Belgica, του Felix Van Groeningen
Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκονται δυο αδέλφια, ο Jo, διευθυντής ενός μπαρ ονόματι ''Belgica'' και ο Frank, ο μεγαλύτερος αδελφός του. O Frank, απογοητευμένος από την υποτονική μικροαστική ζωή του και ψάχνοντας για μια νέα πρόκληση που θα φέρει τα πάνω κάτω, πείθει τον αδελφό του να μετατρέψουν το μπαρ σ' ένα μεγαλύτερο κλαμπ. Ένα κλαμπ που θα συγκεντρώνει μεγάλα πλήθη ανθρώπων όλων των ειδών και θα ανοίγει νέους μουσικούς ορίζοντες στους πελάτες του. Με τη βοήθεια των φίλων τους καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια φιλική προς όλους επιχείρηση και παράλληλα το πιο πολυσύχναστο και διασκεδαστικό μαγαζί της πόλης.
Ο Stef Aerts και ο Τom Vermeir συνθέτουν ένα αξιοπρόσεκτο κινηματογραφικό δίδυμο. Οι χαρακτήρες που υποδύονται αναπτύσσονται με τέτοιον τρόπο ώστε να μη δρουν ανεξάρτητα, καθώς οι ενέργειες του ενός επηρεάζουν τόσο τον ίδιο όσο και τον άλλον. Είναι αδέλφια κι έτσι οτιδήποτε χτίζεται υπό την εποπτεία τους τους ενώνει, ενώ ό,τι γκρεμίζεται τους πληγώνει και τους αποξενώνει. Ο Jo είναι ένας εγκρατής διστακτικός νέος και παρόλο που έχει ανάγκη την ενθάρρυνση του αδελφού του, προσπαθεί αρχικά να κρατήσει τον εαυτό του σε τάξη έτσι ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά. Αντίθετα, ο Frank δείχνει να παθιάζεται τόσο, ώστε δημιουργεί την εντύπωση ότι ταυτίζει την επιτυχία του ''Belgica'' με την προσωπική του ευτυχία. Παντρεμένος και περιμένοντας παιδί, νιώθει πως έχει βαλτώσει σε μια ζωή χωρίς rock ‘n’ roll, όπως πολύ δεικτικά αναφέρει ο ίδιος. Η πνευματική αστάθεια του Frank, η ατελείωτη κοκαΐνη, η γλυκιά γεύση της επιτυχίας και η αδυναμία των ηρώων να διαχειριστούν τους ρυθμούς που επιβάλλει το παιχνίδι, επιφέρουν το ρήγμα στη σχέση αλλά και στην προσωπική τους ζωή.
Οι Soulwax συνθέτουν ένα ποικιλόμορφο soundtrack, το οποίο σκηνοθετικά φαίνεται να ερμηνεύουν μουσικά σχήματα που πραγματοποιούν live συναυλίες στο χώρο του κλαμπ, υποβάλλοντας έτσι τον τόνο της ταινίας και παρασύροντας κοινό και χαρακτήρες στις εξελίξεις και την άβυσσο του Belgica. Τα όρια αχνοφαίνονται καθώς προχωράει η πλοκή, η βία παίρνει τη θέση της αθώας διασκέδασης, οι ήρωες παραβλέπουν τις υποχρεώσεις τους και το χάος εισβάλλει στη ζωή τους. Το Belgica αποτελεί τον τρίτο σημαντικότερο χαρακτήρα της ταινίας, γεννώντας αστείρευτη χαρά και εκτόνωση, και βυθίζοντας στη δίνη του οποιονδήποτε ξεχνά που αρχίζει και που σταματάει η άνευ ορίων διασκέδαση. Η σύγχυση του Frank και η αδυναμία του να αποφύγει την καταστροφή διαλύει την παραμυθένια ατμόσφαιρα και αποκαλύπτει τα προβλήματα που κρύβονταν κάτω από το χαλί. Ανήμπορος, θα αποδεχτεί τις συνέπειες των πράξεών του, όταν ο αδελφός του θα τον αποξενώσει από την ίδια του τη δημιουργία. Όταν όλα κοπάζουν και η ζωή επανέρχεται στη φυσιολογική ροή της, το ''Belgica'' παραμένει αλώβητο ως το σημείο αναφοράς. Η ταινία κλείνει με το καταπληκτικό ''The Best Thing'' της Charlotte και στο τελευταίο πλάνο επικεντρώνεται στον συνειδητοποιημένο πλέον Jo, o οποίος με χαρακτηριστική ηρεμία ελέγχει τις κάμερες ασφαλείας του μαγαζιού και παίρνει και πάλι τον έλεγχο της δουλειάς του αλλά και του εαυτού του.
O Van Groeningen αποτίει φόρο τιμής στη ροκ κουλτούρα και δημιουργεί ένα άκρως ελκυστικό κινηματογραφικό περιβάλλον, το οποίο παρά τις παθογένειές του αποτελεί τον απόλυτο πόλο έλξης για όσους αγαπούν τη συνύπαρξη σινεμά και rock ‘n’ roll. Το Belgica είναι το απόλυτο μπαρ-φαντασίωση και εσύ με τη σειρά σου φθονείς αβίαστα τους τυχερούς που το ζουν. Αφήνοντας, όμως, στην άκρη τον ενθουσιασμό, δεν παραβλέπουμε και κάποιες αστοχίες της ταινίας, όπως αποτελούν η υπόθεση του πατέρα η οποία δεν αναπτύσσεται κατάλληλα ώστε να δικαιολογήσει την ύπαρξή της αλλά και η απουσία ηθικού μηνύματος εκ μέρους του σκηνοθέτη.
Belgica, του Felix Van Groeningen
Είδος: Δραματική
Διάρκεια: 127'
