Auditorium

Η καλοπέρασή μας ξεκινά την Πέμπτη το βράδυ, στις 21.00, με την Sol Screening να δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα του Φεστιβάλ. Με ανυπομονησία λοιπόν περιμένουμε να ακούσουμε το καμάρι του Σέφιλντ, τον, as cool as it fuckin’ gets, Τζάρβις Κόκερ να μας μιλά για μια κοπέλα από την Ελλάδα. Μια κοπέλα που σπούδασε γλυπτική στο κολέγιο Saint Martins, που είχε δίψα για γνώση και που (νόμιζε ότι) ήθελε να ζήσει σαν τους απλούς ανθρώπους. Παράλληλα, θα αλλάξει και ένα λάστιχο αυτοκινήτου, γιατί είναι ο Τζάρβις Κόκερ και θα κάνει ό,τι του καπνίσει. “Pulp: A Film About Life, Death and Supermarkets” κυρίες και κύριοι και τα καλύτερα έπονται. Ποια είναι αυτά; 

Καταρχάς, οι ιστορίες δύο θρύλων της μουσική, όταν αποχωρίστηκαν τις μπάντες με τις οποίες έγραψαν ιστορία. Από τη μια, το ντοκιμαντέρ “I Need a Dodge! Joe Strummer on the run”, το οποίο αφηγείται το ταξίδι – διαφυγή της ψυχής των Clash, Τζο Στράμερ, στην ανδαλουσιανή επαρχία. Πνιγμένος από την καλπάζουσα κατάθλιψη, ο Στράμερ παράτησε τους Clash στα κρύα του λουτρού στη Γρανάδα, αναζητώντας (μάταια) ολίγη γαλήνη του νου, με τη χαμένη του Dodge να λειτουργεί ως το αδιόρατο νήμα της αφήγησης. Από την άλλη, το “Freddie Mercury: The Great Pretender” μας εξιστορεί τη μοναχική πορεία του showman Φρέντι, μακριά από τους Queen, από το 1985 ως τον θάνατό του, το 1991. Ανέκδοτα ντουέτα με μεγάλους καλλιτέχνες, η αποκάλυψη της ομοφυλοφιλίας του κι άλλα πολλά μύχια κι αφανέρωτα για τον άνθρωπο που δεν ήθελε να ζήσει για πάντα. 

Συνεχίζοντας την περιήγησή μας, ξέρετε τι είναι πιο ενδιαφέρον από ένα ντοκιμαντέρ για τους Doors; Ένα ντοκιμαντέρ που γύρισαν οι ίδιοι οι Doors για τους Doors, είναι η απάντηση. “Feast of Friends” λοιπόν, σε μία καταγραφή της πεντάμηνης περιοδείας τους, από τον Απρίλιο ως τον Σεπτέμβριο του 1968, στη Βόρεια Αμερική. Εύλογα, αναμένουμε ένα παραισθησιογόνο ντελίριο, όπως αρμόζει στην παρέα του Τζιμ Μόρισον. Μιλώντας για μουσικά οδοιπορικά, το “Austin to Boston” αποτελεί ένα ημερολόγιο καταστρώματος τεσσάρων indie συγκροτημάτων που διασχίζουν 3.000 χιλιόμετρα, από το Ώστιν του Τέξας ως τη Βοστόνη, σταματώντας κάθε μέρα σε άλλη πόλη. Όλοι κάποτε το φαντασιωθήκαμε, ας δούμε και κάποιους που όντως το έκαναν. 

Προχωρώντας ακόμη πιο βαθιά στα έγκατα του In-Edit, συναντούμε διάφορους φευγάτους και ξέφρενους τύπους, που τα έκαναν, με εντυπωσιακή συνέπεια, όλα λίμπα στο διάβα τους. Πρώτον, τον γιο ενός πάστορα που τρομοκράτησε κάθε γονέα που αγωνιούσε μήπως το βλαστάρι του διαφθαρεί ανεπανόρθωτα. “Super Duper Alice Cooper” και τα λόγια περιττεύουν. Ακόμη πάντως κι ο κύριος Κούπερ μοιάζει φιλήσυχο κουτάβι μπροστά στον αυθεντικά θεοπάλαβο ντράμερ των Cream, Τζίντζερ Μπέικερ. Παράνοια, ναρκωτικά, ξεσπάσματα οργής, πίκρα και άγνωστες, στο ευρύ κοινό, ιστορίες στο εκρηκτικό κοκτέιλ του “Beware of Mr. Baker”. Κι επειδή στη ζωή η νηνεμία πάντα διαδέχεται τη φουρτούνα, το “Michel Nyman In Progress” αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στα απάνεμα μονοπάτια του διακεκριμένου δημιουργού που ακούει στο όνομα Μάικλ Νάιμαν. 

Το επόμενο πιάτο στο μενού περιλαμβάνει ολίγη πανκ, η οποία ως γνωστόν δεν θα είναι ποτέ νεκρή. Το “Salad Days: The DC Punk Revolution” είναι ένα άτυπο ιστορικό της πανκ σκηνής της Ουάσινγκτον, με αρχειακό υλικό και μαρτυρίες όσων μεσουράνησαν σε αυτή, στη δεκαετία του ’80. Στο ίδιο κλίμα, το “The Punk Singer”, ένα ντοκιμαντέρ για την Καθλίν Χάνα, τραγουδίστρια των Bikini Kill και των Le Tigre, στη χαρτογράφηση μίας άγριας και γοητευτικής διαδρομής. 

Το αληθινά εντυπωσιακό με το φετινό πρόγραμμα του In-Edit είναι ότι καταπιάνεται με πάρα πολλά μουσικά είδη, καλύπτοντας μια ευρύτατη γκάμα γούστων και προτιμήσεων. Αν είστε για παράδειγμα φίλοι της τζαζ, θα σπεύσετε να δείτε το “The Case of the Three Sided Dream”, για τη (σύντομη) ζωή του βιρτουόζου σαξοφωνίστα Ρόλαντ Κέρκ. Αν προτιμάτε τη μέταλ, θα παρακολουθήσετε το “As the Palaces Burn”, για τη δικαστική περιπέτεια του τραγουδιστή των Lamb of God, μετά από ένα τραγικό περιστατικό, σε μία συναυλία της μπάντας, στην Τσεχία. 

Αν πάλι ταξιδεύετε νοητά στους ρυθμούς της ηλεκτρονικής μουσικής, το “Dutch Influence” είναι η ιδανική πίστα, σε ένα ντοκιμαντέρ που ιχνηλατεί την επιρροή της ολλανδικής ηλεκτρονικής σκηνής σε παγκόσμιο επίπεδο. Τέλος, αν είστε «έτοιμοι για κάτι πιο ποπ» (σινεφιλική ελληνική αναφορά, όποιος την καταλάβει κερδίζει, όχι κάποιο δώρο, αλλά τη βαθιά εκτίμησή μας), απολαύστε το “Spandau Ballets: Soul Boys of the Western World” για την άνοδο και την πτώση μιας μπάντας που άφησε εποχή στο είδος της. 

Κλείνουμε με ένα μικρό διαμαντάκι του φετινού φεστιβάλ, που επικεντρώνεται πιότερο στη διαδικασία πίσω από το φανταχτερό τελικό αποτέλεσμα. “Muscle Shoals” λοιπόν, ένας φόρος τιμής σε δύο στούντιο που φύτρωσαν κυριολεκτικά στη μέση του αμερικάνικου πουθενά και μας προσέφεραν μερικά από τα πιο όμορφα άνθη στην ιστορία της μουσικής.