Art Outside the Core

Θα ξεκινήσω με το “Until Dawn“, ένα παιχνίδι που έχει κερδίσει τις εντυπώσεις με τα αληθοφανή γραφικά του και τους ηθοποιούς, που μέσω της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας μοιάζουν να γεννήθηκαν στον ψηφιακό κόσμο, δίνοντάς σου με αυτό τον τρόπο, την αίσθηση πως συμμετέχεις σε ταινία. Σκοτεινοί δαιδαλώδεις διάδρομοι, παγωμένο καναδικό τοπίο, μεταφυσικοί δαίμονες, αλλά και δαίμονες του μυαλού, οκτώ διαφορετικοί χαρακτήρες, γρήγορες αποφάσεις που οδηγούν στο γνωστό «φαινόμενο της πεταλούδας». Και το καλύτερο: όλα αυτά εξαρτώνται από τις επιλογές και τους χειρισμούς του παίκτη.

Τι συμβαίνει λοιπόν με το “Until Dawn”: δέκα φίλοι μαζεύονται σ’ ένα εξοχικό που βρίσκεται κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά. Μια φάρσα όμως που πηγαίνει τελείως στραβά δρομολογεί τις εξελίξεις κι έτσι, φτάνουμε στο ίδιο μέρος, έναν χρόνο μετά, για να μπορέσουμε να ανακαλύψουμε τι ακριβώς είχε συμβεί. Η παρέα θα χωριστεί κι από εδώ και πέρα ξεκινάει μια υπόθεση που θυμίζει κάτι από “Cabin in the Woods” και “Saw”, ενώ παράλληλα υπόσχεται gaming για εννέα συνεχόμενες ώρες, για το κάθε πιθανό φινάλε, το οποίο «επιλέγει» ο παίκτης (και έχει πολλά). 

Η δημιουργία του παιχνιδιού είχε ανακοινωθεί το 2012, αναμενόταν να κυκλοφορήσει το 2013, τελικά όμως βγήκε σε επίσημη πρώτη, στις ΗΠΑ, στις 25 Αυγούστου 2015, αποκλειστικά για το Playstation 4. Η ιδιαιτερότητά του σε σχέση με τέτοιου είδους διαδραστικά παιχνίδια είναι πως ο παίκτης θα αποφασίσει για την εξέλιξη της ιστορίας, αλλά και των πρωταγωνιστών, χωρίς όμως να μπορεί να αλλάξει την επιλογή του. Εάν θελήσει να το πετύχει αυτό, θα πρέπει να ξαναπαίξει από την αρχή, φροντίζοντας και πάλι να βρίσκει όσα περισσότερα στοιχεία μπορεί και να «εκπαιδεύει» τους πρωταγωνιστές του ως προς τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καθενός εξ αυτών. Ένα παιχνίδι που σε κρατάει σε εγρήγορση, είναι φύσει τρομακτικό και θα σε παρασύρει μέχρι το ξημέρωμα.

Στα συν του παιχνιδιού προστίθεται και το λαμπερό καστ με τους: Rami Malek, που έχουμε αγαπήσει πολύ από τη σειρά “Mr Robot”, ο εξαίρετος Peter Stormare (Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι, “Fargo”), ο Brett Dalton (“Agents of S.H.I.E.L.D.”), η Nichole Bloom (“Shameless”), η Galadriel Stineman (“Bones”, “Shameless”), ο Noah Fleiss, η Meaghan Martin (“Revenge”), ο Jordan Fisher, η Ella Lentini και η Hayden Panettiere. 

O Hideo Kojima –δημιουργός, σκηνοθέτης, σχεδιαστής, συμπαραγωγός και συγγραφέας του stealth παιχνιδιού– αποχαιρετά τον κόσμο του MGS και το κάνει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, αντάξιο της φήμης του. Η υπόθεση είναι το σίκουελ του “Metal Gear Solid V – Ground Zeroes” και το πρίκουελ ολόκληρης της σειράς.

Βρισκόμαστε σε ένα νοσοκομείο της Κύπρου, όπου ο Punished/Venom Snake συνέρχεται μετά από κώμα 9 ετών και μαθαίνει πως ολόκληρος ο πλανήτης τον θέλει νεκρό. Κάτι που αμέσως επιβεβαιώνεται, καθώς άπαντες καταφτάνουν για να το καταφέρουν με το που θα ανοίξει τα μάτια του. Απρόσμενος σύμμαχος αποδεικνύεται ο, μυστηριώδης και τυλιγμένος με επιδέσμους μέχρι το κεφάλι, Ishmael, που βρίσκεται στο διπλανό κρεβάτι και ήταν ο φύλακας άγγελος του Snake όλα αυτά τα χρόνια. Η εναρκτήρια σκηνή και το πρώτο μέρος του παιχνιδιού έχουν την πιο έντονη δράση και την πιο γρήγορη εξέλιξη που είχε ποτέ έναρξη video game, καθώς η δράση κυριολεκτικά σκάει από παντού και σε αφήνει χωρίς ανάσα. Το παιχνίδι δε, εξελίσσεται σε πραγματικό χρόνο –ο Kojima επιβεβαιώνει πως υπάρχει ημερήσιος κύκλος στη ροή του παιχνιδιού, σε σημείο που ο χρόνος που απαιτείται για να ταξιδέψει ο πρωταγωνιστής από το ένα σημείο στο άλλο, θα επηρεάσει την ώρα στην οποία θα καταφτάσει στον τελικό του προορισμό. Στον νέο σχεδιασμό συμπεριλαμβάνεται επίσης και η ευχέρεια που αποκτά ο παίκτης στο να διαλέγει με ποια σειρά θα διαδραματιστούν τα γεγονότα, επιλέγοντας ανάμεσα στις αποστολές, χωρίς αυτό να έχει αρνητική επίπτωση με το τέλος. 

Ο ηθοποιός Kiefer Sutherland δανείζει τη φωνή του στον Snake (αντικαθιστώντας τον David Hayter), ενώ σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν λείπει και το ελληνικό στοιχείο, μέσω της φωνής του Χρήστου Βασιλόπουλου. Το μόνο που θα μαρτυρήσω (γιατί δεν αξίζει να τα διαβάζετε μόνο, πρέπει να το δείτε) είναι πως το παιχνίδι ξεκινά με Nirvana, ενώ το soundtrack διανθίζεται από Kim Wild, Joan Baez, Ennio Morricone και Judas Priest, μέχρι το “Nuclear” του Mike Oldfield. Βάλτε το δυνατά.