O Πέτρος Πουλόπουλος επηρεασμένος από φωτογράφους όπως οι Garry Winogrand, Robert Doisneau και Josef Sudek, περιπλανιέται στους δρόμους μεγαλουπόλεων, συλλέγοντας καθημερινές εικόνες που φανερώνουν παρασκηνιακές στιγμές μίας σύγχρονης κοινωνίας.
Νίκος Πρίπορας
Την Πολυξένη Παπαδοπούλου τη γνώρισα πριν δύο χρόνια περίπου στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Μετά από μία σύντομη συζήτηση, κατάλαβα ότι η σχέση της με την τέχνη καθορίζει τον τρόπο ζωής της. Οι σπουδές της άλλωστε το δικαιολογούν, με πτυχία και μεταπτυχιακά στη συντήρηση έργων τέχνης, στην ιστορία τέχνης, στην οπτική επικοινωνία και στη φωτογραφία.
“Η φωτογραφία είναι αλήθεια και ψέμα. Γράφει αυτό που υπάρχει αλλά και αυτό που γεννιέται.” Σε αυτή τη φράση του Γιώργου, συμπυκνώνεται κατά τη γνώμη μου, τόσο ο γενικότερος συμβολισμός του έργου του, όσο και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί την τέχνη της φωτογραφίας, ως μέσο έκφρασης.