Auditorium

Το “Athanasia” ξεχειλίζει από μουσική ωριμότητα, αλλά και φρεσκάδα με κομμάτια τα οποία λειτουργούν και ως μηχανές του χρόνου που μας μεταφέρουν στην αλησμόνητη Αγγλία των ‘80s. Ο δίσκος χαρακτηρίζεται από μεγάλες αντιθέσεις σε tempo και συναίσθημα περνώντας από το νευρικό “Lifestyle Motherfuckers You Are Killing Me” με το upbeat tempo του, μία πρέζα από Joy Division και τα γρήγορα κιθαριστικά riffs, στο “Skygazer”, μία βουτιά σε instrumental electro-pop μελαγχολικές μελωδίες που μοιάζουν να ξεπήδησαν μέσα από το soundtrack του “Stranger Things”. 

Από κομμάτι σε κομμάτι, τα μουσικά τοπία αλλάζουν διαρκώς και αυτή ακριβώς είναι η επιτυχία του δίσκου. Δεν εμμένει σε μία και μόνο διάθεση, αλλά πρόκειται για ένα μείγμα ήχων, μεταπηδώντας από ηλεκτρισμένες κιθάρες σε ηχητικά ζεστά και ήρεμα νερά. Η προσωπική μου εμμονή είναι το “I Don’t Eat My Friends” από το οποίο προσπαθώ να απεμπλακώ για να αφήσω χώρο στα αυτιά μου και για τα υπόλοιπα κομμάτια του άλμπουμ, όπως το περίπλοκο “Unlove You” με το οποίο κλείνει ο δίσκος αφήνοντάς μας νοσταλγούς και συγκινημένους.

Το “Athanasia”, δικαιώνοντας τον βαρύ του τίτλο, φαίνεται να είναι μία κατάθεση της μουσικής ψυχής του καλλιτέχνη με υπαρξιακή χροιά, αυθεντικά κομμάτια και αρκετό συναίσθημα. Είναι δίσκος προσωπικός, είναι δίσκος για περιπλάνηση και είναι δίσκος που θα έχει διάρκεια στο χρόνο. «Αθανασία» λέγεται άλλωστε.

Athanasia, των The Vagina Lips
Μουσικό είδος: shoegaze, dream-pop