Broadway, του Χρήστου Μασσαλά
Η Νέλλυ, μια νεαρή χορεύτρια, κόρη μπαλαρίνας εγκαταλείπει την εύπορη οικογένειά της και πιάνει δουλεία σε στριπτιτζάδικο. Εκεί, την ελκύει ερωτικά ο Μάρκο, ένας απατεώνας-καλλιτέχνης που «ψοφούσε για φασαρία», ο οποίος θα την μυήσει σε μια συμμορία πορτοφολάδων με ορμητήριο μια εγκαταλελειμμένη στοά της Αθήνας.
Μέλη αυτής; Ένα ευγενικό γκέι ζευγάρι, ο Rudolf και ο Muhhamad, ο μυστηριώδης κλεπταποδόχος «παππούς», ένας Λιθουανός καταζητούμενος, ο Γιόνας, ο οποίος στην συνέχεια θα μεταμορφωθεί σε Barbara, και φυσικά η Λόλα, μια χαριτωμένη αλλά ολίγον οργισμένη μαϊμού. Καθένας τους, μια εκκεντρική περσόνα και όλοι μαζί μια ετερόκλητη οικογένεια απροσάρμοστων που ζουν έξω από τις κοινωνικές νόρμες, και στήνουν φανταχτερά χορευτικά σόου σε πολυσύχναστα σημεία της πόλης. Αλλά οι καλλιτεχνικές τους δεξιότητες δεν σταματούν εκεί. Ως έμπειροι ταχυδακτυλουργοί αποσπούν την προσοχή των «κοντόφθαλμων» θεατών, ξαφρίζοντάς τους μαεστρικά τα πορτοφόλια. Έτσι, το μεροκάματο βγαίνει και η καθημερινότητα κυλά στο Broadway – όχι φυσικά το ξακουστό της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για ένα παλιό συγκρότημα θεάτρου με τις ετοιμόρροπες πινακίδες και τα ξεφτισμένα στρας στα καμαρίνια, μοναδικά απομεινάρια της παλιάς του δόξας.
Με ένα «πολύχρωμο» film noir, ο Χρήστος Μασσάλας (Copa-Loca) μας συστήνει το πρώτο του μεγάλου μήκους κινηματογραφικό εγχείρημα. Το νεανικό και φιλόδοξο “Broadway”, μια συμπαραγωγή Ελλάδας – Γαλλίας – Ρουμανίας, μας βυθίζει στο παράλληλο σύμπαν του αθηναϊκού υποκόσμου, ενσωματώνοντας στοιχεία ’80s, γκλαμ αισθητικής, queer κουλτούρας και αλμοδοβαρικού μελοδράματος υπό την μουσική υπόκρουση του βραβευμένου με Όσκαρ Gabriel Yared (“The English Patient”, “The Talented Mr. Ripley”).
Σαν τα ερείπια ενός πάλαι ποτέ μεγαλεπήβολου θιάσου, οι πορτοφολάδες του Broadway οργανώνουν τα δικά τους χορευτικά σόου στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Αν δεν μπορούν να είναι σταρ στον έξω κόσμο τουλάχιστον ας «μεγαλουργήσουν» στο περιθώριο. Όμως, όπως και στον πραγματικό κόσμο, έτσι και στον αστραφτερό μικρόκοσμο του περιθωρίου οι ουτοπίες δεν κρατάνε πολύ. Το αίσθημα συλλογικότητας ανάμεσα στα μέλη που κάνει αρχικά την νεαρή Νέλλυ να αισθάνεται πως βρήκε επιτέλους την χαμένη της οικογένεια, ανατρέπεται, όταν ο Μάρκο συλλαμβάνεται και οδηγείται στην φυλακή. Σύντομα, οι ισορροπίες της ιδιόμορφης κοινότητας μικροεγκληματιών διαταράσσονται, η εξουσία διαδέχεται την αναρχία και οι άγραφοι κανόνες του υποκόσμου βγαίνουν στην επιφάνεια.
Στο “Broadway” η παρακμή των πρωταγωνιστών αποτελεί μια γκλαμουράτη έκφανση της, ούτως ή άλλως, παρηκμασμένης αθηναϊκής κοινωνίας (τα γυρίσματα της ταινίας διήρκησαν οχτώ χρόνια, καλύπτοντας το χρονικό φάσμα της οικονομικής κρίσης). Το ξεφτισμένο κιτρινωπό φως του αθηναϊκού ήλιο θυμίζει κάτι από καλιφορνέζικο γκανγκστερικό δράμα με τα χαρακτηριστικά ανατολικοευρωπαϊκού σκηνικού να παραμένουν διακριτά. Ωστόσο, σ’ αυτή την ωραιοποιημένη και λαμπερή εκδοχή των κοινωνικά απόκληρων, τα φανταχτερά ντυσίματα, οι χορογραφίες και τα υπερβολικά στιλιζαρισμένα πλάνα αποπροσανατολίζουν από την κύρια πλοκή και ενίοτε παραπέμπουν σε κάτι που ίσως θα έμοιαζε περισσότερο με βίντεο κλιπ. Σ’ αυτό, ίσως, συμβάλλει και η απλοϊκότητα και έλλειψη μιας πιο στιβαρής δομής του σεναρίου, το οποίο, ενώ ξεκινάει δυναμικά, στη συνέχεια, ο αρχικός ρυθμός και η ζωντάνια που χτίζουν η μουσική και το voice over της εξαιρετικής Έλσας Λεκάκου, αποκλιμακώνονται κάπου στα μέσα της ταινίας.
Παρά τις σεναριακές ατέλειες της ταινίας δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις εύστοχες κοινωνικές της διαστάσεις. Οι αναπαραστάσεις θηλυκοτήτων (το διχτυωτό καλσόν, η περούκα και τα ψηλοτάκουνα του Γιόνας, το μανό και το κόκκινο κραγιόν του Μάρκο, τα φανταχτερά κουστούμια ων Drag Queen) θίγουν έμμεσα, με παιχνιδιάρικη διάθεση και αρκετό μαύρο χιούμορ, ζητήματα όπως η σωματική αυτοδιάθεση και η ρευστότητα των έμφυλων ταυτοτήτων. Τέλος, τα ενσωματωμένα pop στοιχεία (η Αρλέτα και η Βίσση ντύνουν μουσικά τις χορογραφίες, η Φουρέϊρα και ο Γαβαλάς σε guest εμφανίσεις) δημιουργούν ένα μεταμοντέρνο κράμα από πολιτισμικές αναφορές που ξυπνούν ένα συλλογικό αίσθημα οικειότητας. Ευφάνταστο και με ζωηρή αύρα, το “Broadway” μαρτυρά έναν δημιουργό με τόλμη και σκηνοθετική ευρηματικότητα που πιάνει τον παλμό της εποχής του αισθητικά, πολιτισμικά και κοινωνικά.
Broadway, του Χρήστου Μασσαλά
Είδος: Δράμα
Διάρκεια: ’97
