Άλλαι Τέχναι

Κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για τον καινούριο δίσκο σας “Aphelion” ο οποίος κυκλοφόρησε στις 30 Σεπτεμβρίου. Πώς προέκυψε ο τίτλος και τι ακριβώς λέει για το περιεχόμενο του δίσκου σας; 

Το “Aphelion” αρχικά ήταν ο τίτλος από το κομμάτι που βρίσκεται μέσα στον δίσκο. Η ιδέα της λέξης όμως μας άρεσε πολύ και τελικά έγινε ο τίτλος του album. Η λέξη “aphelion” υποδηλώνει το σημείο της Γης που έχει τη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο. Επειδή ο συγκεκριμένος δίσκος είναι πιο βαρύς και πιο εσωτερικός θεωρήσαμε ότι αυτό το όνομα ταιριάζει πολύ με την ατμόσφαιρα που έχει το album ως σύνολο. 

Ο δίσκος φαίνεται να έχει τρομερή συνοχή. Βγήκε πράγματι τόσο αβίαστα όσο ακούγεται σ’ εμάς ή ήταν μία περίπλοκη διαδικασία τελικά; Κάτι έφτασε στα αυτιά μας ότι ηχογραφήθηκε μόλις μέσα σε πέντε μέρες… 

Ναι, όντως ηχογραφήθηκε μέσα σε πέντε μέρες. Είναι σίγουρα πιο ώριμος δίσκος και μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν από τον προηγούμενο δίσκο μας μάθαμε περισσότερα και δέσαμε πολύ σαν συνθετικό δίδυμο. Υπήρξε καλή συνεργασία μεταξύ μας και από αυτή την άποψη το “Aphelion” είναι όντως πιο «δεμένο» album. 

Υπάρχει μία αισθητή διαφορά μεταξύ της ατμόσφαιρας του “Aphelion” και του προηγούμενου δίσκου σας “The Noise Figures”. Σ’ αυτόν τον δίσκο έχετε βαριά και τραβηγμένα riffs, ο ρυθμός είναι πιο αργός, τα φωνητικά σας πιο ψυχεδελικά… Εγώ θα τολμήσω να πω πως έχει και κάτι το παγανιστικό ο δίσκος ιδίως σε κομμάτια όπως το “Shoot the Moon”. Τι επιρροές είχε αυτός ο δίσκος τελικά; Ποια ήταν η φάση στην οποία βρεθήκατε για να βγει τελικά αυτός ο ήχος; 

Δεν προσπαθήσαμε να βγει πιο «βαρύς» ο ήχος. Προσπαθούμε να ακουγόμαστε ως Noise Figures και αυτό είναι τελικά και το μεγαλύτερο στοίχημα. Να είναι αναγνωρίσιμος ο ήχος μας. Παρότι είμαστε μόνο δύο που αποτελούμε το συγκρότημα, έχουμε αρκετά διαφορετικές καταβολές. Δοκιμάσαμε διαφορετικές τεχνικές στα κρουστά και στις κιθάρες και προσπαθήσαμε να ξεφύγουμε από τη νόρμα ώστε να πειραματιστούμε πιο πολύ. Ίσως αυτό τελικά να έκανε τον ήχο πιο γεμάτο, πιο βαρύ σε σχέση με την προηγούμενή μας δουλειά. 

Φαίνεται να κατευθύνεται προς το stoner rock. Κάνω λάθος; 

 Δε ξέρω αν πάει προς το stoner, είναι σίγουρα κάτι που δεν έγινε συνειδητά, απλά προέκυψε. Όντως, κάποιες συνθέσεις είναι πιο παγανιστικές, πιο πομπώδεις. Έχει μέσα tribal στοιχεία, τα φωνητικά είναι πιο χορωδιακά. Έγινε επίσης πολύ καλή δουλειά από τον παραγωγό μας Άλεξ Μπόλπαση. 

Και συγχρόνως έχει κάτι από το πρώτο album των Black Sabbath του ’70. 

Ναι, συμφωνώ ότι έχει κάτι από Sabbath. Είναι έτσι κι αλλιώς μέσα στα ακούσματά μας. 

Τελικά είναι εκνευριστικό για ένα συγκρότημα να το ρωτάνε σε ποιο είδος μουσικής ανήκει; Μίλα άφοβα! 

Ναι, όντως είναι εκνευριστικό! (γέλια). Απλά θεωρώ πως πάντα πρέπει να υπάρχει μία εξέλιξη από δουλειά σε δουλειά και το ότι είμαστε μόνο οι δυό μας το κάνει εξ ορισμού πιο δύσκολο. Αν είναι να μείνουμε και κολλημένοι σ’ ένα μόνο πράγμα τότε χάνουμε την ουσία. Ο δίσκος έχει μέσα garage, fuzz, ψυχεδέλεια αλλά γενικά αυτό που κάνουμε για εμάς είναι απλά rock. 

H διαδικασία της δημιουργίας του δίσκου ποια είναι; Λειτουργείτε αυθόρμητα ή γράφετε πολύ πριν μπείτε στο στούντιο και ηχογραφήσετε; 

Κατ’ αρχάς υλικό υπήρχε απ’ την αρχή. Είχαμε αρκετά περισσότερα κομμάτια απ’ αυτά που τελικά μπήκαν στον δίσκο. Κομμάτια σαν το “Blood”, ας πούμε, είχανε πολύ καλή ανταπόκριση στα live οπότε σίγουρα θέλαμε να το συμπεριλάβουμε. Αλλά το 70% του δίσκου είναι κομμάτια που δοκιμάζαμε στα τζαμαρίσματα, στις πρόβες, στα live, σε soundcheck. Μαζέψαμε 16 κομμάτια, κάναμε demos και όταν μπήκαμε στο studio ηχογραφήσαμε τα 10. Oι στίχοι είναι του Γιώργου, τη μουσική τη γράφουμε και οι δύο και η παραγωγή έχει γίνει από τον Άλεξ και από εμάς.

Ποια είναι η πρώτη έντονη μουσική σου εμπειρία που σε διαμόρφωσε και σε άλλαξε; 

Υποθέτω πως είναι όταν άκουγα για πρώτη φορά τα βινύλια του πατέρα μου από Rolling Stones και Beatles. Επίσης, όταν άρχισα ν’ ακούω τους Nirvana όταν ήμουν περίπου 10 ή 11 χρονών. 

Υπάρχουν επιρροές από λογοτεχνία ή κινηματογράφο στη μουσική σας; 

Στη μουσική μας δε μπορώ να πω πως υπάρχουν, όχι, αλλά σίγουρα θα θέλαμε να κάνουμε κάποια δουλειά με soundtrack ταινίας. Eίναι σίγουρα κάτι που θα μας ενδιέφερε σαν project. Πιο παλιά είχαμε κάνει ένα κομμάτι για ένα βίντεο για skate του Κώστα Μάνδηλα. 

Ο ήχος σας είναι σπάνιος για τα δεδομένα της ελληνικής μουσικής σκηνής αν και τον τελευταίο καιρό φαίνεται ότι το εγχώριο αγγλόφωνο rock πάει καλύτερα. Εσείς πώς τα βλέπετε τα πράγματα όσον αφορά το συγκεκριμένο είδος; 

Τα τελευταία χρόνια η αγγλόφωνη σκηνή είναι στα πάνω της. Παλιότερα δεν υπήρχαν πολλές παραγωγές, αλλά πλέον βγαίνουν πολύ ωραίες δουλειές, ιδίως από πιτσιρικάδες οι οποίοι φαίνεται ότι την έχουν ψάξει πολύ τη μουσική. Επίσης, οι μπάντες πλέον μου φαίνεται ότι είναι πιο δεμένες, περνάνε καλά, βγαίνουν πιο εύκολα στο εξωτερικό. Γενικότερα, υπάρχει ένα καλό κλίμα στην εγχώρια μουσική παρά τις αντιξοότητες που υπάρχουν τριγύρω μας. 

Πρόσφατα κάνατε μία μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία; Νομίζω πως είναι μία απαιτητική εμπειρία για κάθε συγκρότημα από κάθε άποψη. Σας άλλαξε αυτό σε κάποιο βαθμό ως μουσικούς; 

Ναι, είναι πολύ δύσκολο και απαιτητικό εγχείρημα η περιοδεία. Έχουμε κάνει ήδη δύο και πάμε για την τρίτη. Σίγουρα τα κάνει όλα πιο εύκολα το internet και το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που μας βοηθούν, αλλά όπως και να ‘χει είναι απαιτητική διαδικασία. Συγχρόνως, είναι και μία πανέμορφη εμπειρία. Έχει να κάνει με το άγνωστο, με το να μη ξέρεις τι σε περιμένει την επόμενη μέρα. Είμαστε πολύ καλή ομάδα και το διασκεδάζουμε, περνάμε καλά και αν έρθει αναποδιά την ξεπερνάμε. Επίσης, είναι πολύ ωραίο να πηγαίνεις σε μία ξένη χώρα και το κοινό να τραγουδάει τους στίχους, να ξέρει τα κομμάτια σου, πράγμα το οποίο συνέβη και μας άρεσε πολύ. 

Οι καλύτεροι σταθμοί; 

Σίγουρα ένα πολύ καλό live ήταν αυτό στη Σόφια, Βουλγαρία, το οποίο ήταν και πολύ μεγάλη έκπληξη. Επίσης, πολύ δυνατές εμπειρίες ήταν το live στα Σκόπια, στο San Sebastian και στο Βουκουρέστι. 

Ποιά ήταν η πιο έντονη στιγμή στην περιοδεία; 

Δε ξέρω… είναι τόσες πολλές. Ξυπνάς το πρωί και μπορούν να συμβούν τα πάντα. Όπως το να ξυπνάς το πρωί και το βαν να έχει κλήση. Όπως το να πας σ’ ένα μέρος να παίξεις και να μη πιστεύεις το πόσο καλό είναι ή να υπογράφεις βινύλια και να μιλάς μ’ ένα σωρό κόσμο που δεν γνωρίζεις. Ξυπνάς το πρωί και ο σουρεαλισμός ξεκινά. Έχει τύχει, ας πούμε, να περιμένουμε στα σύνορα της Σερβίας στους -10 για να ελέγξουν το βαν για ναρκωτικά και λαθρομετανάστες. 

Τελικά πιο ωραία είναι να παίζει κανείς σε μικρούς και κλειστούς συναυλιακούς χώρους ή σε open air φεστιβάλ; 

Ανάλογα με το set. Έχω παρατηρήσει οτι τα πιο αργά κομμάτια λειτουργούν καλύτερα σε μεγάλα stages ενώ τα πιο γρήγορα garage-punk κομμάτια θέλουν μικρά venue γιατί γρήγορα το live εξελίσσεται σε party.

Δε μπορεί κανείς παρά να παρατηρήσει την εξαιρετική δουλειά που έγινε και στο αισθητικό κομμάτι του δίσκου. Το album cover φαίνεται να τονίζει ακόμα περισσότερο την ωμή ενέργεια του album. Το κατακόκκινο βινύλιο βοηθάει επίσης! Ποιος έκανε τη δουλειά στο artwork; 

Το artwork το έχει επιμεληθεί το Bob Studio. Είναι ωραίο για αυτούς που έχουν το μεράκι να αγοράσουν το βινύλιο να έχουν κάτι όμορφο να κρατήσουν στα χέρια τους. Έγινε πράγματι πολύ καλή δουλειά στον δίσκο και είμαστε φυσικά πολύ ευχαριστημένοι από τη συνεργασία μας με την Inner Ear Records. 

Τι ακούτε αυτό τον καιρό; 

Εγώ άκουγα πολύ τελευταία τους Royal Blood και ξαφνιάστηκα όταν έμαθα ότι κι αυτοί είναι δίδυμο. Επίσης ακούμε πολύ 60s. Ο Γιώργος έχει και αρκετά αφρικανικά ακούσματα, όπως Goat που έπαιξαν και Αθήνα. 

Πότε θα σας δούμε σε περιοδεία στην Ελλάδα; (η Θεσσαλονίκη σας περιμένει!) 

Από τις αρχές του 2016 και μετά θα βρεθούμε και στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες πόλεις. Θα ανακοινωθούν όλα τα live εν καιρώ. 

Για το τέλος θα ήθελα ένα staff pick. Πες μου 2 δίσκους που θα πρότεινες.

Θα έλεγα σίγουρα το “Spun” του Moa Bones (Δημήτρη Αρώνη), ο οποίος είναι ένας εξαιρετικός μουσικός και μου αρέσει πολύ η δουλειά του και το “Quasiland” των The Cave Children. 

Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου, Στάμο! Με κίνδυνο να χαρακτηριστώ άπληστη, μπορώ να πω ότι ήδη αναμένω τον επόμενο δίσκο σας! Συνεχίστε την εξαιρετική δουλειά…

Συνέντευξη: Αλεξία Τζιώγα 

“Aphelion” των The Νoise Figures (30-9-15)

Δισκογραφική: Inner Ear Records 

Είδος: Fuzz rock