Analogue vs. Digital
Ξεκινώντας, να πούμε ότι κατά κανόνα αυτοί που μιξάρουν με βινύλια είναι τα άτομα που σνομπάρουν αυτούς που μιξάρουν με υπολογιστή και όχι το αντίθετο. Συνήθως, αυτό που ακούς είναι, ότι το beat match γίνεται πατώντας ένα κουμπί και όχι με τον πλέον κλασσικό τρόπο, οπότε η τέχνη του DJ έχει χαθεί! Οκ ναι, ήταν ωραίες οι εποχές, που ο DJ δεν είχε χρόνο να κοιτάξει την αντίδραση του κοινού, επειδή ήταν σκυμμένος πάνω από τα αυλάκια του βινυλίου, μιξάροντας το επόμενο track… και όταν δεν συνέβαινε αυτό, είχε γυρισμένη την πλάτη του, ψάχνοντας τον επόμενο δίσκο που θα πέσει πάνω στο turntable!
Πλέον όμως, ζούμε στο 2013, οπότε δεν σημαίνει ότι όποιος μιξάρει χρησιμοποιώντας την τεχνολογία που του προσφέρεται, έχει ξεχάσει την τέχνη του. Υπάρχουν τα time codes, που δίνουν τη δυνατότητα του μιξαρίσματος με τον κλασσικό τρόπο, με αποτέλεσμα ο DJ να μη χρειάζεται να κουβαλήσει 15 τσάντες με δίσκους… Μπορεί απλά να έχει μαζί του το laptop του και δύο βινύλια ή δύο cd.
Οπότε η κουβέντα μετά πάει στο “Ε, εμείς μιλάμε για αυτούς που χρησιμοποιούν τo sync”. Υπάρχει λοιπόν η μερίδα των DJ που χρησιμοποιούν το sync, για να είναι τα κομμάτια “on time” μεταξύ τους, κερδίζοντας έτσι χρόνο, ώστε να κάνουν και αλλά πράγματα στο set τους, όπως live remixing και sampling ή ότι άλλο σκεφτεί ο εκάστοτε DJ! Κι αυτό χρειάζεται μαεστρία, όπως το beat match! Συνήθως μάλιστα αυτοί που χρησιμοποιούν τον υπολογιστή ξέρουν να κάνουν beat match γιατί πριν την επικράτηση των ψηφιακών μέσων, μίξαραν με τον κλασσικό τρόπο. Αντίθετα, αυτοί που έχουν μείνει στην εποχή του βινυλίου και της κασέτας δεν μπορούν να κάνουν αυτό που κάνει κάποιος με τον υπολογιστή του και για το λόγο αυτό το σνομπάρουν! Συμβουλή: δοκιμάστε το πρώτα και αν δεν σας αρέσει, δικαίωμα σας να το κράζετε!
Δεύτερο επιχείρημα που ακούς από τους λάτρεις του βινυλίου είναι η διάφορα στον ήχο: “Το βινύλιο είναι αναλογικό και ο ήχος του είναι πολύ καλύτερος από αυτόν του mp3”. Ναι οκ όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Το βινύλιο έχει πολύ καλύτερο ήχο από το mp3 αλλά αυτό ισχύει και για το cd. Το βινύλιο έχει πολύ καλύτερο ήχο από το cd, όμως κανένας δεν κατέκρινε αυτόν που παίζει με cd! Στην ουσία μάλιστα, τόσο το cd, όσο και το mp3 είναι ψηφιακά μέσα, οπότε ο ήχος τους είναι σχεδόν ο ίδιος…χάνεται απειροελάχιστα σε σύγκριση με τον ήχο του βινυλίου, τόσο, ώστε το ανθρώπινο αυτί σχεδόν δεν το αντιλαμβάνεται, εκτός βέβαια και αν ο DJ δεν έχει σε καλή ποιότητα τα ψηφιακά του κομμάτια. Γιατί υπάρχουν και οι τύποι, που τα κατεβάζουν από το YouTube και μας καταστρέφουν τα αυτιά…
Τρίτη και τελευταία σοβαρή διαφωνία είναι ότι οι μεν DJ έχουν “skills” ενώ οι δε όχι και αντίστροφα. Η προσωπική μου γνώμη είναι, ότι και οι δύο τρόποι μιξαρίσματος είναι εξίσου ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί, καθένας για διαφορετικούς λόγους. Ο αναλογικός τρόπος έχει τη δική του μαγεία και τεχνική, αλλά και το να παίζεις 2-3-4 κομμάτια ταυτόχρονα και πάνω σε αυτά να πετάς ένα έξτρα high hat ή μια άλλη μπότα ή πλήκτρα ή οτιδήποτε άλλο σου κατέβει, έχει κι αυτό τη γλύκα του και την τέχνη του. Στο σημείο αυτό, θα ακούσεις να λένε, ότι δεν χρειάζεται να έχεις laptop, για να παίζεις τρία και τέσσερα κομμάτια ταυτόχρονα. Φυσικά και δεν χρειάζεται ο υπολογιστής… Xρειάζεται όμως να έχεις αρκετά χρήματα, για να αγοράζεις έξτρα κόπια του βινυλίου και η δυνατότητα αυτή δεν προσφέρεται σε όλους τους DJ. Κακά τα ψέματα αλλά ο Digital DJ γλιτώνει πολλά χρήματα και πολύ κόπο, αφού το mp3 είναι αφενός πολύ φθηνότερο από έναν δίσκο, αφετέρου είναι πολύ δύσκολο να βρεις τα βινύλια που θέλεις-τουλάχιστον στην Ελλάδα, όπου πλέον τα δισκάδικα είναι είδος υπό εξαφάνιση.
Η διαμάχη «αναλογικό vs ψηφιακό» μπορεί να πάρει μεγάλες διαστάσεις χωρίς προφανές συμπέρασμα. Προσωπικά, δεν προσπαθώ να δώσω απάντηση, αλλά να δείξω ότι και οι δύο επιλογές έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Θα μπορούσα να γράψω εκατοντάδες σελίδες πάνω στο θέμα όμως δεν θέλω να γίνω βαρετός. Αν θέλεις να κρίνεις μόνος σου, αν ο analogue ή o digital DJ έχει περισσότερα skills, πιστεύω ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να συγκρίνεις τις «μουσικές μορφές» του κάθε είδους. Για παράδειγμα ο Richie Hawtin είναι από τους πρώτους και μεγαλύτερους υπερμάχους του ψηφιακού μιξαρίσματος. Όσον αφορά τον αναλογικό κόσμο, υπάρχουν πολλοί DJ στο χώρο που ξεχωρίζουν και μπορείς να δεις και να συγκρίνεις. Προσωπική μου άποψη είναι να ακούσεις τους λίγο πιο old school, όπως ο Jeff Mills ή o Dave Clarke. Αν όμως ψάχνεις να βρεις μια συγκεκριμένη απάντηση, ως προς το ποιος τρόπος είναι πιο ωραίος ή πιο τεχνικός, νομίζω ότι απλά χάνεις τον χρόνο σου και τον δρόμο σου.