Common People
Γυρίζω σπίτι, φτιάχνω καφέ και αράζω περιχαρής στο σαλόνι, έτοιμη να συλλέξω τις ιδέες που θα αναμεταδώσω στους -χιλιάδες, είμαι βέβαιη- αναγνώστες μου. Ως τη δέκατη σελίδα έχω ήδη ερωτευτεί ένα εκπληκτικό φλοράλ φουστάνι που είμαι σίγουρη πως έχει ραφτεί για μένα (όχι δηλαδή σκεφτείτε το λίγο, είμαι ξανθιά με λευκό δέρμα, φανταστείτε με με φλοράλ κόκκινων λουλουδιών). Με μερικούς πρόχειρους υπολογισμούς, αν τη Δευτέρα παραιτηθώ από τη δουλειά… Τρίτη προσγειώνομαι Νέα Υόρκη, Τετάρτη πιάνω δουλειά ως μεγαλοστέλεχος πολυεθνικής με αμοιβή μερικές χιλιάδες δολάρια, ε δεν είναι τίποτα, με μία σχετική οικονομία το αγοράζω για να το φορέσω τέλη Ιουνίου στα γενέθλια της κολλητής μου! Και χρειαζόμουν μια αλλαγή στη ζωή μου…
Δυστυχώς όμως, ο ενθουσιασμός μου δεν κρατάει πολύ, διότι προχωρώντας το ξεφύλλισμα, αρχίζω να παρατηρώ ότι όλα αυτά τα ανοιξιάτικα ερωτεύσιμα ρούχα τα φοράνε κάτι ερωτεύσιμες φιγούρες, οι οποίες είναι γύρω στα πέντε, έξι, εφτά, και δέκα μην σας πω, λιγότερα κιλά από μένα, με δέρμα που λάμπει σαν φρεσκοσφουγγαρισμένο φόρεμα και έχουν παντελή άγνοια εννοιών όπως «σπυριά», «κυτταρίτιδα», «ψαλλίδα» (ο Χριστός και η Παναγία). Εν ολίγοις, που θα πάω εγώ με το φλοράλ φουστάνι, εγώ δεν πρέπει να ξαναβγώ από το σπίτι μου… Κρύος ιδρώτας…
Περνάω ταχύτατα ένα προχειροφτιαγμένο δισέλιδο με ελαφρολαϊκές «πολιτισμικές προτάσεις» (αλλά ποιος ασχολείται με το θέατρο, το σινεμά, τα βιβλία;) για να φτάσω στο θεματολογικό σκέλος «Ομορφιά». Εδώ η αισιοδοξία λάμπει ξανά! Εκπληκτική δίαιτα: «Χάστε 5 κιλά σε -ξέρω ’γω- 5 ώρες». Αισθητικές επεμβάσεις: «Βγείτε ανανεωμένη στην παραλία». Αφιέρωμα κατά της όψης φλοιού πορτοκαλιού: «Οι 47 must-have κρέμες» (σ’ αυτό το σημείο τσεκάρω λίγο τις ειδήσεις γιατί η κυτταρίτιδα πρέπει να ποινικοποιήθηκε). Εντάξει ρε παιδιά και τρόμαξα… εδώ τα λέει όλα βήμα προς βήμα, αναλυτικές οδηγίες ουσιώδους ύπαρξης…
Όμως, όχι! Δεν τελειώσαμε ακόμα! Σύντομο πέρασμα από τη θετική επιστήμη της αστρολογίας και όλα καλά. Το περιοδικό τελειώνει και μαζί του ξεμακραίνει και χάνεται κάθε αντίληψη που είχα μέχρι πρότινος για τη μόδα: ότι προβάλλει και προϋποθέτει εξατομικευμένες και ξεχωριστές απόπειρες έκφρασης, ότι αλληλεπιδρά με τις λοιπές τέχνες και τα κοινωνικά φαινόμενα και ότι είναι μία μορφή έκφρασης. Ε, λοιπόν αγαπημένοι μου αναγνώστες, όχι! Και ως εκ τούτου σας παρέχω δωρεάν τις συμβουλές ριζικού ανασχηματισμού…
Παρατήστε βαρετές χαμηλόμισθες δουλειές και εφοδιαστείτε καταλλήλως με μερικές χιλιάδες πράσινα δολαριάκια για αξιοπρεπές shopping, να καταναλώνετε κάτι ελαφρύ ανά περίπου 48 ώρες γιατί το καλοκαίρι καταφτάνει απειλητικά, αλλιώς διώξτε τα 4-5 περιττά κιλά με μία επεμβασούλα 4-5 περιττών χιλιάδων ευρώ. Last but not least, σταματήστε να έχετε άποψη για οτιδήποτε άλλο στον κόσμο! Τώρα! Ασχοληθείτε με τα ψώνια και τη δίαιτά σας…!
Κι αν κάποιος από σας πιστεύει πως όλα αυτά είναι ανούσια, εμπορευματοποιημένα καταναλωτικά πρότυπα που υποτιμούν την έννοια του στυλ και της ατομικότητας και αν θεωρεί πως το στυλ είναι μια «δημιουργική εκφραστικότητα» και ένας τρόπος σκέψης και ύπαρξης, τότε τι να σας πω! Σετάρετε δημιουργικά τα ρούχα που πήρατε στις εκπτώσεις, καθίστε ακομπλεξάριστα με τους φίλους σας, φάτε σοκολατένια παχυντικά μπισκότα και συζητείστε για την τέχνη, για το τι παίζει στον κόσμο, για την πεζή καθημερινότητα που μας περιβάλλει… Τι να πω, είστε άξιοι της μοίρας σας!
