Auditorium

Η πορεία της ζωής του είναι τόσο αλλόκοτη και μοναδική, όπως ακριβώς και το μουσικό του ταλέντο. Με πατέρα δικαστή και μητέρα τραγουδίστρια γεννιέται στο Queens της Νέας Υόρκης και από παιδάκι ακόμα, ένα μόνο τον ενδιαφέρει: η μουσική. Στα 12 του και μετά από ατελείωτες ώρες εξάσκησης στην κιθάρα του, καταφέρνει να παίζει με μαεστρία σχεδόν όλη τη δισκογραφία του Jimmy Hendrix και το μικρόβιο του εν δυνάμει ροκ σταρ αρχίζει σιγά σιγά να κάνει την εμφάνισή του.

Έφηβος πλέον, στην Χρυσή Ακτή της Καλιφόρνια, μαγεύεται από την punk rock σκηνή και ειδικά από ένα -τοπικό τότε- συγκρότημα που ακούει στο όνομα Red Hot Chili Peppers. Σκέφτεται να περάσει από οντισιόν του Frank Zappa που θα ξεκινούσε περιοδεία όμως το μετανιώνει μόλις ενημερώνεται για τους απαγορευτικούς κανόνες σε ναρκωτικά και αλκοόλ. Ο John ήθελε να ζήσει όλο το πακέτο του ροκ σταρ και παρά τον -κατά τραγική ειρωνεία- θάνατο του τότε κιθαρίστα των Peppers, Hillel Slovak από υπερβολική δόση ναρκωτικών αναλαμβάνει τα ηνία και απογειώνει την μπάντα στο απόλυτο super stardom. Και ενώ μετά την τρομακτική επιτυχία του “Blood Sugar Sex Magic” το όνειρο φαίνεται να γίνεται επιτέλους πραγματικότητα, ο Frusciante αρχίζει να μετανιώνει οικτρά για αυτήν την εξέλιξη. Σαμποτάρει την μπάντα στο Saturday Night Live, αλλάζει τις συγχορδίες στις συναυλίες και γενικότερα μεταμορφώνεται στο απόλυτο κωλόπαιδο. Ώσπου φτάνει στα όριά του, τα παρατάει όλα, επιστρέφει πίσω στην Καλιφόρνια και στο απόλυτο σκοτάδι της ψυχής του. Βυθίζεται σε έναν κόσμο κατάθλιψης και σκληρών ναρκωτικών σε τέτοιο βαθμό που ο ανερχόμενος τότε Johnny Depp «γυρίζει» το “Stuff”, ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους στο σπίτι του Frusciante και το αποτέλεσμα βροντοφωνάζει απελπισία.

Η κατρακύλα όμως δεν σταματάει εκεί. Ανεπηρέαστος από το γεγονός ότι φίλοι του «έφυγαν» λόγω ουσιών όπως ο River Phoenix (με τον οποίο δημιούργησαν μαζί το κομμάτι “Height Down”) συνεχίζει την αργή διαδρομή του προς την αυτοκτονία σε σημείο που καταστρέφει το δέρμα του από τις βελόνες ηρωίνης και χάνει όλα τα δόντια του από τη χρήση κοκαΐνης και όχι μόνο. Η Ολλανδική τηλεόραση VPRO, που είχε ακολουθήσει τους Peppers στο παρελθόν, αναζητά ξανά τον υπερδραστήριο κιθαρίστα για να βρει ένα εξασθενημένο «φάντασμα» στη θέση του.

Και ενώ το τέλος αναμένεται αναπόφευκτο, κάπου εκεί στα σκοτάδια των απαγορευμένων ουσιών και της απελπισίας, σαν από θαύμα αποφασίζει «να καθυστερήσει» λίγο τη φυγή του προς τον θάνατο, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο «τα πνεύματα δεν τον άφησαν να φύγει». Ξαναγεννιέται από τις στάχτες του, υποβάλλεται σε πλήρη αν και αργή αποτοξίνωση, ξαναγράφει μουσική και επιστρέφει στους Red Hot Chili Peppers, εκεί όπου και πραγματικά ανήκει. Η «αναγέννηση» της μπάντας επέρχεται με δίσκους διαμάντια όπως το “Scar Tissue” κομμένο και ραμμένο για τον Frusciante και λίγα χρόνια αργότερα το “Stadium Arcadium”. Η φύση του ανθρώπου όμως, και δει η ανήσυχη, δεν αλλάζει εύκολα και ο John έχοντας αλλάξει πλέον κοσμοθεωρία, αντικαθιστώντας την ηρωίνη με ginseng και τα ολονύχτια όργια με yoga και pilates, αποφασίζει για άλλη μια φορά, το 2009, να αποχωρήσει από την μπάντα λόγω δημιουργικών διαφορών. Αυτή τη φορά το «διαζύγιο» είναι φιλικό και ο 17ος καλύτερος κιθαρίστας όλων των εποχών (σύμφωνα με το Rolling Stone) χαράζει τον δικό του δρόμο με προσωπικά μελωδικά project όπως το “Murderers” και με συνεργασίες με τα είδωλα της εφηβείας του όπως ο David Bowie στο “Bring me the Disco King” ή ο Johnny Cash στο remix του “Heart of Gold” του Neil Young.