«Υπάρχει μια στιγμή όπου το μάτι, το μυαλό και η καρδιά βρίσκονται σε μιαν ευθεία. Κι αυτή είναι η στιγμή που θα μας δώσει μια φωτογραφία που θα μετρήσει για την υπόλοιπη ζωή μας». Τα μαγικά αυτά λόγια φυσικά δεν είναι δικά μου, αλλά του μεγάλου δάσκαλου της φωτογραφίας Henry Cartier Bresson. Ποιος ήταν όμως και τι είναι αυτό που μας μαγεύει στις εικόνες του;
Άλλαι Τέχναι
Και η μέρα της αποκάλυψης μοιάζει να ήρθε… Οι νεκροί σηκώνονται και περπατούν τους δρόμους. Και φαίνεται να πεινάνε…Πεινάνε πολύ, πεινάνε για ζωντανή σάρκα…
Το φιλμ πραγματεύεται την ιστορία του ποιητή και δημοσιογράφου Mark O' Brien, ο οποίος, έχοντας προσβληθεί από πολιομυελίτιδα σε μικρή ηλικία, ζει καθηλωμένος σε πλήρη εξάρτηση από ένα μηχάνημα που τον βοηθά στη αναπνοή (iron lung). Όντας παραπληγικός και παρθένος, αποφασίζει στα 38 του να γνωρίσει την απόλαυση της σαρκικής συνεύρεσης. Έτσι προσλαμβάνει μια επαγγελματία σύμβουλο του σεξ για να τον βοηθήσει, ενώ ταυτόχρονα μοιράζεται τους προβληματισμούς του με τον ιερέα της περιοχής.
Τι θα σκεφτόταν κανείς ακούγοντας τον όρο το κίνημα των FAUVE; Τέχνη; Μουσική; Πολιτική; Ή κοινωνική αλληλεγγύη; Μια ακόμα μπάντα που κάνει τα πάντα για να ξεχωρίσει ή ένα κίνημα που εκφράζεται μέσω της μουσικής; Την απάντηση μας δίνουν οι αθεράπευτα αισιόδοξοι FAUVE, που έρχονται με φόρα από το Παρίσι και τραγουδούν για τη δύναμη της αγάπης και το δικαίωμα στην αδυναμία και στο λάθος.
«Τι αγαπάω πιο πολύ στη μόδα; Την ελευθερία που σου δίνει να είσαι αυτός που εσύ θες να είσαι. Εσύ, και οι εκατό διαφορετικοί εαυτοί σου! Τις ιστορίες που σου λέει, σαν παραμύθι, τα όνειρα που σε αφήνει να ζεις…»
Στη μουσική βιομηχανία εδώ και έναν αιώνα σχεδόν, σπάνια αναγνωρίζονται τα μουσικά ταλέντα της εκάστοτε περιόδου. Ένας από τους ανθρώπους που βρέθηκε στα παρασκήνια της ιστορίας της jazz μουσικής των τελευταίων 60 ετών και κατάφερε να αναγνωριστεί όσο λίγοι στον τομέα του, είναι ο μοναδικός… Rudy Van Gelder!
Οι τελευταίοι τέσσερις μήνες της ζωής του Αμερικανού Προέδρου και συγκεκριμένα ο αγώνας του να περάσει τη 13η τροπολογία του Συντάγματος, που αφορούσε τη μόνιμη κατάργηση της δουλείας, αποτελούν τον άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η τελευταία ταινία του Steven Spielberg.
Η φωτογραφία πέρα από μια ιδιαίτερα ελκυστική μορφή τέχνης, αποτελεί παράλληλα και ένα μοναδικό εργαλείο ιστορικής καταγραφής. Μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τόπους και ανθρώπους από άλλες εποχές. Στο άρθρο αυτό, μέσα από μια σειρά από original, vintage αισθητικής, φωτογραφίες, ζωντανεύουμε τη δεκαετία του ‘70 στην Αμερική.
Blue Velvet, Χαμένη Λεωφόρος, Οδός Μαλχόλαντ κι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Lynch… ή, τουλάχιστον, όλοι οι δρόμοι του υποσυνείδητου…
Irina Werning. Την ανακάλυψα πριν μερικά χρόνια τυχαία ψάχνοντας για εναλλακτικούς φωτογράφους στο διαδίκτυο. Κατάγεται από το Buenos Aires, και έγινε γνωστή με το πρωτοποριακό project της “Back to the future”.