Έχουμε να κάνουμε με ένα σχήμα, το οποίο από τον πρώτο του κιόλας δίσκο όριζε έναν ολόκληρο ήχο. Από τότε έχει αποτελέσει τον δείκτη σύνθεσης για πολλούς μεταγενέστερους μουσικούς του είδους. Αυτό και μόνο θα μπορούσε να τους κάνει μοναδικούς, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Το γεγονός ότι φέτος κυκλοφορούν έναν δίσκο που πραγματοποιεί αυτό που κάθε μπάντα έχει την υποχρέωση να κάνει: το βήμα παραπέρα.
Auditorium
Ο χρόνος της ανακήρυξης των υποψηφίων Προέδρων της Αμερικής πλησιάζει και οι διεκδικητές του χρίσματος επιδιώκουν την ανοιχτή υποστήριξη διάσημων συμπατριωτών τους, ανάμεσα στους οποίους και πολλοί μουσικοί. Καθώς η χώρα αυτή είναι πρωτοπόρος στα θέματα marketing και πολιτικής επικοινωνίας, η υποστήριξη διασήμων προς τους εκάστοτε υποψηφίους θεωρείται ιδανικό εργαλείο άγρας ψήφων, λόγω της αντίληψης ότι πολλοί ψηφοφόροι ταυτίζονται με τα είδωλά τους, άρα και με τις πολιτικές τους αντιλήψεις και προτιμήσεις.
Κάποια από τα συγκροτήματα που αγαπάμε μας έχουν χαρίσει κατά καιρούς μικρές απογοητεύσεις. Οι Αθηναίοι Innerwish αποτελούν μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις· όχι μόνο δεν απογοήτευσαν, αλλά δεν μας επέτρεψαν ποτέ να έχουμε ευσεβείς πόθους για τη μουσική τους. Η νέα τους δισκογραφική δουλειά εκτοξεύει και πάλι την αχαλίνωτη χαρά μας στα ύψη, κι εμείς υπογράφουμε «Innerwish για μια ζωή».
Τι χρειάζεσαι κάθε μέρα; Αν το σκεφτείς όσο πάει, αν προσπεράσεις τα αλλεπάλληλα αδιέξοδα, τι είναι αυτό που σου κάνει την κάθε δύσκολη μέρα καλύτερη; Οι ωραίοι τύποι που έχεις γύρω σου, αυτό είναι. Από τον διπλανό σου στη δουλειά μέχρι έναν σαξοφωνίστα στο Memphis, αυτοί είναι που θα σε στηρίξουν στις καθημερινές δυσκολίες, αλλά και θα σε σπρώξουν να κάνεις το δικό σου cool πράγμα, ό,τι και αν είναι αυτό. Ο Trombone Shorty είναι ένας τέτοιος ωραίος τύπος. Groovy και απαραίτητος.
Το In-Edit Festival έρχεται για ακόμη μία φορά στη Θεσσαλονίκη και η συντακτική ομάδα του Artcore Magazine θέλησε να κάνει ένα αφιέρωμα στα ντοκιμαντέρ που θα "ακούσουμε". Tο αποτέλεσμα ήταν αυτή εδώ η playlist.
Η νεοσύστατη μπάντα από την Αθήνα, αποτελούμενη από ένα μπάσο, πλήκτρα/φωνητικά, μια κιθάρα κι ένα set τυμπάνων, μόλις κυκλοφόρησε το ντεμπούτο ΕΡ της. Είναι έτοιμη να ακουστεί και να απλωθεί παντού και έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικεί κάτι τέτοιο.
Αστικό τοπίο, γκρίζα η πόλη, βουβή η βοή των ανθρώπων, θλιμμένη και τετριμμένη προχωρά η ζωή. Στέκεις, αφουγκράζεσαι, ψιθυρίζεις στον εαυτό σου ότι ακόμα και ο θάνατος μπορεί να είναι καλοδεχούμενος… όταν ξαφνικά η μελωδία της απελπισίας γίνεται κραυγή ζωής. Οι νότες διαλύουν τη μουντή ατμόσφαιρα και επιτρέπουν στο ελπιδοφόρο φως να ξεπεράσει τη δειλία του, να ξεφτίσει το γκρίζο και να εισχωρήσει λυτρωτικό στα πνευμόνια σου. Αποφασίζεις να ζήσεις λοιπόν! Αυτή η περίεργη ανάμειξη θλίψης και αισιοδοξίας μεταδίδεται μέσα από τα τραγούδια που συνθέτουν το “Homeward Bound” των Vinyl Suicide.
Οι we.own.the.sky έδειξαν από το ΕΡ του ’13 ποιες ήταν οι προθέσεις τους. Δύο χρόνια μετά, η δίψα τους δεν σβήνει. Χτίζουν τα όνειρά τους με προσδοκίες, και το ντεμπούτο τους είναι η ένδειξη ότι δεν πρέπει να αφήσουν την πορεία που ξεκίνησαν. Πρέπει να τη συνεχίσουν, μέχρι οπουδήποτε τους οδηγήσει.
Οι Dirty Granny Tales μας ξεναγούν στον μαγευτικό κι εφιαλτικό κήπο του Tέλειου. Ας κάνουμε λοιπόν μια βόλτα…
Λογοτεχνία και μουσική πορεύονται πολλές φορές χέρι-χέρι, ενώ συχνά μοιράζονται κοινούς προβληματισμούς και συναισθήματα χρησιμοποιώντας το ίδιο μέσο: την αχαλίνωτη φαντασία.