Δύο χρόνια μετά τον καλλιτεχνικό θρίαμβο του “Carol”, ο Todd Haynes επιστρέφει, εμπιστευόμενος ξανά τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν ως δημιουργό: Τη ρομαντική του διάθεση, την αριστοτεχνική αναπαράσταση εποχής και το καλώς εννοούμενο στιλιζάρισμα. Βασισμένος και πάλι στην εξαντλητική λεπτομέρεια κάθε κάδρου, ο αμερικανός δημιουργός αφηγείται μια λιγότερο δυνατή ιστορία σε σχέση με προηγούμενές του.
Artcore
Αν ήταν δυνατόν να αποδώσουμε ορισμένες ταινίες χρησιμοποιώντας γεωμετρικά σχήματα, μία είναι αυτή που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το τέλειο τετράγωνο.
Πριν από 23 χρόνια, μια εταιρία ονόματι Pixar αποφάσισε να αλλάξει οριστικά τον κόσμο του animation κινηματογράφου, παραδίδοντας σε μικρούς και μεγάλους ένα πρώτο δείγμα γραφής για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Ήταν το ήδη μνημειώδες “Toy Story”, που έσπασε ταμεία και σηματοδότησε μια επανάσταση στο χώρο. Έκτοτε, ακολούθησαν μια σειρά από σπουδαία έργα: “Ratatouille”, “Wall-Ε”, “Up” και πιο πρόσφατα το συγκλονιστικό “Inside Out”. Ταινίες που αποτελούν στολίδια του αμερικανικού κινηματογράφου. Το κοινό τους στοιχείο είναι ότι απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες ή καλύτερα είναι ικανές να αγγίξουν ανθρώπους κάθε ηλικίας.
Όταν έφτασαν στα αυτιά του φιλοθεάμονος κοινού τα μαντάτα περί της νέας ταινίας του Alexander Payne, όλοι σκέφτηκαν ότι ο Ελληνοαμερικανός δημιουργός ετοιμάζει κάτι ιδιαίτερο σε σχέση με την υπόλοιπη φιλμογραφία του. Κάτι η διαφαινόμενη παρέλαση αστέρων και κάτι το μεγαλεπήβολο κόνσεπτ που υπηρετήθηκε και από μεγαλύτερο μπάτζετ καθιστούσαν σαφές πως η νέα του δημιουργία θα κινείται σε διαφορετικό επίπεδο. Η ανυπομονησία λοιπόν του σινεφίλ κοινού βρέθηκε δικαιολογημένα στα ύψη, παρά τις επιφυλάξεις εκ μέρους των κριτικών μετά την προβολή στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
“There is no friend as loyal as a book” μας λέει ο αείμνηστος Ernest Hemingway και η συνταντική ομάδα του Artcore Magazine διαλέγει τους καλύτερους φίλους του Δεκεμβρίου.
1919: ο μικρός George Bailey ζει σε μια μικρή πόλη, το Bedford Falls, και δουλεύει για να βοηθήσει την οικογένειά του. Από παιδί, υπερασπίζεται τη μικρή εταιρία δανεισμού του πατέρα του και το συμφέρον των συμπολιτών του απέναντι στον πλούσιο τραπεζίτη Mr. Potter, που φιλοδοξεί να αγοράσει ολόκληρη την πόλη και να εκμεταλλευτεί την περιουσία και την εργασία των κατοίκων της. Μεγαλώνοντας, ο George αφήνει πίσω του τις προσωπικές του φιλοδοξίες και το όνειρό του να ταξιδέψει σ' όλον τον κόσμο και αναλαμβάνει την εταιρία του πατέρα του. Τα χρόνια περνούν, παντρεύεται την παιδική του φίλη, Mary, δημιουργούν μια όμορφη οικογένεια και με κάθε ευκαιρία προσπαθεί να βοηθήσει και να προστατέψει τους συμπολίτες του από τον αδίστακτο και πλούσιο Potter.
Ακόμα μια χρονιά έφτασε αισίως στο φινάλε της. Πολλές μουσικές, πολλές ευχάριστες στιγμές, ελάχιστες εκπλήξεις και, ως είθισται, κάποιες απογοητεύσεις. Το να συγκεντρώσεις όλα τα όμορφα που άκουσες και να φτιάξεις μια μικρή λίστα είναι ίσως το πιο ψυχαναγκαστικό πράγμα που μπορείς να κάνεις. Κι όμως, εμείς το κάναμε. Καθένας μας συγκέντρωσε την αγαπημένη του πεντάδα εκλεκτών δίσκων, και σας τις παρουσιάζουμε. Φέτος, έχουμε και την τιμή να φιλοξενούμε δύο πεντάδες επιπλέον, τριών ανθρώπων που ζούνε ανάμεσα σε δίσκους: του Άρη Τσικρικέ από τα Public και των Σοφίας Γεωργιάδου και Αναστάση Πετρέλλη από τη Velona Records. Και του χρόνου με υγεία!
Ο Sean Baker έχει από καιρό ανακηρυχθεί το νέο τρομερό παιδί του αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά. Το προπέρσινο “Tangerine” εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που αποτελούν το προσωπικό του στίγμα στον σύγχρονο κινηματογράφο. Γυρισμένο αποκλειστικά με τη χρήση iphone, το αναιδές αυτό αριστούργημα τάραξε τα νερά του indie κόσμου, με την ασύγκριτη αμεσότητά του και την γενναιότητα με την οποία προσέγγιζε τα δύσκολα κοινωνικά θέματά του.
Καθώς η χρονιά φτάνει στο τέλος της, γεμάτη αναγνώσεις φετινών αλλά και παλαιότερων κυκλοφοριών, σας προτείνουμε τα βιβλία που ξεχωρίσαμε για να τα δωρίσετε στον εαυτό σας και στους οικείους σας. Σίγουρα, θα τα αγαπήσετε.
Η Δέσποινα Αχλαδιώτη που έμεινε γνωστή ως η κυρά της Ρω γεννήθηκε το 1890. Το 1927 άφησε το Καστελλόριζο όπου διέμενε και εγκαταστάθηκε στο έρημο νησάκι της Ρω με τον σύζυγό της και αργότερα, μετά τον θάνατό του, με την τυφλή μητέρα της. Έζησε εκεί, απομονωμένη από τον έξω κόσμο, ως το 1982 (τη χρονιά που πέθανε), επιτελώντας καθημερινά επί 40 χρόνια «το δικό [της] κατόρθωμα, τη δική [της] αποστολή»: υψώνοντας την ελληνική σημαία στην Ρω κάθε πρωί με «αγάπη», «πειθαρχία», «συγκέντρωση» και ενάντια σε όσους την «έβαζαν στο μάτι». Στην κυρά της Ρω είναι στραμμένο το ενδιαφέρον του Γιάννη Σκαραγκά, που στο νέο του βιβλίο –μια μυθοπλαστική, βιογραφική νουβέλα, ένας ποιητικός μονόλογος- δίνει ζωή και λόγο στη Δέσποινα Αχλαδιώτη που αφηγείται την προσωπική της ιστορία. Το έργο του κ. Σκαραγκά μπορείτε να απολαύσετε τις μέρες αυτές και στο θέατρο, σε μια παράσταση με πρωταγωνίστρια την εξίσου χειμαρρώδη Φωτεινή Μπαξεβάνη και σε σκηνοθεσία της Κατερίνα Μπερδέκα.