Βρες την ταινία… Ξανά!!
Βρες την ταινία
Ο τίτλος του παιχνιδιού, καθόλου ευφάνταστος, αλλά η διαδικασία του ήταν αρκετά ιντριγκαδόρικη… Κάποιος, κάποτε το ξεκίνησε, βάζοντας ένα screencap από μια ταινία και θέτοντας ταυτόχρονα κανόνες… Απλά, καθαρά και ξάστερα έπρεπε κάποιος άλλος χρήστης να βρει την ταινία από την οποία ήταν το frame, να του το επιβεβαιώσει αυτός που το ανέβασε και μετά να συνεχίσει με δική του ταινία ο νικητής του πρώτου γύρου!
Στην αρχή όλα ήταν απλά… Έβλεπες τον Τζακ, τη Ρόουζ και το παγόβουνο, απαντούσες το προφανές και το παιχνίδι εξελισσόταν ομαλά αλλά σίγουρα ανιαρά και χωρίς ταυτότητα. Και ξαφνικά, αρχές του 2004, κάποιος έβαλε ένα καρέ που σε κανέναν δεν θύμιζε τίποτα.
2 μέρες σιωπή στο νήμα…
Μετά πάλι, δεύτερο καρέ από την ίδια ταινία. Κι από κάτω λεζάντα «αν δεν βρεθεί σε 2 μέρες θα βάλω τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών». Αλλά ακόμα και το δεύτερο frame δεν έδειχνε κάτι. Τα μέλη ζητούσαν hints, τα νήματα που αφορούσαν τα λιλιπούτεια κινητά που έβγαζε η Νοκια τότε δεν είχαν καθόλου αναγνώστες ενώ στο δικό μας νήμα, χαμός! Και ξαφνικά, Άντονυ Χόπκινς…
Στο αμέσως επόμενο refresh του internet explorer μου, 4 νέες απαντήσεις που έλεγαν το προφανές… “Η σιωπή των αμνών.” Μα φυσικά! Πως δεν το είχα βρει εγώ αυτό;
Από εκείνο το ξημέρωμα και μετά, κάθε ταινία που έβλεπα, έπαψα να τη βλέπω μόνο για την υπόθεση. Άρχισα να κοιτάωτις εικόνες, να προσέχω τα πλάνα, να βρίσκω παγίδες για τους άλλους!
Στόχος επετεύχθη… εις διπλούν.
Όλο αυτό είχε διπλό κέρδος! Βραχυπρόθεσμα, κατάφερα να προβληματίσω πολλούς σε εκείνο το όμορφο παιχνίδι, στο οποίο εξακολουθούσα κι εγώ να προβληματίζομαι από άλλους. Κάποιοι μάλιστα το πήγαν και στις ταινίες του Bollywood, στα σπαγγέτι γούεστερν και στον ασιατικό κινηματογράφο. Εγώ εκεί δεν συμμετείχα!! Αλλά κύλησαν περίπου 2-3 χρόνια που παίζαμε και γνωριζόμασταν παράλληλα… Και μεταξύ μας, αλλά και με τον κόσμο του σινεμά! Αυτό είναι και το μακροπρόθεσμο κέρδος! Το σινεμά… Η μαγεία που κρύβεται πίσω από τις εικόνες που τώρα πια, είμαι προγραμματισμένος να παρατηρώ και να σκέφτομαι!
Γράφοντας αυτό το κείμενο, ανέτρεξα στο φόρουμ εκείνο να δω αν υπάρχει το νήμα αυτό. Με λύπη διαπίστωσα ότι δεν είναι πια ούτε στα κλειδωμένα. Μάλλον θα πέρασε στο αρχείο! Ωστόσο, αφορμή για το άρθρο αυτό, στάθηκε ένα γκρουπάκι στο facebook που παίζεται το ίδιο παιχνίδι… Σαφώς πιο άναρχα, σαφώς πιο ερασιτεχνικά αλλά με κάτι από εκείνη τη γλύκα του δικού μας παιχνιδιού που σου δημιουργεί μια νοσταλγία. Συμμετείχα κι εγώ στην νέα εκδοχή και τους ξεγέλασα με ένα κόλπο από τα παλιά. Έβαλα εικόνες από μια ταινία που σε παραπέμπει αλλού, αλλά είναι κάτι τελείως διαφορετικό… Σε άλλες εποχές ακόμα θα ψάχνανε!! Αλλά η νέα γενιά δεν έχει υπομονή… Έχει βάλει και το google αναζήτηση βάσει εικόνας και διευκολύνει τα πράγματα!!
Είναι όμως αυτή μια καλή αφορμή να αγαπήσεις την εικόνα! Οι ταινίες που θα δεις από δω και πέρα θα έχουν υπόθεση σίγουρα, αλλά εσύ φρόντισε να παρατηρήσεις και λίγο την εικόνα! Που ξέρεις; Μπορεί να σου χρειαστεί…
