Auditorium

Τελικά αξίζανε τα οχτώ χρόνια υπομονής και αναμονής της ολοκαίνουργιας δισκογραφικής δουλειάς των Boards of Canada (aka BoC) όπως ακριβώς συνέβη και με τους μέγιστους Daft Punk. Κι αυτό γιατί το νέο album τους, “Tomorrow’s Harvest” φέρει την υπογραφή της Warp και αποτελεί απλά ένα μουσικό αριστούργημα. Με άρωμα από τη δεκαετία του 70’, ζεστούς αναλογικούς ήχους, ντεμοντέ breakbeats και σπάνια φωνητικά δείγματα, το album πρόκειται να σε συμπαρασύρει σε ένα κόσμο δυστοπικό, να σε ταξιδέψει σε εγκαταλελειμμένα πάρκα της Αμερικής, στην έρημο της California και σε ηλιοβασιλέματα του San Francisco και τελικά να σε αφήσει με ένα συναίσθημα βαθιάς μελαγχολίας.

«Ο δίσκος ξετυλίγεται με το ρυθμό και την ένταση ενός στωικού science fiction δράματος του 1970 που αγγίζει τη φαντασία όποιου έχει ονειρευτεί ένα δυστοπικό και σκοτεινό μέλλον.» Φαίνεται ότι οι BoC αποδέχονται και γιορτάζουν την ιδέα της καταστροφής του κόσμου χωρίς να φοβούνται και να αντιστέκονται σε αυτή. Υπάρχουν στιγμές που σίγουρα το album θα σου θυμίσει κάτι από τη νευρωτική, ηλεκτρονική χροιά του Thom Yorke. Με παραμορφωμένα samples, παρμένα από την τηλεόραση των ‘70s-‘80s, live και ηχογραφημένους στίχους, ήχους από synthesiser και ατμοσφαιρικές μελωδίες, το “Tomorrow’s Harvest” καταφέρνει να σου μεταφέρει αισθαντικά mood και να σου γεννήσει μία απέραντη νοσταλγία για τον φυσικό κόσμο και την παιδική αθωότητα.

Σχετικά με τους δημιουργούς τώρα, πρόκειται για το Σκωτσέζικο ηλεκτρονικό duo των αδερφών Michael Sandison και Marcus Eoin που πήρε το όνομά του από τα documentary films του National Film Board of Canada. Η ιστορία τους στη μουσική ξεκίνησε τη δεκαετία του 90’. Πρώτο τους full-length album υπήρξε το “Box Maxima” το οποίο κυκλοφόρησε το 1996. Το breakthrough όμως των BoC πραγματοποιήθηκε, όταν κατάφεραν να τραβήξουν την προσοχή των Autechre και του αγγλικού label Skam Records με το “Hi Scores”. Δύο χρόνια μετά έκανε release το πρώτο τους studio album που έφερε τον τίτλο “Music Has the Right to Children”, το οποίο περιλαμβάνει μερικά από τα πιο popular track τους, όπως το “Roygbiv”. Το album αυτό απέσπασε πολύ καλές κριτικές και βρήκε γρήγορα αποδοχή από το μουσικό κοινό, ενώ κατέκτησε την 35η θέση της λίστας Top 100 Albums of the 1990s του Pitchfork.

Τον ίδιο χρόνο κυκλοφόρησε και το four-track EP “In a Beautiful Place Out in the Country” ενώ τo 2002 ηχογραφήθηκε το δεύτερο studio album τους “Geogaddi” το οποίο έλαβε παγκόσμια αποδοχή. Με full-length tracks και dark elements, τo “Geogaddi”, όπως ο ίδιος ο Sandison περιγράφει, αποτελεί ένα δίσκο κλειστοφοβικό και διαστροφικό, ένα μουσικό ταξίδι που σε συνεπαίρνει σε σκοτεινές εμπειρίες. Τρία χρόνια μετά κυκλοφόρησε το τρίτο album των BoC από τη Warp Records με τίτλο “The Campfire Headphase”, ενώ ένα χρόνο μετά ηχογραφήθηκε το 6-track EP, “Trans Canada Highway”.

Οι BoC έχουν ηχογραφήσει επίσης μουσικές υπό το όνομα “Hell Interface”, έχουν συνεργαστεί με τη Warp Records κατά κόρον αλλά έχουν κάνει και releases με τη δική τους δισκογραφική που φέρει το όνομα Music70. Με επιρροές από τη δουλειά της Joni Mitchell, την ψυχεδέλεια των Beatles και την μουσική προσέγγιση των My Bloody Valentine, θεωρούνε ότι η μουσική έχει υπερφυσικές δυνάμεις, μιας και έχει την ικανότητα να επηρεάσει το ανθρώπινο μυαλό. Μαγεύονται από το υποσυνείδητο και τη δύναμή του να κουβαλάει μυστικά μηνύματα, κάτι που έχουν καταφέρει να μεταδώσουν και στο έργο τους, αφού οι δισκογραφικές τους δουλειές είναι γεμάτες από κρυφούς κωδικούς και μυστικιστικές αναφορές στην αριθμολογία. 

Τον περασμένο Απρίλιο, την ημέρα του Record Store Day (παγκόσμια ημέρα γιορτής των ανεξάρτητων δισκοπωλείων… για περισσότερες πληροφορίες ask Google) οι BoC κυκλοφορήσανε μία μυστηριώδες σειρά από 12’ δίσκους, καθένας από τους οποίους περιελάμβανε ένα audio clip 6 αριθμών. Όταν όλοι οι αριθμοί μπαίνανε σε μία σειρά, ένα διαφημιστικό spot εμφανιζότανε στο Cartoon Network, το οποίο αποκάλυπτε τον μυστικό κωδικό «699742 / 628315 / 717228 / 936557 / —— / 519225» και ανακοίνωνε την κυκλοφορία του καινούργιου album των BoC ο οποίος έκανε release δύο μήνες μετά.

Περίεργο και ελάχιστο το advertising της τελευταίας τους δουλειάς, γεγονός που συνάδει απόλυτα και με τις σπάνιες συνεντεύξεις τους αλλά και τις λιγοστές live εμφανίσεις τους. Έχουν εμφανιστεί μαζί με τους Autechre και έχουνε supportάρει αρκετά Warp parties αλλά το duo παραμένει ανενεργό ως προς τις live performances του από το 2001. Παραμένει όμως πάντα ενεργό, αναφορικά με την καλλιτεχνική του ευρηματικότητα στο φάσμα της ηλεκτρονικής μουσικής.

Δικαίως λοιπόν τους έχουν αποκαλέσει ως «μία cult μπάντα σπάνιας ομορφιάς»… μία μπάντα που αν δεν την έχεις ακούσει μέχρι σήμερα, με την κυκλοφορία αυτού του δίσκου ίσως ήρθε η ώρα να το κάνεις – έρχομαι να προσθέσω εγώ.