Scroll Top

Serial Killers

Βρετανική τηλεόραση: Όπως την είδαν, την βλέπουμε και θα την δείτε. Mέρος Δ: Utopia

feature_img__bretaniki-tileorasi-opos-tin-eidan-tin-blepoume-kai-tha-tin-deite-meros-d-utopia
Η στήλη γιορτάζει τον ένα χρόνο της στο περιοδικό, με ένα αφιέρωμα τεσσάρων άρθρων. Μετά από πολύ σκέψη, έχουν επιλεγεί τέσσερις σειρές της βρετανικής τηλεόρασης που ξεχώρισαν ή ξεχωρίζουν για την μοναδικότητά τους, τις επιρροές που άσκησαν, ασκούν και ελπίζουμε να ασκήσουν σε αυτό που ονομάζουμε ποπ κουλτούρα.

Utopia: Chercher la femme (Μα που είναι επιτέλους αυτή η Jessica;)

Το 2013, το Channel 4 προβάλει τη σειρά “Utopia“. Δημιουργός της είναι ο κατά βάσει θεατρικός συγγραφέας Dennis Kelly. Με μόλις 6 επεισόδια, το “Utopia” καταφέρνει να αποκτήσει φανατικό κοινό. Σχεδόν από στόμα σε στόμα και μιας και ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας, από chat σε chat, η ερώτηση «πού είναι η Jessica Hyde» διαδίδεται με τρομακτικά γρήγορους ρυθμούς.

Μια παρέα ενός chat room για τους φίλους ενός καλτ κόμικ βρίσκεται μπλεγμένη και κυνηγημένη από μια μυστική ομάδα, όταν πέφτει στα χέρια της ένα χαμένο τεύχος του κόμικ. Οι ήρωες, όντας φίλοι μόνο στο διαδίκτυο, δεν έχουν δει ούτε συναναστραφεί μεταξύ τους εκτός του chat room ποτέ ο ένας τον άλλον, έτσι η εμπιστοσύνη μεταξύ τους είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ταυτόχρονα η εμφάνιση ενός ονόματος, αυτού της Jessica Hyde, μοιάζει να είναι το κλειδί των απαντήσεων στα ερωτήματα των πρωταγωνιστών.

Οι Βρετανοί δημιουργοί έχουν αποδείξει στην μακρόχρονη ιστορία της τηλεόρασής τους ότι μπορούν να καταφέρουν να δημιουργήσουν ποιοτικές σειρές με μηδαμινό, τις περισσότερες φορές, προϋπολογισμό. Κλασικό παράδειγμα, η σειρά “Dr Who“, η οποία κατά την δεκαετία του ’60, όταν πρωτοεμφανίστηκε στους τηλεοπτικούς δέκτες, έχοντας ελάχιστα χρήματα και μειωμένη πρόσβαση σε ειδικά εφέ κινηματογραφικού επιπέδου, κατάφερε να μεταφέρει το κοινό στα εξωπραγματικά μέρη του σύμπαντός της και να δημιουργήσει εξωγήινες φυλές και πλάσματα, έχοντας ως εργαλεία την υποβλητική ατμόσφαιρα των ευφάνταστων πρωτότυπων ιδεών των συντελεστών, διεγείροντας έτσι τη φαντασία των θεατών.

Στην περίπτωση του “Utopia” δεν χρειάζονται ιπτάμενα αυτοκίνητα και τεχνολογίες αιχμής. Το χρονικό σημείο της ιστορίας μπορεί να είναι ένα εναλλακτικό παρόν ή ένα αρκετά προσγειωμένο και ρεαλιστικό κοντινό μέλλον, λαμβάνοντας υπόψιν την οικονομική κρίση, την υπέρμετρη αύξηση του πληθυσμού και την μείωση των διατροφικών πόρων σε παγκόσμια κλίμακα.

Δανειζόμενο, την αισθητική των ευρωπαϊκών κόμικς, κυρίως στα χρώματα, στη φωτογραφία και αρκετές φορές στη σκηνοθεσία, το “Utopia” είναι μια ιστορία θρίλερ και μυστηρίου με έντονο το θέμα των θεωριών συνομωσίας. Αρκετές από τις σκηνές βίας που περιέχει η σειρά είναι τόσο γραφικές και έντονες που θα έκαναν τους λάτρεις του Quentin Tarantino να ενθουσιαστούν. Το “Utopia” κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να εντυπωσιάσει με την άψογη παραγωγή του τον σκηνοθέτη David Fincher και το HBO με αποτέλεσμα να ετοιμάζεται η αμερικανική έκδοση της σειράς. Παράλληλα, στη Βρετανία, στις 14 Ιουλίου ξεκινάει το δεύτερο μέρος της.

Θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι η μοναδική ποιότητα των βρετανικών σειρών βασίζεται σε έναν κεντρικό άξονα (που προσπαθούν χρόνια να διαφημίσουν ως ιδιαιτερότητα της Βρετανίας), αυτόν της «βαθειάς» παιδείας του θεάτρου στους τομείς της σεναριακής συγγραφής και της υποκριτικής. Ωστόσο, ίσως σημαντικότερο κομμάτι της συνταγής της επιτυχίας να είναι η σχεδόν πεισματική άρνηση για παραγωγή σειρών με μεγάλο αριθμό επεισοδίων. Με την εξαίρεση των καθημερινών σειρών (τύπου σαπουνόπερας) και κάποιων μεμονωμένων παραγωγών, οι περισσότερες σειρές αποτελούνται από 4, 6 το πολύ 16 επεισόδια ανά σαιζόν. Ταυτόχρονα (και παρά τις διαμαρτυρίες και τις παρακλήσεις των θεατών τους) οι σειρές τελειώνουν, όταν το επιθυμούν οι συντελεστές, όσα ποσοστά τηλεθέασης ή επιτυχίας και αν έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Ο λόγος ποιότητας/ποσότητας τις περισσότερες φορές είναι αντιστρόφως ανάλογος αυτού της τηλεόρασης των ΗΠΑ, της υπερδύναμης στον τομέα παραγωγής τηλεοπτικών προϊόντων. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγάλα συνδρομητικά κανάλια των ΗΠΑ προτιμούν την «βρετανική» μέθοδο λίγων επεισοδίων για τα πιο εμπορικά προϊόντα τους (κλασικά παραδείγματα “Breaking Bad“,”Game of Thrones“) στα οποία η καλλιτεχνική τους αξία θέλουν να παραμείνει υψηλή.

Φιλική συμβουλή : Ένα ακόμα δυνατό σημείο του “Utopia”είναι η καταπληκτική και απόκοσμη μουσική από τον Cristobal Tapia de Veer. Αν ενοχλήστε από τις σκηνές βίας (ίσως ο μόνος λόγος για να αποτρέψει κάποιον να την δει) αλλά σας αρέσει η ηλεκτρονική μουσική, ακούστε το soundtrack ή μάλλον απολαύστε το.

(βλ. ΜΕΡΟΣ Γ)

Content Sources

  • imdb.com
  • tv.com
  • channel4.com
1
Μοιράσου το