Οι Flat Worms με έδρα το Λος Άντζελες, μπήκαν στη ζωή μας ξαφνικά και γεμάτοι τσαμπουκά τον Απρίλιο του 2016, όταν και κυκλοφόρησαν το debut 7’’ ΕΡ “Red Hot Sand” (Volar Records, 2016) προκαλώντας έντονη κινητοποίηση στους underground punk/garage/psych κύκλους του Λος Άντζελες. Το power fuzz punk τρίο επιστρέφει, ένα χρόνο μετά, με το ομώνυμο ντεμπούτο LP τους από την Castle Face και θέτει αμέσως υποψηφιότητα για την τοπ πεντάδα κυκλοφοριών της χρονιάς, τουλάχιστον στον μουσικό τομέα!
Auditorium
Ηχογραφήσεις, παραγωγές, δισκογραφικές εταιρίες, studio albums, νέες κυκλοφορίες, live shows, βιογραφίες καλλιτεχνών. Με δύο λόγια, Μουσική Βιομηχανία.
Δεν ξέρω ποια είναι η εντύπωση που έχουν οι ακροατές εκεί έξω, αλλά φέτος το heavy metal περνάει δύσκολα. Δεν έχει συμβεί κάποιο καταστροφικό γεγονός, η παραγωγή δίσκων συνεχίζεται στους βιομηχανικά προκαθορισμένους ρυθμούς, οι περιοδείες συνεχίζουν να γεννούν χρήμα για τους εμπλεκομένους και σίγουρα θα έχει συγκεντρωθεί μια πληθώρα albums τον Δεκέμβρη, ώστε οι κριτικοί να έχουν πολλές επιλογές για να διαμορφώσουν τις καθιερωμένες λίστες τους. Απλά νιώθω ότι από όλες αυτές τις καταχωρήσεις για τα «καλύτερα της χρονιάς», ελάχιστα θα είναι εκείνα τα albums που θα συνεχίσουμε να ακούμε ευχάριστα χρόνια μετά.
Lost in the savage wilderness, enjoying the distant fires.
H Polly Jean (PJ) Harvey γεννήθηκε σαν σήμερα (9/10) στο Bridport του Dorset της Μεγάλης Βρετανίας το 1969. Μεγάλωσε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν οι φολκ και μπλουζ επιρροές, καθότι οι γονείς της ήταν ιδιαιτέρως μουσικόφιλοι με προτιμήσεις που κυμαίνονταν από τον Bob Dylan μέχρι τον Captain Beefheart και την αμερικανική country/folk (συνδέονταν μάλιστα φιλικά και με το ιδρυτικό μέλος των Rolling Stones, Ian Stewart). Ήδη από τα εφηβικά της χρόνια η PJ ήταν ιδιαίτερα δραστήρια μουσικά καθώς συμμετείχε σε διάφορα τοπικά σχήματα, με γνωστότερο τους Bologne στους οποίους έπαιζε σαξόφωνο.
Στους μουσικούς βωμούς της αρεσκείας μας έχουμε συνηθίσει να εναποθέτουμε λέξεις – κλειδιά που αναδεικνύουν τον υπερβολικό μας ενθουσιασμό για τους ήχους που εμπλουτίζουν την καθημερινότητά μας. Και μπορεί αυτή η υπερβολή να μην αντικατοπτρίζει κάποια αντικειμενική ακρίβεια και αλήθεια, αλλά ενέχει μια αίγλη υγιή και καθόλα επιτρεπτή. Έτσι, αυτή τη φορά, οι βόρειοι ήρωες και γίγαντες δυνατών ήχων δημιουργούν αρμονίες, ανεμικές διαθέσεις και ηλεκτρόνια που ανεβάζουν την καρδιά στο σημείο, όπου η κορυφή ενός βουνού αγγίζει τον ουρανό.
Αν περιμένεις τον λευκό πρίγκιπα, βγαλμένο μέσα από κάποιο παραμύθι, που θα έρθει με το άσπρο άλογο και θα σε σώσει από τα βάσανα της καθημερινότητας, τότε ο Kimi Kärki είναι ο ξανθός Φινλανδός που όχι με άλογο αλλά με μια ακουστική κιθάρα θα έρθει να σε απομονώσει από τον θόρυβο και να σου δείξει την ουσία του φολκλορικού κάλλους.
Ένας μήνας πέρασε από το Ziria Music Festival 2017 και ανυπομονούμε ήδη να φτάσει το επόμενο καλοκαίρι που θα ξαναζήσουμε τρεις μέρες μουσικής στη φιλόξενη αγκαλιά της Ζήρειας. Η διοργάνωση έβαλε και φέτος τον πήχη ψηλά και πάλι όμως κατάφερε να ξεπεράσει τις προσδοκίες, αγγίζοντας επαγγελματικά standards. Το κοινό ήταν πολύ και ενθουσιώδες. Οι μουσικοί για μιαν ακόμη φορά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Μουσών και έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό. Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η χώρα μας διαθέτει μια εξαιρετική μουσική παραγωγή και η βεβαιότητα αυτή αποτελεί πραγματική ελπίδα για το μέλλον. Παρά το κρύο και την υγρασία που έπεφτε κάθε βράδυ, παραμέναμε μέχρι τέλους εκεί, τιμώντας αυτό που πραγματικά πιστεύουμε και αγαπάμε: Τη Μουσική! Με το τέλος του Φεστιβάλ, πήραμε μαζί μας τις αναμνήσεις του τριημέρου και παρακάτω μοιραζόμαστε μερικές από αυτές:
Είναι δυνατόν να κοντραριστείς με πέντε νέους Άγγλους, γεμάτους αυτοπεποίθηση και ενέργεια, έτοιμους να κατακτήσουν τον κόσμο; Η απάντηση είναι όχι∙ σε καμία περίπτωση δεν το επιδιώκεις, ιδιαίτερα όταν έχεις να κάνεις με τέκνα του Sheffield. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ευθυγραμμιστείς μαζί τους και να ταυτιστείς με το μήνυμά τους: η ισχύς εν τη ενώσει.
Είναι το παγκόσμιο rock ‘n’ roll γεγονός των ημερών. Οι Foo Fighters κυκλοφορούν το ένατο studio album τους και η είδηση έχει κατακλύσει τα media του χώρου. Μετά τους τελευταίους μήνες αναμονής και τα πρόσφατα teaser videos, έφτασε η ώρα του “Concrete And Gold” και όλος ο κόσμος πήρε επιτέλους αυτό που περίμενε. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι;
''What hath night to do with sleep?'' – John Milton, Paradise Lost (1667)