Η στέγη της Ευρώπης θεωρείται το Λευκό Βουνό ή, όπως είναι πιο γνωστό, το Mont Blanc. Αυτή τη μεγαλοπρέπεια επιχείρησε να αποτυπώσει με ειδικό εξοπλισμό μια ομάδα παθιασμένων κι ονειροπόλων φωτογράφων. Μετά από μια αποστολή δύο εβδομάδων σε υψόμετρο 3500 μέτρων, στους -10°C και πεζοπορία μίας ώρας στον παγετώνα, η ομάδα συγκέντρωσε 70.000 φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης συνολικού όγκου 46 terabytes.
Άννα Πριγκιπάκη
Ο David Leventi, μόνιμα εγκατεστημένος στις Η.Π.Α., αποφάσισε να ταξιδέψει στη χώρα του προπάππου του, παρακινούμενος από μαρτυρίες του πατέρα του και της γιαγιάς του για τη ζωή στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Το χωριό του έμοιαζε σα να έχει παγώσει στο χρόνο. Το μόνο που του θύμιζε, σε ποιον αιώνα ζούσε, ήταν ένα αλουμινένιο ποτήρι με τα αρχικά γνωστού αμερικανικού αναψυκτικού. Επισκέφτηκε φυσικά και τις φυλακές Sighet, εκεί όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο προπάππους του. Εκεί έμαθε πως υπήρξε γερουσιαστής κι εκδότης εφημερίδας. Μπόρεσε να δει το κελί του, με τη φωτογραφία του ακόμα κρεμασμένη στον τοίχο – η ίδια φωτογραφία βρίσκεται πάνω από το κρεβάτι της γιαγιάς του.
Ο Denis Andernach είναι κατά κύριο λόγο αρχιτέκτονας, που με εφαλτήριο τις σπουδές του, χρησιμοποιεί το σχέδιο για να δημιουργεί ιδανικές κατοικίες που ανήκουν σε ιδεατά περιβάλλοντα. Καθώς η αρχιτεκτονική βασίζεται τόσο στο ελεύθερο όσο και στο γραμμικό σχέδιο, δεν είναι παράλογο που αποφάσισε να συνδυάσει και τα δύο για το σχεδιασμό των δικών του φανταστικών οικημάτων.
Ο Βρετανός μηχανικός αεροσκαφών Mervyn Joseph Pius O'Gorman ήταν από τους πρωτοπόρους της έγχρωμης φωτογραφίας. Το 1913 φωτογράφισε την κόρη του και στη συνέχεια χρησιμοποίησε την τεχνική Autochrome προκειμένου να εμφανίσει τις φωτογραφίες του. Η παραπάνω τεχνική χρωματισμού είχε πατενταριστεί από το 1903 και ήταν η πρώτη τετραχρωμική παλέτα που χρησιμοποιήθηκε ποτέ.
Ο κόσμος του Martin Wittfooth κυριαρχείται από τα ερείπια της ανθρώπινης δραστηριότητας. Μισογκρεμισμένα κτίρια, παρατημένα αυτοκίνητα, οργιώδης βλάστηση. Ο άνθρωπος είναι ανατριχιαστικά απών και η αίσθηση πως απεικονίζεται μια αληθινά πιθανή πραγματικότητα του μέλλοντος, δίνει στο έργο του μια δυστοπική και μετα-αποκαλυπτκή διάσταση.
Ο Daniel Mirante γεννήθηκε το 1977 στη Βόρεια Αγγλία, στα σύνορα με την Ουαλία και σήμερα, μετά από πολλή προσωπική δουλειά και μαθητεία κοντά σε δασκάλους που ο ίδιος θαύμαζε, διδάσκει κι ο ίδιος στην Ακαδημία της Βιέννης, τη λεγόμενη Τέχνη του Οραματισμού. Ο Daniel θριαμβεύει μέσω της δραματικής τονικής του παλέτας, παράγοντας έργα που πλημμυρίζουν από ιδιαίτερο συμβολισμό και έντονη ψυχεδέλεια.
Σε έναν μακρινό γαλαξία, πριν από πάρα πολύ καιρό, ήταν δυο αδέρφια, ο Greg κι ο Tim Hildebrandt. Ολόκληρος ο κόσμος τους περιστρεφόταν γύρω από την επιστημονική φαντασία, την κλασσική λογοτεχνία, τα κόμικς και τα χαρούμενα pin-up κορίτσια της δεκαετίας του ‘50.
Ελάχιστα πράγματα στη δημιουργική κουλτούρα είναι πιο συναρπαστικά από την ερμηνεία ενός αγαπημένου λογοτεχνικού έργου από έναν ζωγράφο. Γιατί δεν μπορούν παρά να είναι τίποτα λιγότερο, από μαγευτικές αναπαραστάσεις που παντρεύουν με μοναδικό τρόπο την τέχνη της ζωγραφικής με μεγάλα λογοτεχνικά έργα.
Ο Πολωνός καλλιτέχνης Jacek Yerka έχει γίνει γνωστός για τους εκφραστικούς πίνακές του, στους οποίους θα συναντήσουμε εντυπωσιακά τερατόμορφα πλάσματα, ασυνήθιστη φουτουριστική αρχιτεκτονική, αιωρούμενα και υποθαλάσσια ονειρικά τοπία. Πειραματίζεται με τις φόρμες, ταιριάζει στοιχεία από τον κόσμο της βιολογίας και της τεχνολογίας, μπλέκει αριστοτεχνικά τη φύση με την επιστημονική φαντασία.
Για την καλλιτέχνη και εικονογράφο Rebecca Guay, αυτό που δίνει αξία σε ένα έργο τέχνης είναι η ενεργοποίηση του συναισθηματικού κόσμου του θεατή, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στην παρουσία της ανθρώπινης μορφής. Ένας διαφορετικός κόσμος γεννιέται μέσα από τους πίνακές της. Σε αυτόν, οι συνήθως γυμνές φιγούρες εμπλέκονται με τη φύση και αναμεταξύ τους και συχνά αιχμαλωτίζονται στο ενδιάμεσο μιας κίνησης.