Dusty Kid… Ο παραγωγός που ασχολείται με την κλασσική μουσική, την ψυχεδέλεια και το dark μπάσο.Από το 2006 μέχρι και σήμερα μας προσφέρει ηλεκτρονικούς ήχους που θα ικανοποιούσαν από τα πιο old school acid αυτιά μέχρι τους μοντέρνους μινιμαλάδες.
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
SOS προς το γυναικείο φύλο από τον ίδιο τον Άλφρεντ Χίτσκοκ ή ορθότερα από τον αγνώριστο Άντονι Χόπκινς στον ρόλο του διάσημου σκηνοθέτη! «Πρόσεχε! Όλοι οι άνδρες είναι πιθανοί δολοφόνοι… και έχουν πάντα καλό λόγο…»
Το SEEAR προέρχεται από τις λέξεις: see & hear. Πρόκειται για ένα ετήσιοproject συνεργασίας νέων εικαστικών, designers και μουσικών με σκοπό τηνπαραγωγή οπτικοακουστικής τέχνης με ένα κοινό θέμα.
“Δεν θα μπορείς να κάτσεις σπίτι αδερφέ, δεν θα μπορείς να συνδεθείς, να ανάψεις, να παραιτηθείς. Δεν θα μπορείς να χάσεις τον εαυτό σου στην πρέζα και να ξεχαστείς, να κάνεις ένα διάλειμμα για μπύρα ανάμεσα στις διαφημίσεις. Γιατί η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί τηλεοπτικά, η επανάσταση δεν θα είναι θέαμα σε επανάληψη, η επανάσταση θα γίνει ζωντανά”. Στίχοι γεμάτοι νόημα και ουσία. Γιατί πολύ απλά ο Gilbert Scott-Heron (1949-2011) υπήρξε καλλιτέχνης που δεν άφηνε τίποτα να “πέσει κάτω” και να χαραμιστεί.
Οι αναμνήσεις και ο καπνός ενός τσιγάρου σε συνδυασμό με τον ήχο ενός βινυλίου των The Afghan Whigs ήταν η αφορμή για το παρακάτω άρθρο…
YOUROPIA FEST @ GAIALIVE, ΣΑΒΒΑΤΟ 9 Μαρτίου, Los Muheros, Skary Face, Entrance Free, Doors open : 21.00
Καμίλ Κλοντέλ, μια σπουδαία γλύπτρια, μια αντισυμβατική και γενναία γυναίκα. Η κλίση της στη γλυπτική, η σχέση της με τον Ροντέν, το έργο της, η ευαίσθητη ψυχική της υγεία, ο εγκλεισμός σε ψυχιατρικό άσυλο και ο θάνατός της αποτελούν σταθμούς στη ζωή ενός ανθρώπου που η κοινωνία δε δέχτηκε ποτέ να ενσωματώσει.
Πολλοί την έχουν χαρακτηρίσει ως τη «φωτογράφο των φρικιών». Το ίδιο έλεγε και η ίδια για τον εαυτό της. Και αυτό, γιατί για την Diane Arbus το νορμάλ και το ομαλό φάνταζε άσχημο και σουρεαλιστικό. ‘Ισως γιατί για την ίδια η αλήθεια και η ομορφιά του κόσμου κρυβόταν πίσω από κάθε τι που απέκλινε από τις "φυσιολογικές” νόρμες, κάθε τι περίεργο, ασυνήθιστο και περιθωριακό, το οποίο μπορεί να σόκαρε το ανθρώπινο μάτι και να “ξεβόλευε” την καθεστηκυία τάξη.
Ο σκύλος του στρατοπέδου, το τσιγάρο στο διάλλειμα από τις ασκήσεις, η παρέα, τα ερημικά τοπία και τα σιδερένια κτίρια που θυμίζουν φυλακές, οι σκοπιές και οι λασπωμένοι δρόμοι. Ένα διαφορετικό φωτογραφικό project από τον Γιώργο Καμηλάκη.