Με αφορμή τη Γιορτή του Πατέρα στις 18 Ιουνίου, ας θυμηθούμε δέκα ταινίες που -άμεσα ή έμμεσα- πραγματεύονται τις σχέσεις πατέρα και γιου.
In a Cinemanner of Speaking
“I’d rather be a fake somebody than a real nobody” Tom Ripley
Σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους του, ο Gregory Peck δεν απασχολήσε πότε τον Τύπο με σκάνδαλα και περίεργες συμπεριφορές. Κρατούσε «αποστάσεις ασφαλείας» από τα μεγάλου κινηματογραφικά στούντιο, ήταν οικογενειαρχής, εργατικός, πειθαρχημένος, κομψός, αγαπητός στους συνεργάτες του και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιώματων.
«Η ιδιοφυής ιδέα του Walt Disney ήταν το ότι διάλεξε ένα τόσο κοινό πλάσμα, όπως η πάπια, και την έκανε εξαιρετικά ανθρώπινη» Andy Warhol
Το 7ο Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας, σε συνεργασία με το British Council, παρουσιάζει για πρώτη φορά στη χώρα μας ένα αφιέρωμα στο genre του γοτθικού τρόμου made in Britain, προβάλλοντας σε ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες μερικά από τα αριστουργήματα του είδους.
10 -καλές και κακές- στιγμές από τη σκηνοθετική πορεία του Clint Eastwood.
Η Katharine Hepburn είναι μέχρι σήμερα η μοναδική ηθοποιός που έχει βραβευτεί τέσσερις φορές με Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου. Μία ηθοποιός που αποτέλεσε το πρότυπο της δυναμικής, ανεξάρτητης και ασυμβίβαστης γυναίκας σε μια εποχή που οι υπόλοιπες σταρ του Ηollywood πάλευαν να καθιερωθούν ως πρότυπα ομορφιάς και λάμψης. Η ίδια συνήθιζε να λέει στις συνεντεύξεις της ότι έζησε τη ζωή της σαν άνδρας και σίγουρα δεν έλεγε ψέμματα.
Ο Jonny Greenwood των Radiohead έχει πλέον να επιδείξει πολλά γαλόνια στον τομέα των κινηματογραφικών scores και, όπως κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα, ετοιμάζεται να προσθέσει ένα ακόμη στο παλμαρέ του. Ο Greenwood έχει ήδη «ντύσει» μουσικά τις ταινίες του Paul Thomas Anderson “There Will Be Blood” (2007), “The Master” (2012), “Inherent Vice” (2014), καθώς και το επερχόμενο “Phantom Thread”, που σηματοδοτεί την επανένωση του Paul Thomas Anderson με τον Daniel Day-Lewis, μία δεκαετία μετά το «Θα χυθεί αίμα». Ο Greenwood, πέρα από τη σταθερή του συνεργασία με με τον Anderson, καθ’ όπως φαίνεται, αποκτά και μία δεύτερα σταθερά στον χώρο των κινηματογραφικών scores.
Σαν σήμερα, το 1952, γεννήθηκε ο Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Jacques Audiard, γιος του εξίσου διακεκριμένου σεναριογράφου και σκηνοθέτη Michel Audiard. Βραβευμένος ουκ ολίγες φορές στα γαλλικά César και στα αγγλικά BAFTA, και έχοντας κερδίσει στις Κάννες τον Χρυσό Φοίνικα το 2015 για την ταινία του “Deephan” συγκαταλέγεται ως ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή σκηνοθέτες της πατρίδας του.
Στις 29 Απρίλη του 1980, ο μεγάλος «Μετρ της αγωνίας» θα υποκύψει ύστερα από χρόνια προβλήματα στο συκώτι. Λίγες ημέρες μετά, οι στάχτες του θα σκορπιστούν στον Ειρηνικό Ωκεανό. Το τελευταίο του κινηματογραφικό πρότζεκτ, με τίτλο εργασίας “The Short Night”, δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ. Με κάτι λιγότερο από 60 ταινίες ωστόσο στο βιογραφικό του, ο Λονδρέζος Alfred Hitchcock πρόλαβε να αφήσει πίσω του μια τεράστια κινηματογραφική κληρονομιά.