Από τα αστέρια κατευθείαν στην ψυχή
Δεν είναι μόνο η προσωπικότητά του που σε προκαλεί να εξερευνήσεις μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια της ζωής του. Το βασικότερο χαρακτηριστικό του ήταν πως έμεινε για πάντα έφηβος. Συνεργασίες με τον Joe Strummer των Clash, διασκευές κομματιών των πολύ μεταγενέστερών του Depeche Mode και Radiohead, νέες εκτελέσεις κλασικών διαμαντιών όπως το “Heart of Gold” του Neil Young παρέα με τον John Frusciante των Red Hot Chili Peppers… Όλες αυτές οι ενέργειες δείχνουν έναν άνθρωπο αεικίνητο, ένα πνεύμα ανήσυχο απο τα γεννοφάσκια του, που κατάφερε να προσελκύσει με το έργο του τρεις γενιές ανθρώπων. Τον Μάρτιο που διανύουμε, οι γενιές μάλλον θα γίνουν τέσσερις.
Δεν είναι η πρώτη και σίγουρα δεν είναι η τελευταία περίπτωση που κυκλοφορούν για πρώτη φορά έργα καλλιτεχνών μετά τον θάνατο του δημιουργού τους. Το έκαναν οι Beatles το 1995 με το “Free as a Bird”του Lennon, που ηχογραφήθηκε αρχικά το 1977. Περισσότεροι δίσκοι κυκλοφόρησαν μετά τη δολοφονία του Tupac Shakur παρά όσο ήταν ακόμα ζωντανός. Μέχρι και η κόρη του Elvis Presley δημοσιοποίησε το μέχρι πρότινος ακυκλοφόρητο ντουέτο “In the Ghetto” που είχε ηχογραφήσει με τον διάσημο πατέρα της, τραγουδώντας το μάλιστα live «μαζί του» με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Τα παραδείγματα είναι ατελείωτα και έχουν έναν κοινό παρανομαστή: το κέρδος και τη διαιώνιση της φήμης.
Η περίπτωση του Cash δεν φαίνεται να αποτελεί εξαίρεση. Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή: O υιός John Carter Cash ανακάλυψε θαμμένο στη λήθη του παρελθόντος έναν δίσκο με ακυκλοφόρητα τραγούδια του πατέρα του που είχε γράψει μαζί με τον Billy Sherrill το 1981 και αποφάσισε να τα μοιραστεί με τον κόσμο, γιατί, όπως δήλωσε, «είναι κρίμα να μην ακούσει το κοινό τόσο όμορφα τραγούδια». Ο Sherrill ήταν ο παραγωγός σε αυτές τις ηχογραφήσεις που συμπεριλαμβάνουν δύο ντουέτα: ένα του Cash με τη γυναίκα του June Carter και το “I'm Movin' On” με τον Waylon Jennings. Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει μαζί με ακόμα 10 τραγούδια στις 25 Μαρτίου με τη βοήθεια της κόρης του Cash, Carlene, του Buddy Miller και του Marty Stewart -ο οποίος συμμετείχε και στην προ τριακονταετίας ηχογράφηση του άλμπουμ- με τίτλο “Out Among The Stars” απο τη Legacy Recordings. (Για την ιστορία, η Columbia τότε αρνήθηκε να προχωρήσει στην παραγωγή του δίσκου χαρακτηρίζοντας το υλικό ανάξιο έκδοσης).
Μόλις διάβασα για την κυκλοφορία του δίσκου, η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν μάλλον αρνητική. Ο Cash έχτισε τον μύθο του και πλέον εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια αναπαύεται στις κερδισμένες με αίμα δάφνες του. Υποθέτω πως απο το 1981 μέχρι το τέλος της ζωής του θα μπορούσε να προχωρήσει στην παραγωγή του δίσκου αυτού, έστω και μόνος του, αν το ήθελε. Γιατί μπορεί και να μην ήθελε. Μπορεί να μην ήταν ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Πολλά μπορεί και πολλές υποθέσεις. Μέχρι που άκουσα το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε σαν δυνατό πρόμο και που πρόσφατα έγινε remix από τον Elvis Costello (στο 3:29 φαίνεται το πορτραίτο του Cash απο το οικογενειακό του αρχείο και είναι η τελευταία φωτογραφία που τραβήχτηκε πριν τον θάνατό του)
Η γνώριμη φωνή του Cash στα καλύτερά της να μου διηγείται καινούριες ιστορίες που με παρασύρουν σε μελωδίες που δεν είχα ξανακούσει απο τον άνδρα με τα μαύρα. Πόσοι είναι αλήθεια οι καλλιτέχνες εκείνοι που μπορούν να σε συγκινήσουν και να νιώθεις τις νότες «να διαπερνούν» το δέρμα σου και «να παίζουν» με τις ευαίσθητες χορδές σου, χρόνια ολόκληρα αφότου έχουν φύγει από τη ζωή; Γιατί στην περίπτωση του Cash, δεν είναι μόνο οτι θέλουμε να τον ακούμε ξανά και ξανά γιατί μας λείπει. Ο δίσκος αυτός είναι πραγματική ένδειξη του ότι ουσιαστικά δεν έφυγε ποτέ. ‘Οπως λέει και ο τίτλος του άλμπουμ, ο Johnny Cash τραγουδάει ακόμη, απο τα αστέρια κατευθείαν στην ψυχή…
Content Sources
- http://outamongthestars.johnnycashonline.com/
Photo Sources
- http://outamongthestars.johnnycashonline.com/
- http://www.commercialappeal.com/photos/galleries/2010/oct/22/memphis-music-stars/