Δύο χρόνια μετά την μεγάλη επιστροφή του franchise που συγκίνησε τρεις γενιές, δημιούργησε μία θρησκεία και προσέφερε μία υπέροχη σύνταξη στον George Lucas, ο Πόλεμος των Άστρων επιστρέφει με τους «Τελευταίους Jedi». Δύο χρόνια μετά το «Force Awakens» που ακόμα διχάζει το κοινό για το αν ήταν αντιγραφή ή φόρος τιμής το Falcon επιστρέφει. Και ο ενθουσιασμός είναι διπλός, διότι η ταινία έκανε πρεμιέρα στην ώρα της, μιας και δε γύρισε νέα ταινία ο Παπακαλιάτης. Μία όμως παράκληση. Επειδή, ο «Πόλεμος των Άστρων» είναι ένα πάθος και κάθε πάθος πρέπει να βιώνεται προσωπικά αιτείται να επιτραπεί η χρήση του α΄προσώπου. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Artcore
Το «Εγώ, ο Κολοκυθάκης» (Ma vie de Courgette) είναι μια ταινία που την είδαμε στο «Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών» στο φεστιβάλ των Καννών του 2016. Στο περσινό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης προβλήθηκε ως η μία από τις τρεις ευρωπαϊκές ταινίες που ήταν υποψήφιες για το βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθέτησε ο Ελβετός Claude Barras.
Ψευδαίσθηση: ψευδής και αντίθετη προς την πραγματικότητα αντίληψη, εκτίμηση μιας κατάστασης· αυταπάτη, [λόγ.ψευδ(ο)- +αίσθη(σις) -ση]. Αν κάποια κινηματογραφική ταινία έχει καταφέρει να σας δημιουργήσει αυτή την αίσθηση και να εντυπώσει μέσα σας μια τάση πλάνης κι απόδρασης από τον κόσμο της υλικής πραγματικότητας που σας περιτριγυρίζει, τότε σίγουρα αυτή η δύναμή της οφείλεται στις τεχνικές που εισήγαγε ο Georges Méliès. Ένας πραγματικός μάγος της τότε νεογέννητης τέχνης του σινεμά, που γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1861, και στάθηκε ικανός, μέσω των οπτικών τρικ που χρησιμοποιούσε, να ξεγελάει τις συνειδήσεις των θεατών και να τους μεταφέρει στους φαντασιακούς τόπους των έργων του. Διέθετε τη δύναμη και την τέχνη να παρακινεί το κοινό να γευτεί το εξωπραγματικό θέαμα που τους προσέφερε, καθιστώντας τους ίδιους τους θεατές μετόχους στη μαγεία που αποκαλυπτόταν στο λευκό πανί μπροστά τους.
Όταν ήταν μικρή η Marilyn Monroe ονειρευόταν πως ήταν ο πατέρας της, ενώ η Joan Crawford είχε πει πως ήταν ο πιο αρρενωπός άντρας που είχε γνωρίσει ποτέ. Ο Clark Gable έδινε την εντύπωση ότι πίσω από την αρρενωπή και σκληρή του εμφάνιση, κρυβόταν ένας έντιμος κι ειλικρινής άνθρωπος. Ο Rhett Butler, που δεν έδινε δεκάρα για την κακομαθημένη Scarlett, έφυγε σε ηλικία 59 ετών.
“There is no friend as loyal as a book” μας λέει ο αείμνηστος Ernest Hemingway και η συνταντική ομάδα του Artcore Magazine διαλέγει τους καλύτερους φίλους του Νοεμβρίου.
Κομψός, ευγενής, πνευματώδης, ερωτεύσιμος, με ταλέντο στην κωμωδία και συνάμα αγαπημένος πρωταγωνιστής του Hitchcock. Ο Cary Grant υπήρξε ο πρώτος άνδρας πρωταγωνιστής του Hollywood που κέρδισε την λάμψη που μέχρι τότε μονοπωλούσαν οι γυναίκες. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο αυτό που είχε πει κάποτε με μια δόση αυτοσαρκασμού: «όλοι θέλουν να είναι ο Cary Grant, ακόμη κι εγώ ο ίδιος θέλω να είμαι ο Cary Grant».
Ο Λάκι είναι ένας ενενηντάχρονος Αμερικανός που κατοικεί στο Νότο και περνάει τον καιρό του καπνίζοντας και βλέποντας τηλεόραση. Έχει μια σταθερή καθημερινότητα που περιλαμβάνει πρωινή γυμναστική, καφέ στο ίδιο πάντα μέρος, σταυρόλεξα και ένα μπλάντι μέρι κάθε βράδυ. Είναι μία από τις φιγούρες της μικρής του πόλης, καθώς όλοι γνωρίζουν την ύπαρξή του και τις παραξενιές του. Σε όλα αυτά τα χρόνια που έχει περάσει στο μέρος, όλο και κάποια κουβέντα θα έχουν ανοίξει μαζί του, έξω από ένα μπαρ ή περπατώντας προς τις δουλειές τους.
Ο Στίβεν Μέρφι είναι ένας καρδιοχειρουργός που φαινομενικά έχει τα πάντα: οικονομική άνεση, όμορφη τετραμελή οικογένεια, επαγγελματική αναγνώριση. Έχει μάλιστα και υπό την προστασία τον Μάρτιν, έναν ψυχικά διαταραγμένο έφηβο. Μεταξύ τους έχουν μια ιδιαίτερη σχέση, καθώς ο Στίβεν είχε χειρουργήσει τον πατέρα του Μάρτιν. Μια επέμβαση από την οποία αυτός δεν επέζησε. Όσο όμως ο Μάρτιν εισχωρεί όλο και παραπάνω στον Οίκο του Στίβεν, οι δεσμοί της οικογένειας υφίστανται ανυπολόγιστη ζημιά, καθώς αποκαλύπτεται ότι αληθής πρόθεση του νεαρού είναι η εκδίκηση για τον αδικοχαμένο πατέρα του.
Γνήσια τέκνα της ακμάζουσας και διαρκώς ανερχόμενης psychedelic/stoner ελληνικής σκηνής, οι Naxatras (προφέρεται Ναξάτρας) είναι ένα δυναμικό heavy psych rock trio με έδρα τη Θεσσαλονίκη και με προϋπηρεσία στα μουσικά δρώμενα της χώρας από το 2012. Μέσα από μουσικές αναζητήσεις και πειραματισμούς κατέληξαν το 2015 στην πρώτη τους ομώνυμη κυκλοφορία, που απέσπασε πολλές θετικές εντυπώσεις. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή για την ιδιαίτερα δραστήρια μπάντα. Μετά το ομότιτλο EP στις αρχές του 2016, οι Naxatras κυκλοφόρησαν εντός του ίδιου έτους το δεύτερο full-length άλμπουμ τους ονόματι “II”, σε δική τους παραγωγή, ενώ φρόντισαν να στηρίξουν και να προωθήσουν τις κυκλοφορίες αυτές οργανώνοντας περιοδείες τόσο εντός Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό.
Χαϊδάρι, 1944. Ο Ναπολέων Σουκατζίδης, μαζί με χιλιάδες ακόμη Έλληνες, βρίσκεται κρατούμενος των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων. Εκτελεί χρέη διερμηνέα των Ναζί και ως εκ τούτου γίνεται συχνά αυτόπτης μάρτυρας της κτηνωδίας τους. Λόγω της ιδιαίτερης θέσης του, έχει αναπτύξει διαφορετική σχέση με τον Γερμανό διοικητή του στρατοπέδου. Μια σχέση ψυχοφθόρα, καθώς στην ουσία αδυνατεί να βοηθήσει τους συμπατριώτες του, οι οποίοι κοιτούν, δικαιολογημένα από τη μεριά τους, με καχυποψία την επαφή του με τον σκληρό διοικητή.