Η Ιρλανδία επιστρέφει με… Κολμ Τομπίν!
Δεν είναι ούτε Μπέκετ ούτε Τζόυς ούτε Σω ούτε Γέητς… είναι σπαρταριστό το νέο βιβλίο του Τομπίν από τις εκδόσεις Ίκαρος σε μετάφραση Αθηνάς Δημητριάδου. Και ο τίτλος αυτού… «Η διαθήκη της Μαρίας». Μην ξεγελιέστε, δε μιλάμε για τη Μαρία της διπλανής πόρτας. Μιλάμε για την Παρθένο (λέμε τώρα) Μαρία. Ναι, σωστά διαβάσατε. Η Ιρλανδία επιστρέφει (αυτή η χώρα γεννάει συγγραφείς, δεν εξηγείται αλλιώς) με μια νέα εναλλακτική πρόταση σχετικά με τα όσα έχουμε διαβάσει ή έχουν πάρει τα αυτιά μας για τα δρώμενα στην Καινή Διαθήκη. Τη σκυτάλη της αφήγησης παίρνει η Μαρία, ώστε να μας δώσει τη δική της οπτική, μια οπτική εντελώς διαφορετική από αυτή που περιμένουμε…
…ο γιος μου σηκώθηκε και απευθύθηκε σ’αυτούς που τον περιτριγύριζαν, τους ζήτησε να του φέρουν έξι λίθινες υδρίες γεμάτες νερό. Το περίεργο στην ιστορία είναι με τι ταχύτητα έφεραν τις υδρίες μπροστά του. Δεν ξέρω αν η καθεμιά είχε νερό ή κρασί, το βέβαιο είναι ότι η πρώτη είχε νερό, όμως με όλες αυτές τις φωνές και τη σύγχυση κανείς δεν ήξερε τι γινόταν, ώσπου άρχισαν να φωνάζουν ότι ο γιος μου είχε κάνει το νερό κρασί.
Δάσκαλοι των θρησκευτικών στα σχολεία, ξεσηκωθείτε! Παπαδαριό όλης της χώρας ενωθείτε! Η Λουκά; Πού είναι η Λουκά να σώσει τον κόσμο από αυτό το βλάσφημο βιβλίο; Το βιβλίο πρέπει να απαγορευτεί! Τουλάχιστον το Free Thinking Zone πρέπει να αρνηθεί την πώληση του. Το προεκλογικό κλίμα είναι πολύ τεταμένο για να διχαστεί ο λαός με ένα τέτοιο μιαρό ανάγνωσμα… Τα θαύματα συνέβησαν, ο Χριστός αναστήθηκε και τα πράγματα έγιναν ακριβώς έτσι, όπως μας τα έχει χιλιοπαρουσιάσει ο Τζεφιρέλι (έχω αμαρτήσει το παραδέχομαι, ερωτεύτηκα και εγώ στην εφηβεία μου το κουκλί, Ρόμπερτ Πάουελ, θα πάω στην κόλαση, του Δάντη ευελπιστώ για να ‘ναι πιο ποιητικό το κλίμα παρέα με τον Βιργίλιο και τη Βεατρίκη). Άντε… το πιο εναλλακτικό που μπορούμε να δεχτούμε (και αυτό μετά από δικαστικούς αγώνες και διαμάχες) είναι η hardcore εκδοχή των Παθών του Γκίμπσον, γιατί ποτέ δε λησμονούμε ότι ο ανδρικός πληθυσμός ψηφίζει Μπελούτσι δαγκωτό! Αλλά ο Τομπίν με τη διαθήκη το παράκανε… Στην πυράααα!
Πριν αναλάβουν ενεργό δράση ο Πάπας και ο Άδωνις, μπορείτε να απολαύσετε μια φαινομενικά απλή αλλά βαθυστόχαστη πρόζα, γεμάτη σκεπτικισμό και ανθρωπιά, χωρίς περιττές λυρικές εξάρσεις αλλά με τον αναγκαίο συναισθηματισμό, ώστε να αποδοθεί ο πόνος και η απελπισία μιας μάνας που γίνεται έρμαιο των θυελλωδών εξελίξεων στο βωμό του συμφέροντος και της εκμετάλλευσης των ιστορικών ευκαιριών. Η εικόνα ενός εν μέρει αυτάρεσκου Ιησού, που αποφεύγει να συνομιλήσει και να αναγνωρίσει τη μητέρα του μέσα στο πλήθος, είναι κάτι περισσότερο από σοκαριστική. Είναι ενδεικτική της εξάρτησης από το χειροκρότημα και της αρχομανίας που πλήττουν αναπόφευκτα κάθε πρόσωπο, όταν περνά από την ιδιωτική στη δημόσια σφαίρα και γίνεται αναγνωρίσιμος και αρεστός. Το βιβλίο είναι επίκαιρο, όχι λόγω της θεματολογίας του αυτής καθεαυτής, αλλά χάρις στα σύμβολα που ενυπάρχουν σε αυτήν την ιδιαίτερα επεξεργασμένη θεματολογία. Η τεχνική του εσωτερικού μονόλογου επιτρέπει την ταύτιση με την απολύτως αναγνωρίσιμη και εμπνευστική φιγούρα της μάνας, η οποία πορεύεται στην αιώνια νύχτα…
Μόνον εμείς θα είμαστε εκείνοι που θα κοιτάζουν τον ουρανό τις νύχτες του μέλλοντος και προτού δουν το λαμπύρισμα θα βλέπουν σκοτάδι. Θα βλέπουμε τ’αστέρια να λαμπυρίζουν και θα μας φαίνονται απατηλά, σαν να μας κοροϊδεύουν, ή μπορεί να μας φαίνονται κι αυτά σαστισμένα από τη νύχτα, σαν εμάς, σαν απομεινάρια αποκλεισμένα στο χώρο τους, το λαμπύρισμά τους τίποτα παραπάνω από μια κάποια ικεσία.
Photo Sources
- http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Michelino_DanteAndHisPoem.jpg
- http://www.culturenow.gr/27441/h-diathhkh-ths-marias-kolm-tompin
- http://www.bookpress.gr/prodimosieuseis/logotexnia/toibin-i-diathiki-tis-marias
