Ο Γερμανός εικαστικός Max Ernst είναι ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 20ού αιώνα, ένας καλλιτέχνης που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στην πορεία της σύγχρονης τέχνης. Η πορεία του ήταν σημαντική τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική, όπου μετανάστευσε το 1941, κυνηγημένος από την Γκεστάπο.
Beaux Arts
Ο Γιάννης Κουνέλλης είναι ίσως ο πιο αναγνωρισμένος διεθνώς Έλληνας εικαστικός του 20ού αιώνα. Η μακρόχρονη πορεία του στις εικαστικές τέχνες του χάρισε πολλές επιτυχίες, κυρίως στην Ιταλία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπου αναδείχθηκε σε κεντρική φυσιογνωμία της μεταμοντέρνας τέχνης.
Το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ. φιλοξενεί μία από τις πληρέστερες και πιο ενδιαφέρουσες συλλογές Ελλήνων καλλιτεχνών, αυτή του Σταύρου Τσιγκόγλου. Η έκθεση παρουσιάζει πάνω από 200 έργα και διαγράφει την λαμπρή πορεία της ελληνικής τέχνης από τον 19ο αιώνα έως και σήμερα.
Αναδύθηκε στους σουρρεαλιστικούς κύκλους της μεσοπολεμικής Ευρώπης, αφήνοντας ως παρακαταθήκη τους αξιομνημόνευτους ονειρικούς πίνακές της. Η ζωή της σημαδεύτηκε από δραματικά γεγονότα, που στιγμάτισαν την ψυχοσύνθεσή της κι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο ύφος των έργων της.
Όσα και αν ειπωθούν για τον Michelangelo Buanarotti δεν είναι αρκετά για να παρουσιάσουν πλήρως το βάθος ενός καλλιτέχνη που πριν από πέντε αιώνες ήταν ίσως η κυρίαρχη μορφή της Ιταλικής Αναγέννησης. Γλύπτης, ζωγράφος, αρχιτέκτονας, ακόμη και ποιητής, δημιούργησε μνημειώδη έργα που θεωρούνται από τις σημαντικότερες στιγμές της δυτικής τέχνης, αφήνοντας πίσω του μια τιτάνια κληρονομιά.
To Her/She Senses: Imag(in)ed Malady Project δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα συνηθισμένο καλλιτεχνικό project. Πρώτον, πραγματοποιήθηκε από δύο πολύ καλές φίλες–καλλιτέχνιδες και, δεύτερον, διατάραξε τα όρια μεταξύ της ενσυναίσθησης και της ταύτισης, της τέχνης και της ζωής, του Εγώ και του άλλου. Θέτοντας στο επίκεντρο την ασθένεια, το project αποκάλυψε τη συχνά επικίνδυνη συναισθηματική επικοινωνία των καλλιτεχνών κατά τη διεξαγωγή του έργου και την ψυχική ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ δύο ατόμων που βιώνουν την ίδια κατάσταση, ωστόσο με πολύ διαφορετικό τρόπο.
Ο Νικόλαος Γύζης αποτελεί για την Ελλάδα και την ιστορία της κάτι παραπάνω από έναν σπουδαίο ζωγράφο, σχεδιαστή και χαράκτη. Είναι μία προσωπικότητα που συνέβαλε τα μέγιστα στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής ταυτότητας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και ένας από τους πνευματικούς ηγέτες της διεθνούς φήμης «Σχολής του Μονάχου».
Λίγοι καλλιτέχνες του 20ού αιώνα έχουν την αίγλη και την αναγνώριση του Kazimir Malevich. Οραματιστής της τέχνης, αποτελεί κεντρική φιγούρα της Ρωσικής Πρωτοπορίας και εμβληματική φυσιογνωμία στο θέμα της αφαίρεσης, εισάγοντας ζητήματα και έννοιες πρωτόγνωρες για την τότε εποχή.
Η ουτοπία και η ατέρμονη αναζήτησή της από τον άνθρωπο αποτελεί ένα διαχρονικό ζήτημα της τέχνης. Είναι ένα ζήτημα που αφορά την τέχνη τόσο σε κοινωνικό όσο και φιλοσοφικό επίπεδο και πάντα βρίσκει γόνιμο έδαφος σε εποχές κρίσης για να ανθίσει και να αποτελέσει την κινητήριο δύναμη για αλλαγές με ουσιαστικό αντίκτυπο στην κοινωνία. Εδώ ακριβώς έρχεται να τοποθετηθεί η ομάδα 13 Ελλήνων και Γάλλων εικαστικών που παρουσιάζουν τα έργα τους στην πτέρυγα περιοδικών εκθέσεων «Κυριάκος Κρόκος» του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης.
Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης ξεκινάει το εκθεσιακό πρόγραμμα του 2017 με μία ιδιαίτερα σημαντική ομαδική έκθεση που τιτλοφορείται «Το δικαίωμα να είσαι άνθρωπος» και έρχεται να σχολιάσει σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά θέματα.