Κάτω από χρυσές δέσμες φωτός, ανάμεσα από λεπτές μπλε γραμμές που δεν διαθλώνται, περιτριγυρισμένη από επαναλαμβανόμενα ηχητικά μοτίβα, μπροστά σε θάλασσα, πίσω από στατικές εικόνες τηλεόρασης, πίσω από τηλεφωνικές γραμμές, μέσα από το ιριδίζον φως οπαλίου, πίσω από φακούς, μέσα από οθόνες. Από όποιο πρίσμα και αν σε κοίταξα, το σύμπαν μέσα σου δεν σταμάτησε να ξεχύνεται, να περικλείει τα πάντα σε μια αίθουσα μικρή, και να στέκεται απέναντι μου.
Βασίλης Αγγελόπουλος
«Θα περπατήσω πάνω της να καώ, να εξαλειφθώ….»
Ο Drew McDowall είναι ίσως από τις πιο διακριτικές μορφές της πειραματικής σκηνής. Έχοντας στο βιογραφικό του πολλά φεγγάρια ως μέλος των Coil και των Psychic TV, ο Drew ξεκίνησε το 2015 την προσωπική του πορεία με ένα project στο οποίο η εμπειρία ακούγεται διάχυτη. Αυτή η παραμονή του όμως στο «φόντο» των καταστάσεων απέδωσε τον πρώτο καρπό με το "Collapse" και, στη συνέχεια, προχώρησε στο εν λόγω αριστούργημα.
Δεύτερη ηλεκτρονική στροφή για τους Ulver με ξεκάθαρες progressive αναφορές.
Ταξιδεύοντας νύχτα, διασχίσαμε βιομηχανικές περιοχές. Φάνταζαν σαν δυτικές μεγαλουπόλεις, με τον όγκο και τα φώτα τους να αντανακλώνται στη θάλασσα δημιουργώντας νέους κόσμους. Περάσαμε από εγκαταλελειμμένα λατομεία και γκρεμισμένες αποθήκες, παλιά βενζινάδικα και ξεχασμένες εθνικές οδούς. Και ακούσαμε τους ήχους της ησυχίας και τους κρότους του θορύβου να διαπερνούν το σκοτάδι. Και ακόμα και τώρα, όταν περπατώ στα μέρη αυτά, σκέφτομαι πως το άγνωστο υπάρχει μόνο χωρίς εσένα.
Ύστερα από 9 χρόνια απόστασης από τη δισκογραφική της πορεία, η Diamanda Galas επέστρεψε με δύο άλμπουμ για τη φετινή χρονιά, που θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε το Σάββατο 20 Μαΐου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ο δίσκος με τίτλο ″All The Way″ περιέχει διασκευές και επανεκτελέσεις jazz και παραδοσιακών κομματιών, ενώ ο δεύτερος δίσκος με τίτλο ″At Saint Thomas The Apostle Harlem″ περιέχει κομμάτια σε διάφορες γλώσσες, ηχογραφημένα από τη συναυλία της στο Red Bull Music Academy Festival του 2016.
Θυμάμαι τον γέρο να περνά έξω από το μπαλκόνι, και να σε κοιτάζει να φοράς τις ψηλές σου κάλτσες. Λίγο πριν παρατηρούσα το ημίφως να σε γλύφει όσο κοιμόσουν. Θυμάμαι να κοιτάω όσο δεν με έβλεπες. Θυμάμαι να σκίζω την σάρκα μου στα δύο, να φύγει από μέσα της η λάσπη, άπλυτο να μην με δεις. Να ταξιδεύω σε βουνά θεόρατα, λαξευμένα από αρχαία θάλασσα, που τώρα τα πνίγει η ομίχλη. Και δίπλα εσύ. Να σκέφτομαι τις θάλασσες και τον αέρα που θα διανύσω και να σε κοιτάω. Να σε βλέπω.
Πειραματικό contemporary pop διαμαντάκι από την Inner Ear.
Post Tenebras Lux… Πέρασε το 2016, μέσα από κρότους, σκόνες, χτυπήματα και προσπεράσεις. Ήρθε το 2017 με αρκετή άσφαλτο, λίγο χιόνι, λίγη βροχή, έναν αρχαίο ναό, ένα μισοβυθισμένο εμπορικό πλοίο, ένα πρόβατο σε σήψη και μια αυλή γεμάτη κατάμαυρα κουτάβια. Η μνήμη δεν είναι ικανή να συγκρατήσει αναλλοίωτες τις εικόνες, αντίθετα μια φωτογραφική μηχανή μπορεί να αποτυπώσει εικόνα-μνήμη και συναίσθημα. Τίποτα πιο κατάλληλο για soundtrack από τους πιο «παράξενους» της indie σκηνής να περικυκλώνουν τους διόλου παράξενους, με εικόνες υψηλής τέχνης και ποιότητας και συμβολισμούς δύναμης, ευθύτητας, μετάνοιας και έρωτα.
H Fuzz Productions σε συνεργασία με την Catch The Soap παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το κορυφαίο σχήμα του πειραματικού κιθαριστικού ήχου Boris, στις 21 Δεκεμβρίου στο Fuzz Live Music Club.