Με αφορμή λοιπόν την περιοδεία των The Cave Children, το Peninsula Tour όπως το αποκαλούν, είχαμε επιτέλους τη χαρά να ψιλοκουβεντιάσουμε μαζί τους. Τον δίσκο τους “Quasiland” τον είχα βρει τυχαία σ’ ένα δισκάδικο το 2015 και πρέπει να είχε μόλις κυκλοφορήσει από την Inner Ear records. Ήταν η φωτεινή ανακάλυψη της περσινής χρονιάς, καθώς έφεραν στην ελληνική μουσική σκηνή της ψυχεδέλειας και του garage έναν ήχο φρέσκο, με έντονη ταυτότητα και υποσχέσεις για μεγάλες μελλοντικές μουσικές στιγμές. Μιλήσαμε με τον Βασίλη Βλαχάκο, τη φωνή και την κιθάρα του συγκροτήματος και η συζήτηση πήγε κάπως έτσι…
Artcore
Η Alexandra Cameron είναι ταλαντούχα φωτογράφος και παθιασμένη με το αντικείμενό της. Η δουλειά της γίνεται κάθε φορά όλο και πιο συναρπαστική. Το τελευταίο της project αφορά τη δημιουργία εικόνων με γιγάντια αντικείμενα, φτιαγμένα από τον σύντροφό της Will Conolly. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω μαζί της και να της κάνω ορισμένες ερωτήσεις.
Από ταινία σε ταινία, ο Jake Gyllenhaal (Τζέικ Γιλενχούλε) γίνεται ολοένα καλύτερος. Ας τονίσουμε, λοιπόν, καταρχήν, ότι έτσι ακριβώς προφέρεται κανονικά το (σουηδικής προέλευσης) επώνυμο του Jake Gyllenhaal, όπως ο ίδιος ξεκαθάρισε σε αρκετές συνεντεύξεις του!
Σε ηλικία μόλις 24 ετών, ο David Foster Wallace κυκλοφόρησε το «πυραυλοκίνητο ντεμπούτο» του, «Η σκούπα και το σύστημα» και συντάραξε για τα καλά τα νερά της λογοτεχνίας. Πρόκειται για ένα αξιοθαύμαστο έργο –σε κάθε σελίδα αναρωτιόμουνα πώς γίνεται να το έγραψε σε τόσο νεαρή ηλικία- που βρίθει φιλοσοφικών υπαινιγμών και ερωτημάτων που εγείρουν τη σκέψη σου, ένα έργο εξευγενισμένης σάτιρας με πρωταγωνιστές γκροτέσκους χαρακτήρες που προκαλούν το γέλιο σου με τους σουρεαλιστικούς διαλόγους τους. «Η σκούπα και το σύστημα» είναι ένα μυθιστόρημα σπάνιας πολυφωνικής δομής που σκιαγραφεί δεξιοτεχνικά τη νοσηρή κουλτούρα των Ηνωμένων Πολιτειών στη δεκαετία του 1990, ένα πολυποίκιλης σημασίας έργο, όπου ο συγγραφέας μεταστοιχειώνει δυσνόητες έννοιες που πραγματεύονται την ασυνάρτητη πραγματικότητα που ζούμε σε λογοτεχνικό λόγο επιστρατεύοντας την απλή, ανεπιτήδευτη γλώσσα της καθημερινότητας.
Η ιστορία του King Kong κρατάει χρόνια και έχει κινηματογραφηθεί υπό πλείστες κινηματογραφικές σκοπιές, όμως ο βασικός της άξονας παραμένει ένας. Ποιος είναι στ’ αλήθεια το τέρας; Ο γιγαντιαίος γορίλας που σπέρνει την καταστροφή στο πέρασμα του ή ο αδηφάγος άνθρωπος που εισέβαλε βιαίως στον κόσμο της φύσης, όπου ο ο Kong είναι δικαιωματικά βασιλιάς;
O Zev Hoover ή αλλιώς Fiddle Oak έκανε αισθητή την παρουσία του στον κόσμο της φωτογραφίας ήδη από την ηλικία των 14 ετών. Η φαντασία του ζωηρή και η τεχνική του τέλεια συνεργός στο αποτέλεσμα που θέλει να πετύχει: να αποτυπώσει φωτογραφικά τις ιστορίες σουρεαλισμού που σκαρφίζεται μόνος του ή με τη βοήθεια της μεγαλύτερης αδερφής του!
H ταινία “The Legend of Tarzan” («Ο θρύλος του Ταρζάν») αποτελεί μια ακόμα προσπάθεια του Χόλιγουντ να ανανεώσει ένα χιλιοειπωμένο franchise, ευελπιστώντας να προσελκύσει νέο κοινό στις αίθουσες. Ο σκηνοθέτης David Yates κατάφερε να δημιουργήσει ένα reboot που, αν και συμπαθητικό, είναι καταδικασμένο να ξεχαστεί πολύ σύντομα.
Οι σελίδες των αγαπημένων μας βιβλίων θα μας κρατήσουν συντροφιά και αυτό το καλοκαίρι. Εάν δεν έχετε επιλέξει ακόμα τα βιβλία των διακοπών σας, οι συντάκτες του Artcore προτείνουν από 5 βιβλία που θα σας χαρίσουν, εγγυημένα, αξέχαστες στιγμές ανάγνωσης οπουδήποτε βρεθείτε. Διαβάστε… είναι αναζωογονητικό!
Αν αγαπάς τα βιβλία, ξεχωρίζεις το “Confiteor” του Καταλανού συγγραφέα Jaume Cabré (Ζάουμε Καμπρέ) ήδη από το εξώφυλλο και την εικόνα ενός νεαρού, καλοντυμένου αγοριού, γόνου αριστοκρατικής οικογένειας αλλοτινής εποχής με ολόισια χωρίστρα και μπριγιαντίνη στα μαλλιά, να τεντώνεται μπροστά σε μια πελώρια βιβλιοθήκη για να φτάσει το βιβλίο που επιθυμεί. Κάπως έτσι φαντάζεσαι τον ήρωα του μυθιστορήματος Αντριά Αρντέβολ ι Μποσκ στην παιδική του ηλικία, στη Βαρκελώνη της δεκαετίας του ΄50. Το “Confiteor” ξετυλίγει την ερωτική εξομολόγηση, τις ανομολόγητες αλήθειες, το κολοσσιαίο γράμμα ενός «αφηρημένου σοφού» 60 ετών στη νεκρή αγαπημένη του, στην προσπάθειά του να της χαρίσει ένα δώρο αιώνιας ζωής για να συνεχίσει να ζει «κάθε φορά που κάποιος θα διαβάζει αυτές τις σελίδες», πριν το Αλτσχάιμερ νεκρώσει τον εγκέφαλό του και κατασπαράξει τις μνήμες του.
Αυτοκτονικός άνδρας ηγείται ομάδας αναλώσιμων εργατών πετρελαιοπηγής που προσπαθούν να επιβιώσουν, μετά από πτώση του αεροπλάνου τους, στην Αλάσκα. Ανάμεσα σε πεινασμένους λύκους και αχανείς εκτάσεις παγωμένης, αφιλόξενης στέπας, οι άτυχοι εργάτες βιώνουν την αγωνία της ύπαρξης μακριά απ’ τις ανέσεις και την ασφάλεια του αστικού κόσμου. Η φύση, άλλοτε με τη μορφή των σαρκοφάγων θηρίων κι άλλοτε με αυτήν του θανατηφόρου κρύου, τούς ξεκαθαρίζει τις απάνθρωπες, ανηλεείς προθέσεις της. Έξω απ’ τα όρια του πολιτισμού ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας ακόμα κρίκος της τροφικής αλυσίδας. Και το δυνατότερο ζώο, σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους, θα επιβληθεί στο αδύναμο, νομοτελειακά και πέρα από την μεγάλη συναισθηματική κατασκευή του ανθρώπου που χρησιμεύει, εντός κοινωνίας, ως ασπίδα προστασίας: το έλεος.