Πολλή δουλειά, μεγάλη αγάπη και όρεξη για δημιουργικότητα χαρακτηρίζουν τις Tururu, δηλαδή την Αφροδίτη Νικολάου και την Εύα Δήμου. Δυο φρέσκα κορίτσια έχουν γράψει το πρώτο τους τραγούδι με επιρροές μουσικής χιπ χοπ και στίχους γεμάτους χιούμορ..
Artcore
Η αλήθεια είναι, πως όποτε ακούω για επανασύνδεση γνωστών και τρανταχτών ονομάτων μετά από χρόνια, τις περισσότερες φορές είμαι επιφυλακτικός και καχύ-ποπτος ότι πρόκειται για αρπαχτή˙ για να το πω κι αλλιώς: κρατάω μικρό καλάθι.
Με τον Θεόδωρο Γρηγοριάδη γνωριζόμαστε απ’ το 1998. Ο ίδιος είχε μόλις κυκλοφορήσει «Τα Νερά της Χερσονήσου», ένα βιβλίο δύσκολο, το οποίο δεν περπάτησε εμπορικά όσο του άρμοζε, αλλά η αξία του φανερώθηκε, όταν συμπεριλήφθηκε στη λίστα ευρωπαϊκής λογοτεχνίας πανεπιστημίων του εξωτερικού. Εγώ τότε βρισκόμουν στα πρώτα χρόνια της δημοσιογραφίας και, αν θυμάμαι, πρέπει να ήταν η πρώτη συνέντευξή μου με Έλληνα συγγραφέα για λογαριασμό μιας αθηναϊκής εφημερίδας. Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης μεγάλωσε στη σκιά του Παγγαίου, στην Καβάλα. Εκείνο που λατρεύω στα βιβλία του είναι η μεταφυσική προσέγγιση των πραγμάτων, το «δέσιμο» των ανθρώπων με τη γη στην οποία ζουν και δρουν.
Ο Réhahn Croquevielle ψάχνει αυτό το κάτι παραπάνω από την απλή σύσπαση των μυών του προσώπου που υποδηλώνουν το χαμόγελο. Εστιάζει στις λεπτομέρειες που του δίνουν σημασία ― στις ρυτίδες γύρω από τα μάτια που πέρα από την φτώχεια ή την ηλικία είναι οι εικόνες που αποκαλύπτουν πώς το πέρασμα της ζωής άφησε τα σημάδια του στο σώμα.
Ο Σταύρος Κυριακάκης, βλέποντας τα Κύθηρα, εμπνεέται και διασκευάζει τα τραγούδια που αγαπά. «Όλα τα τραγούδια που αγαπάω και παίζω στα live μου έχουν μπλουζ διάθεση που με αντιπροσωπεύει απόλυτα. Φαντάσου με μαύρη μπλουζ διάθεση το υπέροχο τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη «θα πάω εκεί στην αραπιά»…
Οι φωτογραφίες της Gail Albert Halaban προσφέρουν μια σπάνια ματιά στους προσωπικούς χώρους των κατοίκων του Παρισιού. Η τέχνη της εξερευνά την ένταση ανάμεσα στον δημόσιο βίο και την προσωπική ζώη, ανάμεσα σε όσα δείχνουμε και σε όσα κρύβουμε. Παίρνοντας την άδεια από τους γείτονες της απέναντι πολυκατοικίας, τους φωτογράφισε προκαλώντας μας να παραδεχτούμε πως όλοι στο βάθος, ρίχνουμε μια κλεφτή ματιά και ίσως όχι μόνο, στους γείτονές μας.
Ένας περίεργος άνεμος φουντώνει αυτές τις μέρες στους δρόμους της πόλης μας, που στην πραγματικότητα γεννήθηκε τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα στην Αμερική (για να μην το πάμε πολύ παραπέρα και μιλήσουμε για την Ευρώπη του 19ου αιώνα ή την Ιαπωνία του 18ου). Έκτοτε, το ύπουλο αυτό αεράκι εξαπλώθηκε σιγά σιγά σε όλο τον κόσμο και έψαξε πολλάκις το πάτημά του και στην πόλη μας, για να μετατραπεί στον τυφώνα που του άρμοζε να είναι. Αυτού που σήμερα σαρώνει με μανία αίθουσες, οθόνες, σελίδες και ηχεία. Ο λόγος σαφώς για τον άνεμο της Ένατης Τέχνης, του αφηγηματικού μέσου που μπλέκει μέσα του εικόνες και λέξεις σε περίτεχνα υφαντουργήματα, που ταξιδεύουν και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες σε μέρη αλλόκοτα, αστεία ή τρομακτικά, μα πάντα όμορφα κι ανθρώπινα. Comic για κάποιους, Manga για άλλους, Manhua για τους ψαγμένους, Graphic Novel για τους Χιπστερ ή Cartoon για τα παιδιά (μεγάλα και μικρά).
Το Collection Appareils μπορεί να υπερηφανεύεται πως διαθέτει τον πιο ενημερωμένο κατάλογο από όσες φωτογραφικές μηχανές έχουν κυκλοφορήσει παγκοσμίως.
Για την Mihaela Noroc, ομορφιά σημαίνει διαφορετικότητα. Για τον λόγο αυτό ταξιδεύει σε όλη τη γη προκειμένου να φωτογραφίσει φυσικά, ειλικρινή, αυθεντικά πρόσωπα, χωρίς αυτά να ανήκουν απαραίτητα στον χώρο του μόντελινγκ ή να έχουν αψεγάδιαστο δέρμα. Κατά τη γνώμη της, ομορφιά σημαίνει η δυνατότητα να διατηρηθούν ζωντανές οι ρίζες και η κουλτούρα κάθε γυναίκας, κάθε ηλικίας από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Απολαύστε 12 από τις ομορφότερες φωτογραφίες με πρωταγωνιστές τα άνθη κερασιάς που συγκέντρωσε το onebigphoto.