Άλλαι Τέχναι

"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
feature_img__paraksena-mousika-organa-theremin

09 Οκτ: Παράξενα μουσικά όργανα: Theremin

Φίλε μου αναγνώστη, πέρασαν μήνες που δεν τα είπαμε. Συγκεκριμένα έχουμε να τα πούμε από τον Μάρτιο, έφτασε Οκτώβριος κι εγώ δεν έχω σκοπό να σε παραμελήσω ξανά. Αποφάσισα για αρχή να γράψω μια σειρά από άρθρα για μουσικά όργανα. Όχι για τα συνηθισμένα αλλά για τα λίγο παράξενα, που πολλές φορές η όψη τους είναι αντικειμένων που δεν φανταζόσουν ποτέ, ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μουσικά όργανα. Στο πρώτο μου άρθρο θα σου γράψω για το “Theremin”…

feature_img__mike-brodie

08 Οκτ: Mike Brodie

Η πραγματική ζωή στους σιδηρόδρομους της Αμερικής, αποτυπωμένη σε εικόνες από τον 27χρονο φωτογράφο Mike Brodie. Τη δεκαετία του 1930, η εικόνα άστεγων ανθρώπων, που κοιμούνται στις γραμμές των τρένων, ήταν ιδιαίτερα συνηθισμένη, κυρίως κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης. Περίπου έναν αιώνα αργότερα και πολλοί από τους φτωχότερους ανθρώπους της χώρας ζουν ακόμα στις γραμμές των τρένων, προσπαθώντας να επιβιώσουν.

feature_img__galomaros-hospital

03 Οκτ: Galomaro’s hospital

Σ’ένα μικρό χωριό, μιας μικρής χώρας της δυτικής Αφρικής, υπάρχει ένα ακόμα άθλιο νοσοκομείο. Ο φωτογράφος Daniel Rodrigues μας μεταφέρει εικόνες από τις τραγικές συνθήκες που επικρατούν εκεί και μας προβληματίζει.

feature_img__zografizontas-ti-mousiki

28 Σεπ: Ζωγραφίζοντας τη μουσική

Να μπορείς να ακούς μια γυναίκα που παίζει ένα αναγεννησιακό μουσικό όργανο απλά κοιτάζοντάς την ζωγραφισμένη στον καμβά, μοιάζει παράλογο. Και όμως, ο Vermeer κατάφερε μέσα από όσα έργα του απεικονίζουν γυναικείες μορφές με μουσικά όργανα να το κάνει λίγο πιο λογικό! 

feature_img__duane-michals-eimaste-auto-pou-niothoume-kai-oxi-auto-pou-blepoume

12 Αυγ: Duane Michals: Είμαστε αυτό που νιώθουμε και όχι αυτό που βλέπουμε

«Το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας δεν είναι τί βλέπουμε, αλλά τί νιώθουμε. Είμαστε ό,τι νιώθουμε. Δεν είμαστε ό,τι βλέπουμε. Δεν είμαστε τα μάτια μας, αλλά το μυαλό μας. Οι άνθρωποι πιστεύουνε τα μάτια τους και είναι τελείως λάθος. Γι’ αυτό θεωρώ τις περισσότερες φωτογραφίες βαρετές – αβλαβείς, γοητευτικές, άλλος ένας καταρράκτης, άλλο ένα ηλιοβασίλεμα. Απλά βαρετό. Αλλά όλο το φάσμα της εμπειρίας – ο πόνος, η μοναξιά – πώς φωτογραφίζεις την ακόλαστη επιθυμία; Πώς φωτογραφίζεις τέτοιες καταστάσεις; Αυτά που είσαι, όχι αυτά που βλέπεις».