Auditorium

Οι Λάμδα είναι μια πενταμελής μπάντα που πήρε σάρκα και οστά τον Νοέμβριο του 2010 στην Αθήνα. Συνδυάζει την ελληνική παραδοσιακή μουσική με post-rock στοιχεία, ενίοτε ηλεκτρονική ή jazz διάθεση και στίχους με (κοινωνικό) μήνυμα.

Τους Λάμδα αποτελούν οι εξής μουσικοί: Θοδωρής Σοφόπουλος στα τύμπανα, ο Κώστας Ασημάκης στο ηλεκτρικό μπάσο, ο Βασίλης Τυρρανόπουλος στην ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, ο Κώστας Κωστίδης στο πιάνο, μεταλλόφωνο και τα φωνητικά και ο Νικηφόρος Παντελής στην κιθάρα, το λαούτο, το μαντολίνο και τα φωνητικά.

ΑΚΟΥΣΕ: https://soundcloud.com/lamdaband/4-1 

Το 2012 κυκλοφορούν τον πρώτο τους ομότιτλο δίσκο «Λάμδα» που αποτελείται από έντεκα κομμάτια, από τα οποία τα τρία είναι ορχηστρικά. Ο δίσκος είναι μια καθαρή DIY παραγωγή του συγκροτήματος, από τη σύνθεση και την ηχογράφηση μέχρι και τη γραφιστική επιμέλειά του. Επιπλέον, οι Λάμδα προσφέρουν δωρεάν τη μουσική τους, εν προκειμένω το δίσκο στο διαδίκτυο μέσω της soundcloud και bandcamp σελίδα τους ή στις ζωντανές εμφανίσεις τους.

Η πρώτη ακρόαση θυμίζει μεμιάς Θανάση Παπακωνσταντίνου, κυρίως στο ορχηστρικό κομμάτι. Οι Λάμδα συνδυάζουν τις μουσικές καταβολές του κάθε μέλους τους, χωρίς όμως να γίνεται ένα βίαιο πάντρεμα των ήχων. Έτσι, στον δίσκο θα ακούσεις από ελληνική παραδοσιακή μουσική στα όρια του ρεμπέτικου που ενισχύεται από την χρήση των μαντολίνο και λαούτο μέχρι post-rock, Jazz και ηλεκτρονικά στοιχεία.

ΑΚΟΥΣΕ: https://soundcloud.com/lamdaband/1-1

Ο δίσκος ανοίγει με το κομμάτι «Άγνοια», στο οποίο διακρίνεις αμέσως την αισθαντική φωνή του τραγουδιστή και τους ιδιαίτερους στίχους. Κυριαρχεί η μουσική και ιδιαίτερα οι κιθάρες στο τελείωμα. Στη συνέχεια έχουμε το κομμάτι «Έξη», το πρώτο ορχηστρικό κομμάτι του δίσκου που διαρκεί ελάχιστα, μόλις 34 δεύτερα, στο οποίο κυριαρχεί το μεταλλόφωνο και λειτουργεί σαν εισαγωγή του τρίτου κομματιού του δίσκου, το «Αποβλάκωση».

ΑΚΟΥΣΕ: https://soundcloud.com/lamdaband/3-1

Είναι ένα από τα αγαπημένα μας τραγούδια, καθώς στέλνει ξεκάθαρο κοινωνικό μήνυμα ενάντια στην «αποβλάκωση» – αδράνεια των ανθρώπων εξαιτίας της τηλεόρασης. Το κομμάτι αποκτά επιπλέον δύναμη από την ανάγνωση της δεύτερης στροφής, ερμηνεία που στο συγκεκριμένο σημείο μας θυμίζει Θάνο Μικρούτσικο στους «Εφτά Νάνους στην Κυρήνεια». 

Ο δίσκος συνεχίζει με το τραγούδι «Ματαιοδοξία», ένα ορχηστρικό κομμάτι για να καταλαγιάσουν τα πνεύματα από την προηγούμενη ένταση, όπου κυριαρχεί το πιάνο και διαπνέεται μια jazz αίσθηση. Λιτό και απολαυστικό. Το επόμενο κομμάτι ονομάζεται «Αποχωρισμός» και μας μιλάει για έρωτες και αποχωρισμούς. Συνεχίζουμε με τα κομμάτια «Ξύπνημα» και «Κρύα Χέρια» που αποτελεί και το δεύτερο πολύ αγαπημένο μας.

Το κομμάτι «Αγχόνη» χαρακτηρίζεται από jazz ύφος και ηλεκτρονική διάθεση, γεγονός που σε κάνει να ξεχνάς τι άκουγες μέχρι πριν λίγο. Οι Λάμδα συνδυάζουν διαφορετικά είδη μουσικής, χωρίς επιτήδευση, δίνοντας το δικό τους στίγμα. 

Στη συνέχεια, το κομμάτι «Πριν τη Σιγή», το οποίο είναι το τρίτο ορχηστρικό κομμάτι του δίσκου, λειτουργεί ως προθάλαμος για το επόμενο τραγούδι «Σιγή». Το παράδοξο είναι ότι το κομμάτι «Πριν τη Σιγή» είναι αυτό που τελικά σιωπά. 

ΔΕΣ:

Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το κομμάτι «Ουτοπία», στο οποίο οι Λάμδα μετά το τρίτο λεπτό κυριολεκτικά τα «σπάνε» (sic;). Προσωπικά, δεν θα έβρισκα καλύτερο τρόπο αποχαιρετισμού, μέχρι να έρθει η επόμενη δουλειά τους. 

ΑΚΟΥΣΕ: https://soundcloud.com/lamdaband/11-1 

Στο σύνολο του, ο δίσκος αποτελεί μια μεστή και ολοκληρωμένη δουλειά και ας είναι το πρώτο δείγμα γραφής των Λάμδα. Ωριμότητα αλλά και έκπληξη κυριαρχούν… αυτός ο δίσκος δεν σε αφήνει ποτέ να βαρεθείς, γι αυτό και τον έχουμε συνέχεια στο repeat.

ΔΕΣ: http://www.lamdaband.gr/p/home.html