Άλλαι Τέχναι

Με μεγάλη χαρά δέχτηκε να απαντήσει σε όλα όσα τον ρωτήσαμε και σαν μπόνους του ζητήσαμε να μας εκμυστηρευτεί ποιά είναι η ερώτηση που δεν του έχουν κάνει ποτέ αλλά θα ήθελε πολύ να μοιραστεί μαζί μας.

Τί σημαίνει για σένα φωτογραφία δρόμου;
Η φωτογραφία δρόμου για μένα είναι μια μορφή εκδήλωσης της τέχνης που κρύβει ο καθένας μέσα του. Όπως και σε αλλά είδη φωτογραφίας, ο καλλιτέχνης φανερώνει το ύφος του και την καλλιτεχνική του ταυτότητα. Επομένως η φωτογραφία δρόμου είναι κάτι πιο σύνθετο από μια απλή αποτύπωση εικόνων. 

Οι φωτογραφίες σου είναι όλες υπολογισμένες. Το υπόβαθρο είναι απαραιτήτως πολύχρωμο και δίνει την αίσθηση ενός αστικού καμβά. Ποιό είναι το μοτίβο που ακολουθείς;
Στις φωτογραφίες μου προσέχω δυο πράγματα, τον πρωταγωνιστή και το κάδρο που θα τοποθετηθεί. Εάν μου προξενήσει αρκετά το ενδιαφέρον το απεικονιζόμενο πρόσωπο, τότε μπορώ να μην δώσω μεγάλη έμφαση στο κάδρο μου. Το ίδιο συμβαίνει και με ένα πολύ ενδιαφέρον κάδρο, τότε δεν θα δώσω πολύ σημασία στο άτομο που θα συμμετέχει. Συνεπώς για ένα άριστο αποτέλεσμα σε μία φωτογραφία μου χρειάζεται εξίσου ενδιαφέρον κάδρο και πρωταγωνιστής. 

Με ποιό κριτήριο επιλέγεις τον περαστικό που ταιριάζει με το κάδρο που έχεις ήδη δημιουργήσει;
Τα κριτήρια μου είναι το συναίσθημα και η ένταση της στιγμής όταν περνάει ο πρωταγωνιστής μπροστά από το κάδρο μου. Για μένα είναι τιμή που κάποιος περαστικός συμβάλει στην αποτύπωση μίας φωτογραφικής μου ιδέας. Αυτός άλλωστε δεν έχει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο; 

Είσαι ξεκάθαρα φωτογράφος του δρόμου κι επομένως ο άνθρωπος είναι αναπόσπαστο κομμάτι σε κάθε σου κλικ. Γιατί είναι γοητευτική η εικόνα ενός ξένου ανθρώπου;
Με γοητεύει πολύ το πως λειτουργεί ο άνθρωπος όταν βρίσκεται σε μια κατάσταση άγνοιας. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο όταν δεν είναι γνώστης της λήψης της φωτογραφίας μου.

Ποιές ιστορίες σε ενδιαφέρει να αιχμαλωτίσεις; Τί είναι αυτό που κάνει μια φωτογραφία δρόμου αξιομνημόνευτη;
Περιμένω πάντα για ένα τυχαίο γεγονός γιατί η γοητεία του απρόοπτου είναι αυτό που επιδιώκω και με συναρπάζει πολύ. Όσο πιο απρόοπτο είναι ένα συμβάν τόσο πιο αξιομνημόνευτη είναι και η φωτογραφία για μένα. 

Οι εικόνες σου δείχνουν την πραγματική Αθήνα, μια πόλη χαοτική που καταπιέζει τον άνθρωπο. Το χρώμα που εισβάλλει με απροσδόκητο τρόπο στο κάδρο σου έχει ως στόχο να εξομαλύνει αυτό το συναίσθημα ή να καταδείξει με πιο έντονο τρόπο την θλίψη των πρωταγωνιστών σου;
Η παρέμβασή μου δεν στρέφεται προς καμία κατεύθυνση από τις παραπάνω. Η στάση μου είναι καθαρά εικαστική και μόνο. 

Ποιά στερεότυπα προσπαθείς να αποφύγεις;
Οι εκπλήξεις μιας εικόνας δεν βασίζονται σε στερεότυπα ή μη. Έχουν να κάνουν πάντα με τη στιγμή. 

Τί είναι αυτό που θέλεις να αποκομίσει ο θεατής από τις φωτογραφίες σου; 
Υπάρχει ανιδιοτέλεια στις φωτογραφίες μου. Δεν περιμένω να αποκομίσει κάτι ο θεατής. Είναι προσωπικές μου οι ανησυχίες και όχι ένα αποτέλεσμα που τυχών μπορεί να ικανοποιήσει άλλους ανθρώπους.

Ποιά είναι η ερώτηση που δεν σου έχει τεθεί ποτέ και θα ήθελες να σου την κάνουν;
Η ερώτηση που δεν μου έχει τεθεί ποτέ είναι «Πως μου μπήκε το μικρόβιο να ξεκινήσω αυτό το χόμπι». Είναι καθαρά ηδονοβλεπτικό αυτό το συναίσθημα που νοιώθω όταν βγάζω τις φωτογραφίες. Για να μην παρεξηγηθώ δεν το εννοώ με την ευρεία έννοια της λέξης, αλλά με ελκύει πολύ να ερευνώ τις αληθινές ταυτότητες των ανθρώπων και των πράξεών τους. Αποτυπώνοντάς τα μπορώ να εξηγήσω μέσα μου ένα αίνιγμα που με διεγείρει. Αυτό της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Περισσότερες φωτογραφίες μπορεί να δει κανείς στο instagram του Άνθιμου Ντάγκα. 

Συνέντευξη: Άννα Πριγκιπάκη