“It is more important to click with people than to click the shutter.” Ένα κείμενο για τον πατέρα του φωτορεπορτάζ κι έναν από τους σημαντικότερους φωτογράφους όλων των εποχών.
Άλλαι Τέχναι
Έστω, Χριστούγεννα μπροστά σε κάποια οθόνη, δίχως Άγιους Βασίληδες και χωρίς οκτάχρονους, μόνους στο σπίτι.
Κάποτε τη δεκαετία του ’80… κάπου στο Ντιτρόιτ… εγένετο η Techno.
Η νουβέλα «Μία Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Charles Dickens δημοσιεύθηκε λίγο πριν τις γιορτές του 1843, και έκτοτε αποτέλεσε αντικείμενο αμέτρητων μεταφορών στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, την όπερα και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς.
Πολλά τραγούδια κρύβουν στους στίχους τους ιστορίες βγαλμένες μέσα από τη ζωή. Ένα από αυτά είναι το “Tears in heaven” του Βρετανού κιθαρίστα, συνθέτη και τραγουδιστή Eric Clapton.
Ένας μαγικός κόσμος. Θαυμαστοί χαρακτήρες βγαλμένοι από τη φαντασία. Μάγισσες, βασιλιάδες και νεράιδες. Και η Κίρστυ, που ήθελε να λέει παραμύθια. Κι εμείς, που θέλουμε να μαγευτούμε.
When love is on trial…
Η στήλη ακούει και προτείνει μουσικά σφηνάκια made in Greece. Η σκοτεινή post-punkελληνική μουσική σκηνή συνεχίζει να μας εκπλήσσει ευχάριστα μέρα με τη μέρα. Για αρχή έχουμε τους Wonky Doll and The Echo και τους Strawberry Pills.
Αν ακούγοντας την έκφραση «πηνίο Tesla» δεν σου έρχεται καμία εικόνα στο μυαλό, θα σε βοηθήσω, θυμίζοντάς σου, τα τεράστια πηνία που έβγαζαν σπίθες ηλεκτρισμού στην ταινία “Frankenstein”. Αυτή τη φορά επέλεξα κάτι πιο ριζοσπαστικό για τη συνέχεια του ταξιδιού μας στον κόσμο των μουσικών οργάνων.
Δυσκολεύτηκα αφάνταστα, να ξεκινήσω να γράψω το άρθρο μου για το συγκεκριμένο φιλμ. Καλούμαι να αναμετρηθώ με μία ταινία, για την οποία δεν γνωρίζεις τι να πρωτογράψεις. Οι κριτικές που έχει αποσπάσει είναι αποθεωτικές, ο περισσότερος κόσμος παραμιλά γι' αυτήν και το boxoffice της ανήκει και με το παραπάνω. Κρατήστε λοιπόν την παραπάνω φλυαρία σαν εισαγωγή και πάμε να δούμε με ψύχραιμη ματιά μια ταινία «φαινόμενο» (γίνεται;).