπορείτε να τις δείτε και στο παρακάτω βίντεο:
