Άλλαι Τέχναι

Από την πρώτη εμφάνισή σας στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή το 1997, ασχοληθήκατε με την παραγωγή πάρα πολλών μουσικών ειδών χρησιμοποιώντας μία πληθώρα από ψευδώνυμα. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη persona που αισθάνεστε πιο κοντά στο Sasu Rippati και γιατί;
Ο Vladislav Delay ήταν πάντα πιο κοντά σε μένα, και το μόνο project που θα μπορούσα να συσχετιστώ προσωπικά περισσότερο από κάθε άλλο. Τα υπόλοιπα project υπήρξαν ακριβώς αυτό, απλά (εννοιολογικά) project, ενώ ο V.D. πάντα ήταν κάτι περισσότερο από αυτό. Η μουσική που ο V.D. εκπροσωπεί και καταπιάνεται είναι πολύ κοντά σε μένα, το soundtrack του εαυτού μου.

Φαίνεται σαν να έχετε διερευνήσει και πειραματιστεί σχεδόν με όλα τα είδη και φάσματα της ηλεκτρονικής μουσικής, από ambient, house, minimal techno μέχρι πιο glitch, abstract και experimental ήχους. Ποιo είναι το επόμενο βήμα;
Δουλεύω σε όλα τα φάσματα για να είμαι ειλικρινής. Μόλις ολοκλήρωσα την παραγωγή κάποιων Luomo-ish house tracks για κάποιον, αλλά παράλληλα αυτή τη στιγμή εργάζομαι με κάποια sound installations και art projects καθώς και συνεργάζομαι μαζί με τον Vitto Acconci. Επίσης ασχολούμαι όλο και περισσότερο με τους γρήγορους ρυθμούς (πιο γρήγορα tempo) και τρέχει και ένα καινούργιο project όπου και δουλεύω πιο πολύ σε αυτό τον τομέα. Γίνονται και κάποιες συνεργασίες αυτό το διάστημα όπου τα αποτελέσματα αφορούν κάτι που δεν έχω ξανακάνει στο παρελθόν. Φτιάχνω ακόμη και ένα καινούργιο δικό μου label για τις παραγωγές μου. Σίγουρα ακόμη θέλω να δουλέψω στη hiphop/rap σκηνή αλλά περιμένω τη σωστή στιγμή και το σωστό τρόπο για να το κάνω. Μου αρέσει η μουσική αλλά θεωρώ το είδος και τα περισσότερα που γίνονται στον τομέα αυτό αρκετά γελοία. Συνολικά, θα ασχοληθώ και θα δουλέψω σε οτιδήποτε τραβάει το ενδιαφέρον μου και αποτελέσει πρόκληση για μένα, δεν μου αρέσει η στατικότητα των πραγμάτων ή οτιδήποτε είναι σίγουρο, ασφαλές ή προβλέψιμο. Η ζωή και η μουσική είναι πολύ πολύτιμες για τέτοιου είδους «μουδιάσματα».

Όπως έχετε δηλώσει σε μια συνέντευξη στο παρελθόν, δεν είστε fun της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής. Ωστόσο, για πάνω από μια δεκαετία θεωρείστε πρωτοπόρος μουσικός παραγωγός της ηλεκτρονικής σκηνής. Πώς και γιατί συμβαίνει αυτό;
Γίνεται πάντα συζήτηση γύρω από αυτό και ίσως κάποιες φορές να έχω παρεξηγηθεί. Αλλά ίσως είμαι συχνά με το μεσαίο μου δάχτυλο ανεβασμένο, απογοητευμένος και νευριασμένος με τη μουσική ή οτιδήποτε άλλο. Και ίσως κάποιοι άνθρωποι να παίρνουν τα πράγματα πολύ στα σοβαρά και να γίνονται πολύ ευαίσθητοι γι’ αυτό. Τέλος πάντων, μου αρέσει η ιδέα της ηλεκτρονικής μουσικής. Και μου αρέσει κάποια ηλεκτρονική μουσική, το 99% προέρχεται από τα τέλη της δεκαετίας του '90 ή τις αρχές του 2000. Βρίσκω τα τελευταία 10 χρόνια της ηλεκτρονικής μουσικής και το όλο καταραμένο τσίρκο γύρω από αυτό, πολύ απογοητευτικό, χωρίς έμπνευση και γενικά ένα πράγμα λυπηρό. Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο έλλειψη φαντασίας επικρατεί (εκτός από το μάρκετινγκ και τον τύπο) και πόσο ομοιογενές έχει γίνει το είδος (-η), οι DJs, τα κλαμπ και το κοινό τους, οι παραγωγοί.
Φαίνεται ότι όλα αυτά εξυπηρετούν κάποιο επιφανειακό υπέρτατο κάτι. Είναι αρκετά δίκαιο όμως, πολλοί άνθρωποι φαίνεται να απολαμβάνουν και τις δύο πλευρές του νομίσματος, αλλά δεν υπάρχουν πολλά για μένα. Δεν θέλω να κάνω θέμα γύρω από αυτό, αλλά επίσης δεν μπορώ σταματήσω να λέω αυτό που νομίζω, αν μου ζητείται. Ακόμα, είμαι έκπληκτος για το πόσο λίγη αντίσταση και κριτική γίνεται γι’ αυτό.

Ποιο κομμάτι της παραγωγικής διαδικασίας θεωρείται ως το πιο προκλητικό και δύσκολο και ποιο σας αρέσει περισσότερο;
Δεν σημαίνει ότι απολαμβάνω απαραίτητα την διαδικασία παραγωγής, αλλά μου δίνει κάτι που πραγματικά χρειάζομαι. Τις περισσότερες φορές δυσκολεύομαι να καταλήξω σε κάτι που θέλω ή κάτι που οραματίζομαι. Μάλλον το να μη κάνω short-cuts στη δουλειά ισοδυναμεί με λιγότερη διασκέδαση. Αλλά δεν φτιάχνω μουσική για να περνάω καλά ή να διασκεδάζω τον εαυτό μου. Μάλλον βρίσκομαι αρκετά μακριά από αυτό. Είναι το έργο της ζωής μου και προσπαθώ να το λάβω έτσι. Επίσης, δεν διαχωρίζω τις διαδικασίες εδώ και πολύ καιρό πια, είναι αδύνατο. Υποθέτω όμως ότι το πιο δύσκολο μέρος και λίγο πολύ το μόνο που αξίζει πραγματικά είναι το να μπορείς να δημιουργείς κάτι μοναδικό και ουσιαστικό.

Στη δουλεία σας χρησιμοποιείτε ψηφιακά καθώς και αναλογικά μηχανήματα. Έχετε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο συγκεκριμένο είδος παραγωγής;
Ναι, αναλογικά. Και hardware. Δεν χρησιμοποιώ πολύ τα ψηφιακά.

Σας αρέσει η ηλεκτρονική μουσική σκηνή όπως είναι σήμερα; Πιστεύετε ότι ενδιαφέροντα πράγματα εξακολουθούν να συμβαίνουν;
Υποθέτω ότι κατέστησα ήδη σαφές ότι πραγματικά δεν μου αρέσει η ηλεκτρονική μουσική σκηνή. Μάλλον είμαι λίγο απογοητευμένος από το γεγονός ότι δεν πρόκειται σχεδόν καθόλου για τη μουσική πια, αλλά για μαλακίες που τουλάχιστον εμένα δεν μου λένε κάτι. Δεν βρίσκω μακροβιότητα εκεί. Μάλλον τη θεωρώ πολύ περισσότερο από ρηχή. Πράγμα που σημαίνει υποθέτω ότι οι άνθρωποι είναι αρκετά ρηχοί και δεν θέλουν τίποτα περισσότερο από ένα εύκολο McMeal. Θεωρώ ότι υπάρχει σύγχυση και λύπηση. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους, όταν πρόκειται για βιβλία ή ταινίες, δεν παρακολουθούν παρά κάποια παράλογη, mainstream ρομαντική κωμωδία ή διαβάζουν το πιο απλό best-seller βιβλίο που υπάρχει. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να πηγαίνουνε σε κάποιο μουσείο ή κάποιο art show. Αλλά όταν πρόκειται για μουσική φαίνεται ότι τα πράγματα μετατοπίζονται κάπως παράξενα προς την πολύ απλή και προβλέψιμη. Η πρόκληση δεν βρίσκεται σίγουρα στα «θέλω» της μουσικής. Με θλίβει το γεγονός ότι περιβάλλομαι από αυτό, δεν υπάρχει πολύ καλή επιρροή ή πρόκληση εκεί. Υποθέτω ότι τελικά επικρατεί μία ποπ και πολύ mainstream κουλτούρα σήμερα, και όλα είναι δίκαια γι 'αυτό. Απλά προέρχομαι από διαφορετικό υπόβαθρο, και ακόμα ψυχραίνομαι , όταν τα πράγματα γίνονται τόσο φθηνά ή προφανή.

Θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας να κάνει κάτι άλλο εκτός από τη δημιουργία μουσικής;
Για τα προς το ζην, ναι. Για μια ζωή, όχι. Δεν μου αρέσει να εξαρτώμαι οικονομικά από τη μουσική, γι 'αυτό θα μπορούσα να φανταστώ μια εναλλακτική λύση. Αλλά ποτέ δεν θα σταματήσω να κάνω μουσική σίγουρα, αυτό είναι τουλάχιστον πολύ, πολύ δύσκολο να το φανταστώ. Δημιουργώ. Τελεία. Θα μπορούσε να είναι φαγητό, λογοτεχνία, για παράδειγμα. Ή φωτογραφία. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με όλους αυτούς τους τομείς.

Έχετε εμφανιστεί στην Ελλάδα αρκετές φορές στο παρελθόν… Ποια ήταν η εμπειρία σας από το ελληνικό κοινό; Υπάρχει κάποια ελπίδα να ξαναεμφανιστείτε στην Ελλάδα;

Έχω εμφανιστεί περίπου 10 φορές στην Ελλάδα μέχρι σήμερα. Η εμπειρία μου ως επί το πλείστον ήταν πολύ καλή. Γνώρισα πολύ καλούς ανθρώπους εκεί. Δεν έχω σχέδια για να μην ξαναέρθω, είναι απλώς ζήτημα του πότε κάποιος θα με καλέσει και θα είμαι εκεί.