Δημήτρης Βαβάτσης: «Από άποψη ακρότητας, η ζωή έχει ξεπεράσει τον κινηματογράφο»
Πες μου λίγα λόγια για την ταινία.
Πρόκειται για μια μικρού μήκους ταινία εκδίκησης, που δανείζεται στοιχεία από διάφορα είδη του horror, όπως το exploitation, home invasion, torture, splatter. Τα γυρίσματα έγιναν στη Θεσσαλονίκη το 2014, και η ταινία ξεκίνησε τη φεστιβαλική της πορεία το 2015. Είναι μια ταινία βίας που θίγει το ζήτημα της εκδίκησης, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και φέρνει τον θεατή αντιμέτωπο με την αποδόμηση διάφορων θεσμών, όπως της οικογένειας και της θρησκείας, μέσω των χαρακτήρων της. Στόχο έχει να κριτικάρει τη σημερινή κρίση ιδεών σε συνδυασμό με την άκρατη βία και τα αρχέγονα ανθρώπινα ένστικτα εκδίκησης, που ενδεχομένως να μην έχουν όρια. Ένα σχόλιο πάνω στη βία, που υποδηλώνει πως η βία δεν αποτελεί λύση παρά μόνο δημιουργεί προβλήματα. Το πρώτο επίπεδο του αίματος δεν σημαίνει ότι είναι το μόνο, ούτε ότι υπάρχει πρόθεση προώθησης της βίας. Αντιθέτως.
Από πού πήρες έναυσμα και έμπνευση για να γυρίσεις την ταινία;
Ήθελα να κάνω μια ταινία εκδίκησης, επειδή είναι ένα κινηματογραφικό είδος που με αφορά. Για να βρεθεί έμπνευση δεν χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος, καθώς αυτά που γίνονται στην καθημερινότητά μας ξεπερνούν όχι μόνο τον κινηματογράφο αλλά και την πιο ξέφρενη φαντασία. Δυστυχώς, από άποψη ακρότητας, η ζωή έχει ξεπεράσει τον κινηματογράφο. Κατά συνέπεια, καμία ταινία δεν πιστεύω πως είναι σοκαριστική ή εκτός πραγματικότητας. Μακάρι να ήταν.
Γιατί θρίλερ και όχι κάποιο άλλο είδος;
Υπάρχει η επιθυμία και η πιθανότητα να κάνω και άλλο είδος, αρκεί να υπάρχει μια ιστορία που να έχει ενδιαφέρον και να μπορώ να την αποδώσω καλά. Παρόλ’ αυτά, το θρίλερ είναι ένα είδος που παρακολουθώ από νεαρή ηλικία και πάντα ήθελα να προσπαθήσω να κάνω. Το θρίλερ θίγει ζητήματα που είναι επίκαιρα και προκαλούν συγκεκριμένα αισθήματα στον θεατή, σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη και να βρίσκεται. Προσωπικά, με εξιτάρει ο φόβος και η φρίκη που μπορεί να προσφέρει μια ταινία. Ελπίζω οι ταινίες να γίνουν επικίνδυνες και να είμαι μέρος αυτού.
Τι δυσκολίες υπάρχουν για να γυρίσει κανείς μία ταινία, έστω μικρού μήκους;
Η βασική δυσκολία είναι η προφανής: το οικονομικό κομμάτι. Το θετικό είναι ότι γίνονται πράγματα, με πολλούς ανθρώπους να βοηθούν με χορηγίες, με καμπάνιες από το ίντερνετ, με δανεικό εξοπλισμό, με εθελοντική εργασία. Τα έξοδα είναι πολλά, και δύσκολα βρίσκονται ιδιώτες να επενδύσουν σε αυτό.
Είναι εύκολο ένας νέος δημιουργός να ξεκινήσει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στον χώρο του σινεμά ή είναι αποθαρρυντικές οι συνθήκες;
Καμία συνθήκη δεν είναι αποθαρρυντική για κάποιον που αγαπά και θέλει να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Πιστεύω πως το πάθος είναι το μεγαλύτερο κομμάτι στο οποίο μπορεί να επενδύσει κανείς ώστε να μην απογοητευτεί. Είναι πολύ ανώτερο όλο αυτό από κάθε απογοήτευση.
Πόσο δύσκολο είναι το κομμάτι που ακολουθεί την παραγωγή; Τι προβλήματα υπάρχουν στην προώθηση και διακίνηση των ταινιών;
Μετά την υλοποίηση μιας ταινίας, το επόμενο στάδιο είναι τα κινηματογραφικά φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Εκεί προβάλλεται η δουλειά των νέων δημιουργών. Υπάρχουν φεστιβάλ που μπορείς να στείλεις την ταινία σου και, αν την επιλέξουν, να συμμετέχει στο πρόγραμμά τους δωρεάν. Όμως, τα περισσότερα θέλουν χρήματα. Συνεπώς, και πάλι, το οικονομικό κομμάτι είναι η μέγιστη δυσκολία.
Τι αποδοχής έτυχε η ταινία στην Ελλάδα αλλά και στα φεστιβάλ του εξωτερικού;
Η ταινία, όπως είπα, ξεκίνησε τη φεστιβαλική της πορεία το 2015 και πήγε πολύ καλά. Συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα εικοσιενός φεστιβάλ, ελληνικών και του εξωτερικού∙ συμμετείχε σε χώρες όπως η Αμερική με δέκα –αν θυμάμαι καλά– φεστιβάλ, η Χιλή, η Νότια Αφρική, η Γερμανία, η Ισπανία και πολλές άλλες. Συνολικά, απέσπασε πέντε βραβεία και έτυχε πολύ καλής υποδοχής σε όλα τα φεστιβάλ. Στα ελληνικά φεστιβάλ που πήγαινα και παρακολουθούσα τη συμμετοχή μας, το κοινό χωριζόταν σε αυτούς που την υποστήριζαν θερμά και σε εκείνους που έδειχναν ότι η βία και ο τρόπος που απεικόνισα κάποια πράγματα τους προσβάλλει. Κάτι που είναι λογικό, καθώς η ταινία δεν μιλάει για πράγματα που δεν ενοχλούν ούτε δείχνει εικόνες που περνούν απαρατήρητες. Επίσης, καθώς το εγχώριο κοινό δεν είναι συνηθισμένο σε τέτοιες προσπάθειες, νομίζω πως πολλοί ένιωθαν ότι παρακολουθούν κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα.
Θρίλερ και Ελλάδα: υπάρχει απήχηση αυτού του είδους στο ελληνικό κοινό;
Στην Ελλάδα μπορεί να μην έχουμε παράδοση, αλλά νομίζω ότι ήρθε η ώρα οι παραγωγοί να στρέψουν το βλέμμα τους και προς αυτήν την κατεύθυνση. Είναι ένα είδος που κόβει πάρα πολλά εισιτήρια σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα μας υπάρχουν πάρα πολλοί θεατές-οπαδοί που στηρίζουν αυτού του είδους τις ταινίες, και θεωρώ πως κάποια στιγμή καλό θα ήταν να γίνουν κι εδώ διαφορετικά πράγματα.
Ποιο είναι σήμερα το τοπίο του ελληνικού κινηματογράφου; Γυρίζονται αρκετές και αξιόλογες ταινίες στην Ελλάδα;
Σαφώς και γυρίζονται αξιόλογες ταινίες από ταλαντούχους νέους κινηματογραφιστές. Θεωρώ ότι πολλοί άνθρωποι μιλάνε μέσα από το σινεμά αυτή τη στιγμή στη χώρα μας και φωνάζουν ο καθένας από την πλευρά του ότι είμαστε εδώ και προσπαθούμε. Προσωπικά, νιώθω πολύ χαρούμενος, καθώς γνωρίζω διαρκώς άτομα που εκφράζονται μέσα από το σινεμά και θέλουν να συνεχίσουν να το κάνουν. Με μια επιπλέον βοήθεια από την πολιτεία νομίζω θα δούμε πολλά όμορφα πράγματα. Και αυτή η βοήθεια επιβάλλεται.
Υπόθεση
Η ταινία «Σαρκοβόρος» είναι μια μικρού μήκους ταινία, διάρκειας 28 λεπτών. Πρόκειται για μια ελληνική παραγωγή με χαμηλό budget. Τα γυρίσματα έγιναν στη Θεσσαλονίκη. Η ιστορία αφορά τον Μενέλαο, ο οποίος –δεκαπέντε χρόνια μετά την άγρια δολοφονία των γονιών του– αποφασίζει να πάρει εκδίκηση, εισβάλλοντας στο σπίτι του θύτη και παραβιάζοντας ό,τι ιερό έχει, χωρίς όρια και ενδοιασμούς.
Τα είδη με τα οποία καταπιάνεται η ταινία είναι το revenge, splatter/gore, exploitation, home invasion, sexploitation, torture στα πλαίσια του γενικότερου είδους του thriller. Καθώς τα είδη αυτά δεν είναι ιδιαιτέρα διαδεδομένα στην Ελλάδα, η συγκεκριμένη προσπάθεια αποτελεί κάτι καινούργιο, σαν μια γνωριμία του ελληνικού κοινού με αυτά τα κινηματογραφικά ρεύματα, τα οποία βρίσκονται σε άνθηση στο εξωτερικό.
Φεστιβάλ - Βραβεία
Συνολικά, η ταινία έχει επιλεγεί και συμμετάσχει στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα είκοσι σημαντικών εγχώριων και διεθνών φεστιβάλ. Μερικά από αυτά είναι το Horrorquest Film Festival της Atlanta (USA), το Fright Nights Film Festival της Βιέννης, το Hardcore Horror Film Festival Chicago (USA), το Three Cities Festival and Conference στη Δομινικανή Δημοκρατία, το Post Mortem Film Festival στο Μεξικό, οι Νύχτες Πρεμιέρας και πολλά άλλα σε Ευρώπη και Αμερική. Έχει αποσπάσει πέντε βραβεία για το μακιγιάζ της, Β’ αντρικού ρόλου, κοινού και καλύτερης ελληνικής μικρού μήκους ταινίας τρόμου, ενώ συμμετείχε και στη ρετροσπεκτίβα ακραίων ταινιών ως εκπροσώπηση ελληνικής ταινίας στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ μικρού μήκους Κύπρου.
Συντελεστές
Ηθοποιοί: Τάσος Μπαρνιαδάκης, Χρήστος Εζίρογλου, Δήμητρα Σιάχου, Ιωάννα Λαμνή, Περικλής Σταύρου, Κώστας Βουρλιώτης / Φιλική Συμμετοχή: Ιάκωβος Μυλωνάς
Παραγωγή: Βαβάτσης Δημήτρης, Αγγελική Αγγελίδoυ, Ιωάννα Πετειναράκη
Σκηνοθεσία: Βαβάτσης Δημήτρης
Σενάριο: Άρης Δεληγιαννίδης
Διεύθυνση Φωτογραφίας/Color Grading: Βασίλης Χριστοδούλου
Σκηνογραφία: Έλλη Ναλμπάντη
Ενδυματολογία: Ναταλί- Νεφέλη Αδαμοπούλου
Ηχητικός Σχεδιασμός/FoleyArtist: Ναταλία Χατζηπέτρου, Σίμος Λαζαρίδης
Μουσική: Μάριος Β. Αποστολακούλης
Μοντάζ: Άρης Δεληγιαννίδης
Οργάνωση Εκτέλεση και Διεύθυνση Παραγωγής: Αγγελική Αγγελίδου, Ιωάννα Πετειναράκη
Ειδικά Εφέ: Πάρης Γρηγοράκης/ Κώστας Καρύδας
Make Up and Special Effects Supervisor: Μελίνα Γλαντζή
Make Up and Special Effects: Βασιλική Γιολάντα Κήτα Ντυλάκ
Σκριπτ: Ναταλία Λαμπροπούλου
Ρακόρ: Βασιλική Κουτσιούμπα
Hair Styling: Θεανώ Ζησιάδη
Make Up and Special Effects Assistant: Λίνα Αρβανίτη
Βοηθός Φωτογραφίας: Θεοδώρα Μπόζη
Βοηθοί Σκηνογραφίας: Φανή Ξενουδάκη, Ναταλία Λαμπροπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κώστας Χαλιάσας
Β Κάμερα: Δημήτρης Μουγκός
Σχεδιασμός Τίτλου Αρχής: Σμαρώ Σαχπαζίδου
Αφίσα: Baba Artworks
Βιογραφικό Δημήτρη Βαβάτση
Ο Δημήτρης Βαβάτσης είναι απόφοιτος του Τμήματος Κινηματογράφου της Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. με ειδικότητα στη σκηνοθεσία. Έχει κάνει 4 μικρού μήκους ταινίες στα συγκεκριμένα είδη (“Ευλάβεια”, “Bloody Lady”, “Σαρκοβόρος”, “Eye Candy”), με συμμετοχή σε διεθνή φεστιβάλ και πολλές διακρίσεις.
To Link της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=5dIiak1tBig
Η σελίδα της ταινίας: https://www.facebook.com/carnivoreshort/
Συνέντευξη: Χρυσάνθη Ιακώβου
