Art Outside the Core

Η επιτυχία του Ιταλικού design ξεκίνησε από τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές της χώρας. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όλα άλλαξαν και καταστράφηκαν. Μία χώρα με μεγάλη ιστορία στην αρχιτεκτονική είχε καταστραφεί. Η συγκεκριμένη πολιτική και ιστορική κατάσταση στην Ιταλία κατέστησε αδύνατη την ενασχόληση με τα μεγάλα θέματα της πραγματικής αρχιτεκτονικής κουλτούρας. Την εποχή μεταξύ 1945 και 1970 υπήρχαν αποτυχίες τόσο στους τομείς της πολεοδομίας και της κατασκευής σπιτιών, όσο και στην εκβιομηχάνιση των κτιρίων του εμπορίου.

Οι Ιταλοί αρχιτέκτονες ήθελαν να το αλλάξουν αυτό και να βοηθήσουν τη χώρα τους να αποκτήσει ξανά την «αισθητική» της δύναμη. Πολλές βιομηχανίες άνοιξαν, για να συνεισφέρουν στον σχηματισμό της οικονομίας της Ιταλίας. Υπήρξαν κάποιοι ακόμη παράμετροι που βοήθησαν να προχωρήσει τόσο πολύ το Ιταλικό design. Είχαν μία «νέα» δημοκρατία, λίγες αλλά μεγάλες εταιρείες επεκτείνονταν με ταχείς ρυθμούς… όλα αυτά σε συνδυασμό με μία ισχυρή παράδοση στη βιοτεχνία, με την εμφάνιση μίας καταναλωτικής κοινωνίας, την συνεισφορά μίας ομάδας πολύ ταλαντούχων σχεδιαστών και φυσικά την ασίγαστη επιθυμία να εξάγουν προϊόντα ιταλικού σχεδιασμού στην Ευρώπη.

Επίσης σημαντικό ρόλο, στα χρόνια του μεσοπολέμου, έπαιξε η μηχανοποίηση, ο όγκος της παραγωγής και το ζήτημα των νέων υλικών, με τη βοήθεια των οποίων οι σχεδιαστές μπορούσαν να εκφράσουν καλύτερα τη φαντασία και τη δημιουργικότητα τους. Μια σύγχρονη αισθητική στα έπιπλα που δημιουργήθηκε από την έρευνα και τη χρήση ορισμένων νέων υλικών, όπως το μέταλλο, οι νέες μορφές επεξεργασίας του ξύλου όπως το κόντρα πλακέ, ενθάρρυναν τους σχεδιαστές να πειραματιστούν με νέες μορφές. Ωστόσο το υλικό που έκανε τα προϊόντα ακόμα πιο διαθέσιμα και ελκυστικά, ήταν το πλαστικό. Το ιταλικό design χρειαζόταν να γίνει πιο ρεαλιστικό. Τα ουτοπικά οράματα του σχεδιασμού του 1920 και του 1930 δεν ήταν πια κατάλληλα σε ένα κόσμο που στερούνταν βασικών υλικών. Επιπλέον οι αρχιτέκτονες – σχεδιαστές επιθυμούσαν να σχεδιάζουν προϊόντα για τις ανάγκες του λαού και όχι πλέον για την ελίτ των πλουσίων της χώρας.

Οι Ιταλοί αρχιτέκτονες είχαν επίγνωση του ρόλου που έπαιξαν στην αποκατάσταση της χώρας τους και της προσπάθειάς της, για τη δημιουργία προϊόντων που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τη διεθνή αγορά.

Η πίστη στο ταλέντο τους, τους βοήθησε να συνεχίσουν και να ανακαλύψουν καινούριους τρόπους σχεδιασμού… «Ο Θεός έκανε τις πεδιάδες, τα βουνά, τις λίμνες, τα ποτάμια και τον ουρανό, αλλά τα προφίλ των καθεδρικών ναών, οι προσόψεις, οι εκκλησίες και οι πύργοι διαμορφώθηκαν από τους αρχιτέκτονες» είπε ο Gio Ponti, ένας από τους πιο διάσημους Ιταλούς αρχιτέκτονες. Ακούγονται εγωκεντρικά αυτά τα σχόλια, αλλά ίσως τελικά να είναι ένας ακόμη από τους λόγους που δημιούργησαν το μύθο του Ιταλικού design…